Η τέχνη του κλαδέματος της ελιάς

Ειναι η πιο δραστικη δραστηριοτητα του ελαιοδενδρου, αλλα θελει γνωσεις, για να μην πετυχουμε το αντιθετο αποτελεσμα απο αυτο που θελουμε
Εγω, αναφερω τα παρακατω με βασει τις γνωσεις μου πανω στην πραξη κλαδευοντας τις δικες μου ελιες. 
Με βασει καποια σεμηναρια που μας εκανε καποτε η Γεωργικη σχολη Μεσαρας, αλλα και απο τις συμβουλες που αναφερει στα βιβλια του ο Αθανασιος Σ. Αλιβιζατος, καθως και απο τις συμβουλες του Ιταλου καθηγητη Gucci.
Μαζεψα λοιπον αρκετεςπληροφοριες, που πιστευω

Η τέχνη του κλαδέματος της ελιάς

Ειναι η πιο δραστικη δραστηριοτητα του ελαιοδενδρου, αλλα θελει γνωσεις, για να μην πετυχουμε το αντιθετο αποτελεσμα απο αυτο που θελουμε. 
Εγω, αναφερω τα παρακατω με βασει τις γνωσεις μου πανω στην πραξη κλαδευοντας τις δικες μου ελιες. Με βασει καποια σεμηναρια που μας εκανε καποτε η Γεωργικη σχολη Μεσαρας, αλλα και απο τις συμβουλες που αναφερει στα βιβλια του ο Αθανασιος

Μήπως κλαδεύουμε λάθος τις ελιές;

Photo: harvesttotable.com

Παρόλο που όλοι αναγνωρίζουν την αξία και σπουδαιότητα του δέντρου της ελιάς, πολύ φοβάμαι ότι το 90% των ελαιώνων κλαδεύονται με - από λίγο έως πολύ - λάθος τρόπο. Πρώτον, κλαδεύουμε με λάθος ένταση τη χρονιά της μεγάλης ή της μικρής καρποφορίας. Δεύτερον, κλαδεύουμε γενικά πιο έντονα απ' ό,τι χρειάζεται και, τρίτον, ακολουθούμε συχνά μη ορθολογικές πρακτικές στην διαδικασία κλαδέματος ενός δέντρου. Ολα αυτά τελικά ενισχύουν το φαινόμενο της παρενιαυτοφορίας, δηλαδή της γνωστής ετήσιας εναλλαγής μεγάλης και μικρής

Τα μυστικά για ένα επιτυχημένο κλαδέμα

Kλάδεμα είναι η αφαίρεση τμημάτων των φυτών με κατάλληλα εργαλεία, που πραγματοποιείται με σκοπό να ρυθμιστεί η ανάπτυξη τους ή η παραγωγή ανθέων και καρπών. 
Ο καλύτερος τρόπος για να κλαδεύετε είναι να παρατηρείτε μετά από το κλάδεμα, πώς οι ενέργειες σας επηρεάζουν την ανάπτυξη των φυτών σας και έτσι να κατανοήσετε γιατί και πως το κλάδεμα, τα βοηθάει. Είναι απαραίτητο σε φυτά και δένδρα, διότι τα κάνει πιο δυνατά και υγιή, αρκεί να ακολουθήσουμε ορισμένους κανόνες. Κατάλληλη εποχή για κλάδεμα

Το κλάδεμα καρποφορίας της αμπέλου: βασικές αρχές

Του Ανδρέα Παπασταύρου, Διδάκτορα Γεωπονικών Επιστημών

Το κλάδεμα του αμπελιού συνιστά την κορυφαία καλλιεργητική εργασία για τον αμπελουργό, μιας και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την τελική παραγωγή των πρέμνων. Δυστυχώς, ένα υψηλό ποσοστό των αμπελουργών είτε δεν γνωρίζει, είτε αναθέτει το κλάδεμα εργολαβικά σε ανθρώπους ανεπαρκώς εκπαιδευμένους.
Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε τη φιλοσοφία που πρέπει να διέπει τη διαχείριση του κλαδέματος καρποφορίας, αλλά και τα βασικά βήματα της διαδικασίας.

Κλάδεμα δέντρων: Τα ίδια Παντελάκη μου......

  Γράφει ο Μάρκος Ζώρζος
«Φίλοι μου,
Οι παροιμίες του λαού μας είναι πολλές, κατάλληλες για κάθε περίπτωση.
Θα αρχίσω μ αυτές γιατί έτσι κι αλλιώς αυτά που θέλω να πω τα έχω πει ξανά.
Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις κτύπα όσο θέλεις βρόντα, και

Το κλάδεμα της κληματαριάς

      α)   Τα πρώτα 10 χρόνια ανανέωνα τα οριζόντια κλαδιά κάθε χρόνο,30-40 cm αριστερά και δεξιά του κορμού ( το ύψος το επιλέγεις ανάλογα με τους πασσάλους που έχεις και το ύψος που τοποθέτησες το σύρμα). 

Κατά την βλάστηση βγαίνουν πολλοί βλαστοί, αφού στο μήκος που αφήσαμε υπάρχουν πολλά μάτια , όσο είναι μικροί οι βλαστοί ρίχνουμε αυτούς που έχουν βλαστήσει από το κάτω μέρος του κλαδιού και αφήνουμε 3-4 βλαστούς

Καιρός για κλάδεμα!

Μήπως με το άκουσμα της λέξης «κλάδεμα» σας πιάνει ένας μικρός πανικός ότι θα κάνετε κακό στα φυτά σας; Και όμως, το κλάδεμα είναι απαραίτητη κηποτεχνική εργασία και πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Ανανεώνει το φυτό, το βοηθά να αναπτύσσεται καλύτερα, του δίνει δύναμη και ζωντάνια. Είναι όμως μια εργασία για την οποία κανείς δεν μπορεί να σας δώσει ακριβείς οδηγίες,

Σαντορινιό κλάδεμα αμπελιών. Σαντορινιά "Κλάδα". Ένα ιδιαίτερο κλάδεμα.....! Δείτε το βίντεο

Το  σαντορινιό κλάδεμα του αμπελιού  γίνεται από το μήνα Νοέμβρη έως και τις αρχές του Μάρτη.

Από την αμπελιά, κατά κανόνα  αφήνουμε τα πιο μεγάλα και γερά της κλαδιά από τρία έως τέσσερα περίπου.

Σε κάθε κλαδί αφήνουμε ανάλογο αριθμό ματιών, έτσι ώστε να το επεξεργαστούμε ανάλογα στη κυκλική του περιφορά.

Έτσι λοιπόν τα κλαδιά με τα μάτια, πλέκονται με δεξιά κατεύθυνση και κατά τέτοιο τρόπο ώστε να γίνουν μια κουλούρα.

Το κλάδεμα του αμπελιού

Κλάδεμα Καρποφορίας

Το κλάδεμα της αμπέλου γίνεται, κατά κανόνα, κάθε έτος
και απαιτεί ο κλαδευτής πέρα από τη δεξιοτεχνία, να σκέφτεται και να κρίνει πριν από οποιαδήποτε ενέργειά του.
Αυτό είναι απαραίτητο για:
α. Να ισορροπήσει την παραγωγή με τη βλάστηση σε συνδυασμό με την ηλικία και την ευρωστία του πρέμνου στη μελετώμενη περιοχή.
β. Να ρυθμίσει την παραγωγή έτσι ώστε να μην υπάρχει μεγάλη διακύμανση. μεταξύ των ετών, όπως συμβαίνει στα ακλάδευτα πρέμνα.
γ. Να βελτιώσει την ποιότητα της παραγωγής (περιεκτικότητα σε σάκχαρα και οξέα), τις διαστάσεις των σταφυλιών και των ραγών, καθώς και την εμφάνιση τους (σταφύλια αραιά ή πυκνά στην περίπτωση των επιτραπέζιων).
δ. Να διατηρήσει το σχήμα...

Το κλάδεμα καρποφορίας ανάλογα με το μήκος των παραγωγικών μονάδων (κεφαλές, αμολυτές) διακρίνεται σε βραχύ, μακρό και μικτό
- Βραχύ κλάδεμα. Στο κλάδεμα αυτό διατηρούνται κεφαλές μέχρι 3 οφθαλμών. Ο αριθμός των κεφαλών που αφήνονται εξαρτάται από την ισχύ και την ηλικία του πρέμνου και τις οικολογικές συνθήκες.
- Μακρό κλάδεμα. Σ' αυτό αφήνονται αμολυτές των 5 έως 7 ή και περισσοτέρων οφθαλμών.
- Μικτό κλάδεμα. Σ' αυτό αφήνονται κεφαλές μέχρι 3 οφθαλμών και αμολυτές με
περισσότερους των 4 οφθαλμών.
Η επιλογή ενός κλαδέματος (βραχύ, μακρό ή μικτό) και του μήκους που δίνουμε σε κάθε καρποφόρο μονάδα (κεφαλή ή αμολυτή), επιτρέπουν μια διακύμανση σε ευρέα όρια του όγκου παραγωγής που θα προκύψει (δυναμικού όγκου παραγωγής).

Κριτήρια επιλογής κληματίδων που θα κλαδευτούν

Για την επιλογή των κληματίδων που θα κλαδέψουμε μας ενδιαφέρει να :
n είναι υγιείς (γερές). Δεν κρατάμε για κλάδεμα κληματίδες που έχουν προσβληθεί τραύματα (από χαλάζι,από εχθρούς και ασθένειες ή έχουν εξωτερικά καλλιεργητικά εργαλεία).
n έχουν καλή ξυλοποίηση. Το χρώμα των κληματίδων να είναι το χαρακτηριστικό της ποικιλίας, να παρουσιάζουν αντίσταση στη συστροφή, εύκολη αποκόλληση του φλοιού.
n έχουν κανονική ζωηρότητα. Κανονικό μήκος και πάχος κληματίδας και μήκος μεσογονατίου διαστήματος. Αποφεύγονται οι κληματίδες με πολύ μεγάλα η πολύ κοντά μεσογονάτια διαστήματα
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι οι "κοντόκομπες" και μέσου πάχους κληματίδες καρποφορούν καλύτερα και δίνουν αφθονότερη παραγωγή.
n έχουν Θέση και κατεύθυνση που να εξασφαλίζουν τη διατήρηση τον σχήματος, την ισορροπία φορτίου-βλάστησης και την καλή διευθέτηση τον φυλλώματος.
n υπάρχει πρακτικά ίδια περίπου απόσταση από το έδαφος των καρποφόρων μονάδων, ώστε ο φωτισμός τον φυλλώματος να είναι καλύτερος και να διευκολύνονται η αντιμετώπιση των ασθενειών και οι καλλιεργητικές εργασίες.

Κλάδεμα καρποφορίας ( Προσδιορισμός του φορτίου)

Πριν αρχίσουμε το κλάδεμα ενός πρέμνου μελετάμε την υφισταμένη κατάσταση .'Ετσι, η συμπεριφορά του πρέμνου στο κλάδεμα καρποφορίας του περασμένου έτους (φορτίο που αφήσαμε) θα μας βοηθήσει στον καθορισμό του φορτίου. Μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις:
Α) Οι οφθαλμοί που αφέθηκαν κατά το προηγούμενο κλάδεμα βλάστησαν και έδωσαν χονδρές κληματίδες, μεγάλου μήκους και καλά ωριμασμένες. Επιπλέον βλάστησαν και κοιμώμενοι οφθαλμοί και έδωσαν λαίμαργους. Η εικόνα αυτή δηλώνει ότι το προηγούμενο κλάδεμα ήταν αυστηρό και επομένως πρέπει να αυξήσουμε το φορτίο. Αυτό Θα γίνει είτε αφήνοντας δύο κεφαλές στον ίδιο βραχίονα είτε μία αμολυτή 5-10 οφθαλμών.
Β) Οι οφθαλμοί που αφέθηκαν δε βλάστησαν όλοι, οι κληματίδες είναι λεπτές, κοντές και δεν υπάρχουν λαίμαργοι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μειώσουμε το φορτίο κλαδεύοντας πιο αυστηρά "σφιχτά" ή αφαιρώντας μερικές κεφαλές.
Η αφαίρεση κεφαλών και κληματίδων γίνεται με το σκεπτικό να ανοίγει το κιίπελλο και να διατηρείται το σχήμα. Βέβαια κατά προτεραιότητα αφαιρούνται οι ασθενικές (λεπτές) κληματίδες και εκείνες που απομακρύνονται από τον άξονα του κυπέλλου.
Γ) Όλοι οι οφθαλμοί τους οποίους αφήσαμε με το κλάδεμα τον προηγουμένου έτους, βλάστησαν και οι κληματίδες έχουν κανονικό πάχος, μήκος και το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας. Αυτό σημαίνει ότι το φορτίο πρέπει να είναι το ίδιο με αυτό του περασμένου έτους.

Εποχή κλαδέματος

Το κλάδεμα είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, γιαυτό συνήθως ο χρόνος κλαδέματος αποφασίζεται από τον αμπελουργό ανάλογα με τα εργατικά χέρια που διαθέτει και τον προγραμματισμό των εργασιών του. Ομως θα πρέπει να επισημανθούν μερικές χρήσιμες διαπιστώσεις.

Οταν σε μια περιοχή ενδημούν βακτηριακές ασθένειες συνιστάται κλάδεμα τον χειμώνα (αρχές Ιανουαρίου).
Για την αποφυγή των μολυσμάτων της Ευτυπίωσης θα πρέπει το κλάδεμα, αν είναι δυνατόν, να γίνεται αργά προς το τέλος Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου (λίγο πριν την ΄Εναρξη της δακρυόρροιας.
Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί ότι το όψιμο κλάδεμα καθυστερεί την εκβλάστηση.

Κλάδεμα vεαpώv φυτών

Στα πρώτα χρόνια της ζωής των φυτών ακόμη και ένα μικρό φορτίο θεωρείται υπερβολικό. Το φυτό στα πρώτα χρόνια της ζωής του 8α πρέπει να οικοδομήσει τα μόνιμα τμήματά του και επομένως η παραγωγή δρα ανταγω­νιστικά προς αυτό. Ετσι κατά τα πρώτα χρόνια, θα πρέπει να αφαιρούνται οι ταξιανθίες.
Την πρώτη χρονιά αφαιρούνται όλες, τη δεύτερη οι περισ­σότερες και ούτω καθ'εξής. Πολλές φορές ιδιαίτερα σε αμπελώνες επιτρα­πέζιων σταφυλιών υπερβολικό φορτίο κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του αμπελώνα υποθηκεύει το μέλλον των φυτών και υποβαθμίζει την ποιότητα της παραγωγής.

ampelaki.blogspot.com

http://greekvillage.blogspot.com/2011/01/blog-post_6608.html

Κλάδεμα της Ντεμπίνας

Το αμπέλι όταν δεν κλαδεύεται αποκτά μεγάλες κληματίδες, τα τσαμπιά είναι μικρά όπως και οι ρόγες. Το κλάδεμα αφαιρεί μερικά τμήματα του φυτού, όπως κλάδους, βλαστούς, μάτια, φύλλα κλπ. και βοηθά στην αύξηση της παραγωγής, στην δημιουργία καλύτερης ποιότητας σταφυλιών και φυσικά παραγόμενων κρασιών. Παράλληλα το κλάδεμα δίνει σχήμα στο κλήμα και ρυθμίζει τη βλαστική του ανάπτυξη και ισορροπία.

Η ντεμπίνα δένεται γραμμικά(κορδόνια ή σύρματα) και όχι σε κυπελλοειδές σχήμα που εφαρμόζονταν παλιά σε απόσταση 50-120cm από το έδαφος (1 σιδερογωνία ανά 5-6 κλήματα). Το δέσιμο γίνεται συνήθως σε σύρμα με τη χρήση ειδικού μηχανίματος που ενώνει (συράφει) το κλήμα με το σύρμα με μία λεπτή ταινία που με τον καιρό κόβεται μόνη της. Εάν δέσετε το κλήμα με οποιοδήποτε άλλο τρόπο (σύρμα, πλαστικά δεματικά, σχοινί) και το δέσιμο αυτό γίνει σφιχτά, τότε υπάρχεί διπλός κίνδυνός: Ή το προς δέσιμο υλικό θα εμποδίζει την ανάπτυξει του κλήματος δημιουργώντας του θρόμβους, ή (περίπτωση σύρματος) θα αδωμειωθεί από το κλήμα (θα γίνει ένα με το κλήμα) αρρωσταίνωντάς το (ερρίνωση-λεπτές στρογγυλές πίκες στο φύλλωμα με λευκό χνούδι από τη μία μεριά) και χαλώντας το σιγά σιγά. Γι αυτό καλό είναι να μήν πειστρέφουμε το κλήμα γύρο από το σύρμα αλλά να το δένουμε με κατάλληλη λεπτή ταινία.

Για την Ντεμπίνα έχουμε τέσσερα είδη κλαδέματος:

1. Αυστηρό χειμερινό κλάδεμα.
2. Κόψιμο της Σαϊτας.
3. Βλαστολόγημα.
4. Πράσσινο (χλωρό κλάδεμα) ή κορφολόγημα.

Το χειμερινό κλάδεμα γίνεται το μήνα Φεβρουάριο (αρχές) η τις λεγόμενες και ώς αλκυωνίδες ημέρες (μέσα ή τέλη Ιανουαρίου, που ο καιρός είναι καλός σχετικά με τις υπόλοιπες μέρες του χειμώνα). Στο κλάδεμα αυτό αφαιρούνται όλα τα κλαριά του κλήματος (κληματσίδες) αφήνοντας 3-4 δεξιά και αριστερά του κορμού και σε μήκος από 3-4 μάτια. Κάποιοι βέβαια το χειμερινό κλάδεμα το κάνουν από 15-25 Φλεβάρη αφαιρώντας και τη σαϊτα (δηλαδή τα πάνω δύο μάτια από κάθε κληματόβεργα), αφήνοντας τελικά μόνο δύο μάτια στο κλήμα. Εκτελούν δηλαδή τα βήματα 1 και 2 με μία κίνηση (Αυστηρό χειμερινό κλάδεμα).

Στο παρακάτω σχήμα απεικονίζονται ο πεζός (το παλαιό κλήμα πάνω στο οποίο βίσκονταί οι κληματσίδες) και ο καβαλάρης (η καινούργια κληματσίδα που βγήκε από μάτι του παλαιού κλήματος). Ο βασικός κανόνας του κλαδέματος είναι: Κόβω τον πεζό και δένω τον καβαλάρη. Αυτό βέβαια δεν ισχύει πάντα. Είναι συνήθης πρακτική να κλαδεύουμε τον καβαλάρη στα δύο μάτια αφήμοντας τον πεζό να δυναμώσει (χοντρίνει). Ο κανόνας εφαρμόζεται όταν:

• Ο πεζός είναι αδύνατος και αφυδατωμένος (ξεραμένος). Τότε κρατάμε και δένουμε τον καβαλάρη που είναι πιό κοντα στον κορμό του κλήματος και κόβουμε τον πεζό
• Λόγω κακού κλαδέματος (εφαρμόζουμε τον κανόνα 1)
• Για επέκταση του κλήματος πάνω στη γραμμή σύρματος (δένουμε τον τελευταίο στον πεζό καβαλάτι κρατώντας 5-6 μάτια στην ίδια γραμμή με τον πεζό, δεν κόβουμε τον πεζό.

Το κλάδεμα της σαϊτας γίνεται περί τα τέλη Φεβρουαρίου και έχει να κάνει με την αφαίρεση των πάνω δύο ματιών από τα κλήματα (Συνήθως αυτό γίνεται όταν οι κληματόβεργες είναι γερές, αλλιώς κόβουμε μόνο το ένα μάτι).

Το βλαστολόγημα γίνεται συνήθως το Πάσχα (τέλη Απριλίου) και έχει να κάνει με την αφαίρεση των μή επιθυμητών βλαστών από τον κορμό καθώς και από τις κληματσίδες.

Το κορφολόγημα γίνεται συνήθως περί τα τέλη Μαϊου και συνεχίζεται μέχρι και τις αρχές του Σεπτέμβρη και έχει να κάνει με την αφαίρεση των άρρωστων φύλλων του κλήματος ή κάποιων από τα φύλλα αν είναι πολλά (ξεφύλλισμα), καθώς και το κορφολόγημα (δηλαδή το κόψιμο των κορυφών του κλήματος που προεξέχουν από το τελευταίο σύρμα της γραμμικής συστοιχίας της άμπελου.

Ακόμα καλό είναι τα διάφορα περιφερικά δέντρα να τα κλαδεύουμα για να μή σκιάζουν τα πρέμνα. Δώστε βάση στην παρακάτω διήγηση: Καταμεσής σε ένα αμπέλι που έχω υπάρχει μία μεγάλη αμυγδαλιά η οποία μου σκίαζε και μου χάλαγε την παραγωγή από περίπου 5-6 πρέμνα που ήταν από κάτω. Η πρώτη σκέψη ήταν βέβαια να την κόψω, αλλά μετά ώριμη θεώρηση σκέφτηκα μερικά δεδομένα όπως τα ποντίκια που με συμφέρει να χορταίνουν με αμύγδαλα, τα πουλιά που τρώνε τις σφήκες τα τζιτζικάκια, το λίπασμα που γίνεται με τα φύλλα και τα αμύγδαλα που πέφτουν και άλλα πολλά με κυριώτερο το γεγονός ότι απέφυγα να σκοτώσω κάτι που η φύση έκανε πάνω από 100 χρόνια να φτιάξει. Τελικά το δένδρο έμεινε κλαδεύτηκε λίγο αυστηρά και ψηλά αραίωσε και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι. Παραθέτω και σχετική βιβλιογραφία: "Περιβαλλοντική γεωργία", Γιάννης Πολυράκης, Εκδ. Ψύχαλος. 

http://www.ntebina.gr/kladema.html