Παροιμίες, Π, Ρ

• Πάθει μάθος.
  • Μαθαίνουμε παθαίνοντας. (Πβ. Αισχ. Αγαμ.177)
• Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα.
• Παλιά μας τέχνη κόσκινο.
• Παλιό γιατρό και γέρο καπετάνιο να γυρεύεις.
• Παλιό μουλάρι καινούργια περπατησιά δε βγάνει.
• Παλιό τ' αμπέλι, λίγο το κρασί.
• Παλιός οχτρός φίλος δε γίνεται. (Κεφαλονίτικη)
• Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο.
• Πάρ' τ' αυγό και κούρευ' το.
• Πάρ' τη σκούφια σου και βάρα με.
• Παρ' τον έναν και χτύπα τον άλλον.
• Παρ' τον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου.
• Πάσσαλος, πασσάλω εκκρούεται.
  • Για να απαλλαγής από μια δύσκολη κατάσταση, πρέπει να πάρεις δραστικά μέτρα.
• Παστρική καλή Θοδώρα, το τσαρούχι μέσ' την πίτα. (Αρκαδία)
• Πάταξον μεν άκουσον δε.
  • Χτύπησέ με αλλά άκουσέ με. Περίφημη φραση που είπε ο Θεμιστοκλής στον Ευρυβιάδη στο κρίσιμο συμβούλιο πριν από τη ναυμαχία στη Σαλαμίνα.
• Πάτησε και ο Αύγουστος, η άκρη του χειμώνα.
• Πεθερά δεν είχα και πεθερά απόκτησα.
• Πενία τέχνας κατεργάζεται.
• Πέντε μήνες έναν κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπους.
• Περήφανος καλόγερος, άδεια τα σάκουλά του.
• Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
  • Περί ορέξεως ουδείς λόγος.
• Πέρσι εκάηκε το φαί και φέτος βγηκ' η τσίκνα!
• Πέρσι ψόφησε, φέτος βρόμησε.
• Περσινά ξινά σταφύλια.
• Πες, πες το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει.
  • Πες το, πες το, το κοπέλι, κάνει την κυρά και θέλει.
• Πέσε σύκο να σε φάω.
  • Πέσε πίτα να σε φάω.
• Πέτρα που βλέπεις νά'ρχεται, λιγότερο πονάει.
• Πέτρα που θέλει να κυλά, ποτέ δεν χορταριάζει.
  • Πέτρα που κυλά μούχλα ποτέ δε πιάνει.
  • Πέτρα που κατρακυλά, σπιτικό δεν κάνει.
• Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.
• Πιάστηκε σαν τον ποντικό στη φάκα.
• Πιες μόνο νερό, να ’χεις κεφάλι καθαρό.
• Πίστευε και μη ερεύνα.
• Πιστόν γη, άπιστον θάλασσα.
• Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
• Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται.
• Πίττα που δεν τρως, τί σε μέλλει κι αν καεί;
• Πλένε τα ρόδα στο γιαλό, πλένε κι οι καβαλίνες.
• Πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό.
• Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε;
• Ποιος στραβός δε θέλει το φως του;
• Πολλές φορές πάει η κολοκύθα για νερό, μία πάει και δε γυρίζει. (Αρκαδία)
• Πολλοί οι νεκροί που κλαίγανε στ' αρρώστου το κεφάλι.
• Πολλοί συγγενείς, λίγοι λίγοι.
• Πονάει δόντι, κόβει κεφάλι.
• Ποτέ μη δώσεις στον φτωχό πόρτα και παραθύρι και πάπλωμα να σκεπαστεί, μη σηκωθεί και φύγει.
• Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί.
• Πράσιν' άλογα [ή/και] Πράσσειν άλογα.
• Πρόβατο που βελάζει χάνει την χαψιά του.
• Πρώτα όβασον κι'επεκεί κακάντσον. (Ποντιακή)
• Πυρ, γυνή και θάλασσα.
• Που δεν ακούει τσου φίλους του, ευκαριστάει τσ' οχτρούς του. (Κεφαλονίτικη)
• Που έχει αδερφό καλόγερο, έχει ζευγάρια βόδια.
• Πού σε πονεί και πού σε σφάζει.
• Που σου νεύκω που πάεις.
• Που στύλλον, στύλλον άνεσιν.
  • Κύπριακή, σημαίνει «Καλά ως εδώ, βλέπουμε για αργότερα».
• Πούλαγε ακριβά και ζύγιαζε σωστά.
• Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.
• Πώς πάν' αράπη τα παιδιά σου, όσο πάνε και μαυρίζουνε.
• Πώς παν' τα παιδιά σου κόρακα; Όσο παν' μαυρίζουν.
  • Τι κάνουν κόρακα τα παιδιά σου; Όσο πάνε και μαυρίζουνε.

• Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει.
  • Λέγεται σε περίπτωση που λέγονται ασυναρτησίες ή παράλογοι συλλογισμοί. Ανάλογο: άρες-μάρες κουκουνάρες!
• Ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει.
  • Ράβε, κόβε, ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει.
• Ρε, γαμπρέ, η μύτη σου. Είν' από το χειμώνα.
• Ρόδα είναι και γυρίζει.
• Ρωμιών καυγάς, Τούρκων χαλβάς.
• Ρώτα με, να σε ρωτώ, να περνούμε τον καιρό.
• Ρωτώντας πας στην Πόλη.

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A0

Παροιμίες, Σ

• Σ' αγαπώ κυρά μ’ να κλαν’ς, μα όχ’ κι αν το παρακάν’ς. (Κοζανίτικη)
• Σ' άλογο ξένο αν ανεβείς, μεσοστρατίς πεζεύεις.
• Σ' ένα καζάνι βράζουμε όλοι.
• Σ' έναν δίνουν και δεν παίρνει, άλλον δέρνουν και δε φεύγει.
• Σ' όλα τα σπίτια ένας τρελλός, στο δικό μας όλοι.
• Σα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα νά’χει ο πεθερός.
  • Σα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα νά’χει ο κόσμος όλος.
• Σακάκι πληρώνεις, σακάκι παίρνεις. Μανίκι πληρώνεις, μανίκι παίρνεις.
• Σαν αστράφτει και βροντά, δέσε την βάρκα του ψαρά.
• Σαν θέλει η μοίρα μυλωνάς γίνεται και δεσπότης.
• Σαν σ' αρέσει η φάβα σπείρε και κάνα λαθούρι.
• Σαν σαμαρωθεί ο κουμπάρος, δέκα τύφλες να 'χει ο χάρος (Κυθναίικη)
• Σαν τη μύγα μες στο γάλα.
• Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση.
• Σε καλού κουμπάρου σπίτι, όποιος κάθεται δε φεύγει.
• Σε ξένο γάιδαρο καβάλα γρήγορα και κατέβα γρήγορα.
• Σε ξένο φαΐ αλάτι μη ρίχνεις.
• Σε πήρα για τριαντάφυλλο, κι εσύ βγήκες τσουκνίδα.
• Σε σκύλο κι αν εμπιστευτείς, σε Φράγκο μην πιστεύεις.
• Σε τσίμπησε η μύγα τσετσέ; (Είσαι συγχισμένος/η, τσαντισμένος/η)
  • Ποιά μύγα σε τσίμπησε;
  • Τι μύγα σε τσίμπησε;
• Σ' όσους δε δίνει ο Θεός παιδί, δίνει ο διάολος ανίψια.
• Σηκωθήκαν τα ποδάρια να βαρέσουν το κεφάλι.
• Σηκωθήκανε τ'αγγούρια να δείρουν το μανάβη.
• Σήμερα κινήσαμε κι αύριο πόσες έχουμε.
• Σιγά μην στάξει η ουρά του γαϊδάρου.
• Σκόρδα στα μάτια σου!
• Σκύλο που γαβγίζει μη φοβάσαι.
• Σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει.
• Σκότωνε τρελούς και πλήρωνε τζερεμέδες.
• Σόι πάει το βασίλειο.
• Σου χαρίζουν γάιδαρο και τον κοιτάς στα δόντια.
  • Καποιανού του χαρίζαν γάιδαρο και τον κοίταγε στα δόντια.
• Σπεύδε βραδέως.
• Σπίτι που δεν το βλέπει ο ήλιος, το βλέπει ο γιατρός.
• Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει.
• Σπίτι χωρίς γυναίκα, εκκλησιά χωρίς παπά.
• Σπουδαία τα λάχανα!
• Στάλα τη στάλα το νερό, τρυπάει και το βουνό.
• Στείλε στους γύφτους να βρεις προζύμι.
• Στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα.
• Στεφάνωσε και μπλέτσωσε και βάφτισε και φεύγα.
• Στη βράση κολλάει το σίδερο.
• Στην γειτονιά τριαντάφυλλο και μεσ' το σπίτι αγκάθι. (Αρκαδία)
• Στη γυναίκα σου και στ' άλογό σου μην απολάς ποτέ τα γκέμια.
• Στη χώρα ο νόμος βασιλιάς και στο χωριό η συνήθεια.
• Στην αναβροχιά καλό είν' και το χαλάζι.
• Στην χώρα των τυφλών, ο μονόφθαλμος είναι βασιλιάς.
  • Στη χώρα των τυφλών, βασιλεύει ο μονόφθαλμος.
    • Στους τυφλούς, βασιλεύει ο μονόφθαλμος.
• Στις εννιά του μακαρίτη, άλλος μπήκε μες' στο σπίτι.
• Στο αγελαδοκούρεμα. (=στις καλένδες)
• Στο καλάθι δε χωράει, στο κοφίνι περισσεύει.
• Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.
• Στο σκισμένο το σακί, θέλεις βάλε, θέλεις μη.
• Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.
• Στολίστει η νύφη κι απόμεινε.
• Στον άγγελό του νερό δεν δίνει!
  • Δεν δίνει του αγγέλου του νερό.
• Στον ακάλεστο το γάμο ή διωγμένος ή δαρμένος.
• Στον άρρωστο το γιατρικό, στον πονεμένο ο λόγος.
• Στον καταραμένο τόπο (το) Μάη μήνα βρέχει.
• Στον τρυγητή σιτάρι σπείρε και σε πανηγύρι σύρε.
• Στου διαόλου τη μάνα.
• Στου κασίδι το κεφάλι μαθαίνουν οι μπαρμπέρηδες
• Στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
• Στραβός στραβό οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυό το βράχο. (Αρκαδία)
• Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
• Συντροφικό γουρούνι ποτέ του δεν παχαίνει.
• Σφάλμα γιατρού, πεννιά θεού.
• Σφάξε με Πασά μ' να αγιάσω.
  • Σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω.
• Σφούγγισ' τη μύτη σου γαμπρέ.
  • -Είναι απ' το χειμώνα.
  • - Σ'ήξερα κι απ' το καλοκαίρι.
• Σώπα συ να κρίνω γω, σήκω συ να κάτσω γω.

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A3

Παροιμίες Τ, Υ

• Τ’ Αγι' Αντωνιού, τ' Αϊ Θανασιού, του βλάχαρου ο Χειμώνας. (Αρκαδία)
• Τ' αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Οι βλάχοι γίναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι.
• Τ’ αμπέλι θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη.
  • [ή]: Τ' αμπέλι θέλει αμπελουργό και το καράβι ναύτες
• Τ' αργαστήρι θέλει κουτσό νοικοκύρη.
• Τ' άλογο το πληγωμένο όταν δει τη σέλλα τρέμει.
• Τα βόδια τα δένουν απ' τα κέρατα, τον άνθρωπο απ' το λόγο του.
• Τα γενόμενα ουκ απογίγνονται.
• Τα γέλια θα σου βγουν ξινά.
• Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί.
  • Τα δάνεια μετατρέπουν τους ελεύθερους ανθρώπους σε δούλους.
• Τα δικά σου αμπέλια φράζε και τα ξένα μη γυρεύεις.
• Τα είπε χαρτί και καλαμάρι.
• Τα εν οίκω μη εν δήμω.
  • Τα ενδοοικογενειακά μην τα κοινολογείς.
• Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
• Τα ζώα μου αργά.
• Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
• Τα καλά του Γιάννη θέλουν, μα τον Γιάννη δεν τον θέλουν.
• Τα λεφτά πάνε στα λεφτά.
• Τα λέω της πεθεράς, για να τ' ακούει η νύφη.
• Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.
• Τα λόγια σου με χόρτασαν και το ψωμί σου φάτο.
• Τα μαλώματα οι γύφτοι τα 'χουν για πανηγύρια.
• Τα μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.
• Τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος.
• Τα παθήματα μαθήματα.
• Τα παθήματα των πρώτων, γεφύρι των δεύτερων.
• Τα πάχη μου τα κάλλη μου.
• Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
• Τα πολλά πνίγουν τον άντρα και τα λίγα τη γυναίκα.
• Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.
• Τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες.
• Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
• Τα στραβά μας παραθύρια τα χρυσά φλουριά τα 'σιάζουν.
• Τα φαινόμενα απατούν.
• Τάζω της Παναγιάς κερί, του διάβολου λιβάνι.
• Τείνω ευήκοον ους.
  • Ακούω με ευνοϊκή διάθεση.
• Τέρμα τα δίφραγκα.
  • Τέλειωσαν τα ψέματα.
• Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόβεις και Κυριακή να μη λουστείς, αν θέλεις να προκόβεις.
• Τέτοιος μάστορας, τέτοια τσιράκια.
• Τη βάψαμε
  • αρχαία: ἡ ναῦς ἔβαψεν (Ευριπίδου "Ορέστης", στ. 705-707)
    • αντίστοιχη μετάφραση: την κάτσαμε τη βάρκα
• Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, το προδότη κανείς.
• Της καλομάνας το παιδί, το πρώτο νά 'ναι κόρη.
• Της καλομοίρας το παιδί, στους πέντε μήνες κάθεται, στους έξι καλοκάθεται, και στους εφτά και στους οκτώ, τον τοίχο-τοίχο πάει.
• Της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη.
• Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελά.
• Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.
• Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;
• Τι δε σε νοιάζει μη ρωτάς, ποτέ κακό δεν έχεις.
• Τί δύσκολον; Τὸ ἐαυτὸν γνῶναι. (Θαλής)
• Τί εὔκολον; Τὸ ἄλλῳ ὑποτίθεσθαι. (Θαλής)
• Τι έχεις γέρο που χορεύεις; Δε μ' αφήνουν τα δαιμόνια. (Αρκαδία)
• Τί κοινότατον; Ἐλπίς. Καὶ γὰρ οἳς ἄλλο μηδέν, αὔτη παρέστη. (Θαλής)
• Τί τάχιστον; Νούς. Διὰ παντὸς γὰρ τρέχει. (Θαλής)
• Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα!
• Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια...
• Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω!
• Τι κι αν σε δέρνουν δεκατρείς, αν δε σε δέρνει ο νους σου.
• Τι μικρός διάολος, τι μεγάλος διάολος. Κι οι δυο διαόλοι είναι.
• Τι μπρόκολα τι λάχανα.
• Τι 'ναι ο κάβουρας τι 'ν' το ζουμί του.
• Τι να πεθάνεις χωροφύλακας, τι να πεθάνεις 'νωματάρχης.
• Τι του λείπει του ψωριάρη; Σκούφια με μαργαριτάρι.
• Τι Σαββάτο βράδυ, τι Κυριακή πρωί.
• Τι χοντρό κεφάλι που 'χεις. Με στενεύει η σκούφια σου.
• Το αγκάθι από μικρό αγκυλώνει.
• Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
• Το άδικον ουκ ευλογείται.
  • Το άδικο δεν βλογιέται.
• Το αίμα νερό δε γίνεται.
• Το βουβάλι κι αν ξεπέσει πάλι αξίζει ένα βόιδι.
• Το βούρκο σαν πετροβολάς, πηδάει και σε λερώνει.
• Τὸ γὰρ ἡδύ, ἐὰν πολύ, οὐ τι γὲ ἡδύ.
• Το γαρούφαλο είναι μαύρο μα πουλιέται με το δράμι.
• Το γινάτι βγάζει μάτι.
• Το γοργό και χάριν έχει.
• Το γύφτο κάναν βασιλιά κι' αυτός γύρευε ρείκια.
• Το γυαλί κι η τύχη εύκολα τσακίζονται.
• Τὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ.
• Το ένα γαιδούρι θέλει ενάμισι.
• Το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται.
  • Το έξυπνο πουλί πιάνεται από τα τέσσερα. (Αρκαδία)
• Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
• Το καλό το αρνί, από δυο μάνες γεννιέται.
• Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
• Το καλό το σύκο το τρώει η κουρούνα.
• Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν.
• Το μαγκούφι το κρασί, την καρδούλα μου τη σείει. (Αρκαδία)
• Το Μάρτη ξύλα φύλαε μεν κάψεις τα απλούτζια.
  • Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψεις τα παλούκια.
• Το μασταπά τον έσπασες, κρασί τι μου γυρεύεις;
• Το μεγάλο το καράβι θέλει και βαθιά νερά.
• Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
• Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.
• Το μήλο κάτω απ' την μηλιά θα πέσει.
• Το μοναστήρι να 'ν' καλά (κι από καλογέρους βρίσκεις).
• Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
  • Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μουντζώνουνε.
• Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
• Το πάθημα να σου γίνει μάθημα.
  • Το πάθος (γίνεται) μάθος.
• Το σκυλί, όπου τρώει, εκεί και γαβγίζει.
• Το στραβό το ξύλο η φωτιά το σιάζει. (Αρκαδία)
• Τον ακάλεστο στο γάμο, από κάτω από τον πάγκο.
• Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς.
• Τον γάιδαρο, όσο και να τον στολίσεις, άλογο δεν γίνεται.
• Τον καβαλλάρη μην τον λυπάσαι που κρέμονται τα ποδάρια του.
• Τον στραβό τον λέλεκα ο Θεός τον κανη φωλιά.
• Τον σκύλο αν τον στείλεις με το ζόρι στα πρόβατα στο λύκο θα τα τα ταϊσει.
• Τον σκύλο κάνε σύντεχνο και το ραβδί σου βάστα.
• Τον τσίμπησε η μύγα τσε-τσε. (Είναι συγχισμένος/τσαντισμένος)
• Τον φτωχό και τον χωριάτη, ξένη έγνοια τους γερνάει.
• Το δικό μου το καρφί το βλέπεις, το δικό σου το παλούκι δεν το βλέπεις;
• Το καινούργιο σπίτι, τον πρώτο χρόνο τ' οχτρού σου, τον δεύτερο του δικού σου και τον τρίτο του λόγου σου. (Κεφαλονίτικη)
• Το καλό αρνί δυο μάνες βυζαίνει. (Βυζαντινή παροιμία)
• Το μη χείρον βέλτιστον.
• Το μουρλό και τον φτωχό ξένες έννοιες τον τρώνε.
• Το ξέρει ο Αχμέτ, ο Μεχμέτ, και ο κόσμος όλος.
• Το ξύλο βγηκε από τον παράδεισο.
• Το παιδί σου πάντρεψες; Γείτονα το 'καμες. Κι όχι καλογείτονα, αλλά κακογείτονα.
• Τὸ πεπρωμένον φυγεῖν ἀδύνατον.
• Το πολύ το κυρ' ελέησον το βαριέται κι ο παπάς.
  • Το πολύ το κυρ' ελέησον, το βαριέται κι ο Θεός.
• Το σίδερο, όσο είναι ζεστό το χτυπούν.
• Το σίδερο στη βράση κολλάει.
  • Στη βράση κολλάει το σίδερο.
• Το σκοινί το μαλακό, τρώει την πέτρα την ξερή.
• Το στανιό και τη βία ο θεός τα 'δωσε.
• Το στόμα σου γάλα μυρίζει ακόμα.
• Το φτηνό είν' κι ακριβό.
• Το φτηνό το κρέας το τρών' οι σκύλοι.
• Το φτωχό και το χωριάτη, ξένοι πόνοι τον γερνάνε.
• Το χωριό καιγότανε κι η νύφη στολιζότανε.
• Το ψάρι βρωμάει απ΄ το κεφάλι.
• Το ψέμα είναι το αλάτι της αλήθειας.
• Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
• Το ψηλό δέντρο το χτυπούν οι κεραυνοί.
• Πετανε πετρες στα δενδρα που εχουν καρπους
• Τον πλούτον πολλοί εμίσησαν, την δόξαν ουδείς.
• Του ακαμάτη το μεροκάματο είναι ακριβό.
• Του ακαμάτη το τσουκάλι ο Θεός το μαγειρεύει.
• Του Απρίλη η βροχή κάθε στάλα και φλουρί.
• Του Γενάρη το φεγγάρι ήλιος της ημέρας μοιάζει.
  • Του Γενάρη το φεγγάρι παρά λίγο να 'ναι μέρα.
• Του έταξε λαγούς με πετραχήλια.
• Του κουτσοδόντη παξιμάδι του τυχαίνει.
• Του Μάρτη ο ήλιος βάφει και πέντε μήνες δεν ξεβάφει.
• Του τρυγητή, του αμπελουργού, πάνε χαλάλι οι κόποι.
• Του χοίρου το μαλλί δε γίνεται μετάξι.
• Τραβάτε με κι ας κλαίω.
• Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.
• Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο.
  • Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, πέντε το λαδόξυδο.
• Τρελός παπάς τον βάφτισε.
• Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
• Τρεχάτε ποδαράκια μου, να μη σας χέσει ο κώλος.
• Τροχός τ' ανθρώπινα.
• Τρώγοντας έρχεται η όρεξη.
• Τσάμπα ξύδι, γλυκό σα μέλι.
• Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.
• Τώρα που βρήκαμε παπά άς θάψουμε πέντ' έξι.
• Τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα!

• Ὕστερον πρότερον.
• "Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια."
• "Ύστερα απ' τη βροχή έρχεται και χαλάζι."
• "Ύστερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα."

Παροιμίες Φ

• Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι.
• Φασούλι το φασούλι δεν γίνονται περιουσίες, γίνονται φασολάδες!
• Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο.
• Φέξε μου και γλίστρησα.
• Φέξε στραβέ τ' αλλήθωρου.
• Φέρ' το ψωμί να φάμε και ας τους άλλους να πεινάνε.
• φέρ'τον στο γάμο σου να σου πεί και του χρόνου.
• Φησίν σιωπών.
• Φίδι φύλα το χειμώνα να σε φάει το καλοκαίρι.
• Φίλε μου στην ανάγκη μου κι οχτρέ μου στη χαρά μου.
• Φίλοι μου στην ανάγκη μου, κι εχθροί μου στη χαρά μου.
• Φλεβάρης κουτσοφλέβαρος, και του τσαπιού ο μήνας.
• Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
• Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας.
• Φρου-φρου και τ' αμπέλι ξέφραγο.
• Φτηνός στο λάδι, ακριβός στο ξύδι.
• Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά.
• Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης.

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A6

Παροιμίες Χ

• Χαιρέτα μας τον πλάτανο.
  • Χαιρέτα μου τον πλάτανο.
  • Χαιρέτα μου τον πλάτανο και Νικολό καρτέρει.
• Χαλεπὰ τὰ καλά. (αρχαιοελληνικό ρητό)
• Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.
• Χαρά σ' τον που γεννήθηκε με τρίχες στο κορμί του.
• Χάρε χαρά που μου 'φερες και λύπη που μου πήρες.
• Χάρη στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα.
  • Κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα.
• Χάσ' απού του δίκιου σου, για να 'σ' αργά 'σ' του σπίτ' σου.
• Χέρι που δεν μπορείς να δαγκάσεις, φίλα το.
• Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα 'ν' τον Αλωνάρη.
• Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.
• Χιόνισ' έβρεξ' ο Γενάρης, όλ' οι μύλοι μας θ' αλέθουν.
• Χόρευε κυρά Ντουντού κοίτα και το σπίτι σου.
• Χους εις χουν και πνεύμα εις Πνεύμα απελεύσει.
• Χρόνια και ζαμάνια.
• Χρόνου φείδου.
• Χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει.
• Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
• Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια.
• Χώρια παπάς, χώρια παπαδιά. (Κρήτη)
• Χωρίσαμε τα τσανάκια μας.

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A7

Παροιμίες Ψ

•  Ψαρεύει σε θολά νερά.
• (Ψάχνουμε) ψύλλους στ'άχυρα.
• Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα σου γείρει ο κλώνος και θα σου φύγει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος.
• Ψύλλοι στ'άχυρα.
• Ψωμί δεν είχαμε,τυρί μας ήρθε.
  • Ψωμί δεν έχουμε, τυρί γυρεύουμε.

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A8

Παροιμίες Ω

• Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
• Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου.
  • Στίχος 2ος: Κι ούτε πουλί πετάμενο να μη βρεθεί μπροστά σου.
  • Σημ. Να έχεις καλό ταξίδι, χωρίς εμπόδια.
• Ως εδώ και μη παρέκει.
• Ως επί το πλείστον.
• Ως διά μαγείας εξαφανίστηκε..

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A9

Ελληνικές παροιμίες

Δείτε εδώ τις Ελληνικές παροιμίες

http://el.wikiquote.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%91