Η αγάπη των περισσότερων από εμάς για τις τηγανιτές πατάτες χάνεται στα βάθη της παιδικής ηλικίας και δεν τελειώνει ποτέ. Έχετε όμως αναρωτηθεί γιατί τα τσιπς είναι τόσο δελεαστικά, ειδικά όταν αισθανόμαστε αγχωμένοι; Ερευνητές εξηγούν την τάση μας για την πιο συνηθισμένη διατροφική αμαρτία.
Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι η αυξημένη ποσότητα αλατιού στον οργανισμό μειώνει τα επίπεδα των ορμονών που σχετίζονται με το άγχος και ανεβάζει αντιστοίχως τα επίπεδα της οξυτοκίνης, της ορμόνης που συνδέεται με την αγάπη και την κοινωνικοποίηση.
Όπως δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Neuroscience», οι αντιδράσεις πειραματόζωων σε μία αγχογόνο κατάσταση εξαρτώνταν από το ποσοστό αλατιού που είχαν στο σώμα τους.
Τα πειραματόζωα με υπερνατριαιμία -όπως αποκαλείται η κατάσταση ενός οργανισμού με υψηλά επίπεδα αλατιού- έδειχναν να ανταποκρίνονται καλύτερα σε συνθήκες άγχους, αλλά και να συνέρχονται ταχύτερα. Επιπλέον, παρουσίαζαν αυξημένα ποσοστά οξυτοκίνης, μία χημική ουσία γνωστή ως η «ορμόνη της αγάπης» για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που παίζει στον σχηματισμό κοινωνικών δεσμών.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα τσιμπήσετε ένα πατατάκι, για να μη νιώσετε τις ενοχές που χαρίζουν οι παραπανίσιες θερμίδες, σκεφτείτε ότι βελτιώνετε τις κοινωνικές ικανότητές σας.
