ΚΑΝΑΡΙΝΙΑ ΧΡΩΜΑΤΟΣ
-Πολλά έχουν γραφεί για τα πανέμορφα αυτά ωδικά συντροφιάς.Μια εκτροφική προσπάθεια με τέτοια πουλιά, και η σελίδα της, δεν θα μπορούσε να μην έχει έστω λίγες γραμμές για το πάζλ της εξωτερικής τους εμφάνισης.Εδώ λοιπόν θα κάνω μια προσπάθεια να δώσω όσο γίνεται πιο απλά, το γιατί και το πώς του χρώματος στην εξωτερική εμφάνιση των καναρινιών μας.
-Για όλους τους λάτρεις αυτού του ωδικού, το χρώμα του ήταν πάντα ένας ιδιαίτερος παράγοντας. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα, που βαραίνει αποφασιστικά, για την αγορά του ενός ή του άλλου…τενόρου μας. Μια γενική περιγραφή του εύρους της χρωματικής παλέτας που συναντάμε σ’ αυτά τα σπιτικά ωδικά πουλιά, θα την έδινε η λέξηΠΑΝΧΡΩΜΙΑ.Πράγματι, καναρίνια δεν είναι μόνο αυτά τα κίτρινα πουλάκια που μοιάζουν στον …ΤΟΥΪΤΗ. Υπάρχει μια μεγάλη χρωματική γκάμα που προέκυψε από τις συνεχείς μεταλλάξεις του αρχέγονου σκουροπράσινου άγριου προγόνου του.—Για να κάνει κάποιος μιαν αρχή, να βάλει σε σειρά ας πούμε, τα πουλιά αυτά, θα πρέπει να ξεκινήσει λέγοντας ότι χωρίζονται σε δυό μεγάλες κατηγορίες.Στα (σκουρόχρωμα) ΜΕΛΑΝΙΝΗΣ, και τα (καθαρού χρώματος)ΛΙΠΟΧΡΩΜΙΚΑ.
Οι μελανίνες και το λιπόχρωμα υπάρχουν σε όλα τα καναρίνια.Στα μελανινικά ,το αποτέλεσμα της ύπαρξης των μελανινών, είναι η παρουσία σκούρων γραμμών,σκούρων περιοχών ή και σημαδιών στην εξωτερική εμφάνιση των πουλιών. Η ύπαρξη του λιποχρώματος εμφανίζεται σαν απόχρωση βάσης – φόντου. Στα μελανίνης, για όλες τις κλίμακες στις σκούρες αποχρώσεις, από μαύρες έως ασημί και γκρί ανοικτό, αλλά και από καφέ σκούρο έως μπεζ και ζαχαρί ευθύνονται οι μελανίνες.Ενώ στα λιποχρωμικά, με τα καθαρά χρώματα, όπως το κόκκινο το λευκό ή το κίτρινο ευθύνονται… ΚΑΙ ΠΑΛΙ οι μελανίνες, αλλά τώρα, με τον αντίθετο τρόπο.Με την απουσία τους.Για να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς,όχι με την απουσία τους, αλλά με την αναστολή της εμφάνισής τους,και αυτό διότι το αρχέγονο γονίδιο της μελανίνης είναι παρόν, αλλά το γονίδιο που ρυθμίζει και επιτρέπει την παρουσία της, έχει υποστεί ριζική μετάλλαξη.Ετσι λοιπόν αυτά τα καναρίνια έχουν απολύτως καθαρά χρώματα χωρίς σκούρες περιοχές.
–Στα λιποχρωμικά τα πράγματα είναι κάπως απλά, και για να μη μπούμε σε λεπτομέρειες, θα έλεγα ότι δυό χρώματα είναι αυτά που αποτελούν την κατηγορία. Το κίτρινο και το κόκκινο. Ενα τρίτο, το λευκό, ουσιαστικά είναι η απουσία των δύο άλλων.Αυτά τα καναρίνια έχουν μελανίνες όπως όλα τα άλλα μα όπως είπαμε,τα γονίδια που παίζουν τον ρόλο του αναστολέα εμφάνισης της μελανίνης, είναι εκείνα που ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ την παρουσία της.
Κάποιες φορές την απόλυτη εμφάνιση του κόκκινου,του κίτρινου ή του λευκού διακόπτει η παρουσία ενός μελανού σημείου. Αυτό ας πούμε σαν επιβεβαίωση του κανόνα, και σημαίνει ότι…κάποιοι αναστολείς δεν έκαναν καλά την «δουλειά» τους.
-Στα μελανινικά αρχίζει το «μπλέξιμο», και αυτό γιατί σ’ αυτή την κατηγορία υπάρχουν τόσες ποικιλίες, όσοι και οι δυνατοί συνδιασμοί όλων των μελανινικών μεταλλάξεων με τα λιποχρώματα, που τώρα πλέον αποτελούν τα χρώματα βάσης,αλλά και με όλες τις κατηγορίες των υπαρχόντων πτερωμάτων.Κατ’αρχάς να πούμε ότι εδώ έχουμε δυό «σειρές» αποχρώσεων. Την ΜΑΥΡΗ και την ΚΑΦΕ.Οι χρωστικές που είναι υπεύθυνες γι’αυτές τις αποχρώσεις είναι, για μεν την ΜΑΥΡΗ, οι ευμελανίνες(μαύρο-σκούρο καφέ και οι αραιώσεις τους), για δε την ΚΑΦΕ, οι φαιομελανίνες (κανελλί και οι αραιώσεις του). Αυτή η αναφορά στις αραιώσεις των ευμελανινών και των φαιομελανινών γίνεται διότι όλες οι μεταλλάξεις που έχουν προκύψει και στις δυό σειρές είναι ποσοστά αραίωσης του μαύρου και του καφέ χρώματος, ή ακόμα και των δύο. Οι βασικές αποχρώσεις Μαύρου και Καφέ , λέγονται και -Οξυδωμένες-, και το χαρακτηριστικό τους είναι οι σκούρες αποχρώσεις, οι συνεχόμενες φαρδιές και έντονες γραμμές του σχεδίου πλάτης, αλλά και το ταυτόσημο χρώμα στο ράμφος και τα πόδια. Οι μεταλλάξεις των Οξυδομένων, συναντόνται με την ονομασία -Αραιωμένα- και σαν χαρακτηριστικό έχουν την αραίωση(το άνοιγμα της απόχρωσης) άλλοτε των ευμελανινών(μαύρο-καφέ σκούρο), άλλοτε των φαιομελανινών (καφέ ανοικτό-κανελλί) και κάποτε και των δυό μαζί.
Αυτά σαν χαρακτηριστικό έχουν τις διακοπτόμενες , λεπτές γραμμές του σχεδίου πλάτης αλλά και τον αποχρωματισμό του ράμφους και των ποδιών. Ισως είναι κάτι απλό στην κατανόηση, στην πράξη όμως υπάρχει μεγάλη δυσκολία στην αναγνώριση μιάς υποκατηγορίας από μη έμπειρα μάτια, διότι συνήθως οι μεταλλάξεις αυτές, είναι στην ουσία, πολύ μικρές διαφοροποιήσεις στα προυπάρχοντα πρότυπα. Σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται να προστεθεί και η ύπαρξης διαφορετικών κατηγοριών πτερωμάτων. Η κατηγορία του πτερώματος σε κάποιες περιπτώσεις, π.χ μωσαϊκού, διαφοροποιεί με δραματικό τρόπο την εξωτερική εμφάνιση των καναρινιών, ακόμα και της ίδιας μετάλλαξης.http://mgerom.wordpress.com/2010/04/17/%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%B1-2/
