Η συνταγή που χρησιμοποιήσαμε μετράει τουλάχιστον 70 χρόνια και περνάει από μάνα σε κόρη. Προέρχεται από μια γνήσια Σαντορινιά, την Μαρκεττούσα!
Τα Υλικά που θα χρειαστούμε για 80 περίπου μελιτίνια!
Για την Γέμιση
1 κιλό ανθότυρο
1 κιλό ζάχαρη άχνη
2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
½ κουταλάκι σόδα
4 αυγά
6 κ.τ.σ. σιμιγδάλι
6 κ.τ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κ.τ.γ. μαστίχα σκόνη
1 βανίλια
Για το Φύλλο
750 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Χλιαρό νερό
1 ρακοπότηρο ελαιόλαδο
ή 80 έτοιμα φυλλαράκια για σκαλτσούνια
Διάρκεια : 15’ προετοιμασία + 20’ ψήσιμο
Μέθοδος Παρασκευής:
Στο μίξερ, χτυπάμε πολύ καλά το τυρί και ύστερα προσθέτουμε την ζάχαρη.
Στη συνέχεια προσθέτουμε τα αυγά, μετά τα υπόλοιπα υλικά και χτυπάμε. Προσοχή! Φροντίζουμε να χρησιμοποιούμε την χαμηλή σκάλα καθώς το μίγμα δεν θέλουμε να γίνει ρευστό.
Σε μια καθαρή επιφάνεια ελάχιστα αλευρωμένη οποία τοποθετούμε το φύλλο και 1 κουταλιά της σούπας από την γέμιση.
Ύστερα τσιμπάμε σιγά-σιγά την άκρη ώστε να δημιουργηθεί το χαρακτηριστικό δαντελωτό σχήμα.
Ψήνουμε περίπου 20' μέχρι τα μελιτίνια μας να ροδίσουν και να πάρουν το υπέροχο αυτό χρώμα!
Τα Μυστικά της Επιτυχίας:
- Αν φτιάξουμε δικό μας φύλλο, το περνάμε από το ειδικό μηχάνημα μέχρι να γίνει εξαιρετικά λεπτό και ύστερα το κόβουμε με ένα ποτήρι ώστε να αποκτήσει η ζύμη στρογγυλό σχήμα. Εναλλακτικά χρησιμοποιούμε έτοιμα φυλλαράκια που βρίσκουμε στο εμπόριο.
- Αν η γέμιση είναι ρευστή συμπληρώνουμε λίγο σιμιγδάλι ή αλεύρι και ανακατεύουμε με ένα πιρούνι.
- Ένα σπίρτο είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για το τσίμπημα ώστε να τραβιέται το φύλλο προς τα έξω και να το τσιμπάμε πιο εύκολα με τα δάχτυλα!
( Είμαι σίγουρος ότι οι καλές και μερακλούδες νοικοκυρές κάτω θα συναγωνιστούν η μία την άλλη ποιά θα κάνει τα περισσότερα τσιμπήματα στα μελιτίνια και δεν χρειάζονται σπίρτα... μεράκι και κανα τραγούδι Για πάρα πολλά χρόνια κάναμε και σπίτι μου στην Αθήνα μελιτίνια.... το τί τραγούδι έπεφτε το τι ψαλμωδία μην ξεχάσουμε και κανένα άγιο του χωριού...μη και κακό....και δεν πετύχει σωστά το μελιτίνι.... Και οι παλαιότεροι που θυμούνται ακόμα τη μυρωδιά από τους παραδοσιακούς φούρνους.... Ξέρετε θαρρώ τι λέω....Και του χρόνου!!Καλό τσίμπημα)
http://kallistorwntas.blogspot.com/2010/03/blog-post_6381.html