Η εισπνοή οξυγόνου μέσω ενός υγρού και τεχνητά βράγχια θα μας επιτρέψουν την προσέγγιση απροσπέλαστων μέχρι τώρα βυθών, χωρίς τον κίνδυνο να προσβληθούμε από τη νόσο των δυτών.
Οι άνθρωποι έχουν μάθει να πετούν σαν πουλιά, να σκαρφαλώνουν σαν πίθηκοι και να τρυπούν τη γη σαν τυφλοπόντικες. Τώρα θα καταλυθεί και το τελευταίο άβατο, καθώς θα κολυμπούν σαν ψάρια. Αν γίνει δυνατή η κατάδυση σε μεγάλα βάθη, ένα είναι σίγουρο: οι θαρραλέοι εραστές της περιπέτειας θα έχουν την ευκαιρία να καταρρίψουν ένα ακόμη βιολογικό και φυσιολογικό όριο που θέτει η ανθρώπινη φύση. Έτσι θα μελετήσουν τη θαλάσσια ζωή σε σημεία και σε βάθη όπου ποτέ πριν άνθρωπος δεν κολύμπησε ελεύθερα.
Η πραγμάτωση αυτού του στόχου στηρίζεται στην εφαρμογή του εξής μηχανισμού: ο δύτης θα εισπνέει οξυγόνο μέσω ενός υγρού, ενώ το διοξείδιο του άνθρακα θα απομακρύνεται από το αίμα με τη βοήθεια ενός τεχνητού βράγχιου που θα διοχετεύει στο θαλάσσιο νερό τα αέρια της εκπνοής.
Η ιδέα ανήκει στο συνταξιούχο χειρουργό καρδιοπνευμονολόγο Arnold Lande από το Σεντ Πολ της Μινεσότα των ΗΠΑ. Ο Lande στοχεύει στην απόκτηση του αμερικανικού διπλώματος ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεσή του. Αν συμβεί αυτό, η εφεύρεσή του θα λανσαριστεί σε λίγα χρόνια στην αγορά, προκαλώντας –κατά τον Lande– επανάσταση στον κόσμο των καταδύσεων.