Όπως ξέρουν πολύ καλά όσοι έχουν χαϊδέψει το μάγουλο μιας γατούλας, ή την έχουν αφήσει να κουρνιάσει στην αγκαλιά τους, το γουργούρισμα είναι μια από τα πιο απολαυστικές συνήθειες των αγαπημένων μας γατο-συγκατοίκων.
Το είδος και η ένταση του γουργουρίσματος μπορεί να διαφέρει από γάτα σε γάτα. Κάποιες γουργουρίζουν τόσο δυνατά που ακούγονται από αρκετή απόσταση, ενώ άλλες τόσο διακριτικά που ο μόνος τρόπος να αισθανθεί κανείς το γουργούρισμά τους είναι αγγίζοντας τον λαιμό τους. Πολλές γάτες μπορούν να γουργουρίζουν νιαουρίζοντας ταυτόχρονα.
Δεν γουργουρίζουν όμως όλα τα αιλουροειδή: το γουργούρισμα συναντάται στα περισσότερα είδη που ανήκουν στην οικογένεια των φελιδών, όπως είναι η γνωστή μας οικόσιτη γάτα, η αγριόγατα, το τσιτάχ, ο ευρασιατικός λύγκας και το πούμα. Παρόλο που και άλλα αιλουροειδή, όπως το λιοντάρι, η λεοπάρδαλη, το τζάγκουαρ και η τίγρη παράγουν έναν παρόμοιο ήχο, δεν πρόκειται για πραγματικό γουργούρισμα, καθώς δεν προκαλείται από τον ίδιο μηχανισμό. Η μοναδικότητα του πραγματικού γουργουρίσματος έγκειται στο ότι μπορεί να παράγεται τόσο κατά την εισπνοή, όσο και κατά την εκπνοή, δημιουργώντας έναν συνεχή ήχο.
Πώς γουργουρίζουν οι γάτες;
Ο μηχανισμός παραγωγής του γουργουρίσματος ήταν για πολύ καιρό ένα μεγάλο επιστημονικό μυστήριο, καθώς τα είδη των αιλουροειδών που γουργουρίζουν δεν εμφανίζουν κάποια σημαντική ανατομική διαφορά από εκείνα που δεν γουργουρίζουν.
Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες σχετικά, όπως για παράδειγμα ότι το γουργούρισμα οφείλεται στη ροή του αίματος στην αορτή, σε δονήσεις του διαφράγματος ή ακόμα και κάποιων μικρών οστών στη βάση του κρανίου.
Το είδος και η ένταση του γουργουρίσματος μπορεί να διαφέρει από γάτα σε γάτα. Κάποιες γουργουρίζουν τόσο δυνατά που ακούγονται από αρκετή απόσταση, ενώ άλλες τόσο διακριτικά που ο μόνος τρόπος να αισθανθεί κανείς το γουργούρισμά τους είναι αγγίζοντας τον λαιμό τους. Πολλές γάτες μπορούν να γουργουρίζουν νιαουρίζοντας ταυτόχρονα.
Δεν γουργουρίζουν όμως όλα τα αιλουροειδή: το γουργούρισμα συναντάται στα περισσότερα είδη που ανήκουν στην οικογένεια των φελιδών, όπως είναι η γνωστή μας οικόσιτη γάτα, η αγριόγατα, το τσιτάχ, ο ευρασιατικός λύγκας και το πούμα. Παρόλο που και άλλα αιλουροειδή, όπως το λιοντάρι, η λεοπάρδαλη, το τζάγκουαρ και η τίγρη παράγουν έναν παρόμοιο ήχο, δεν πρόκειται για πραγματικό γουργούρισμα, καθώς δεν προκαλείται από τον ίδιο μηχανισμό. Η μοναδικότητα του πραγματικού γουργουρίσματος έγκειται στο ότι μπορεί να παράγεται τόσο κατά την εισπνοή, όσο και κατά την εκπνοή, δημιουργώντας έναν συνεχή ήχο.
Πώς γουργουρίζουν οι γάτες;
Ο μηχανισμός παραγωγής του γουργουρίσματος ήταν για πολύ καιρό ένα μεγάλο επιστημονικό μυστήριο, καθώς τα είδη των αιλουροειδών που γουργουρίζουν δεν εμφανίζουν κάποια σημαντική ανατομική διαφορά από εκείνα που δεν γουργουρίζουν.
Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες σχετικά, όπως για παράδειγμα ότι το γουργούρισμα οφείλεται στη ροή του αίματος στην αορτή, σε δονήσεις του διαφράγματος ή ακόμα και κάποιων μικρών οστών στη βάση του κρανίου.
Γιατί γουργουρίζουν οι γάτες
- Γιατί είναι ευχαριστημένες
Ο συνηθέστερος λόγος για τον οποίο γουργουρίζει μια γάτα είναι το ότι αισθάνεται ασφαλής, χαλαρή και ευχαριστημένη. Το γουργούρισμα είναι η αναμενόμενη αντίδραση μιας γάτας στα χάδια του ιδιοκτήτη της. Πολλές γάτες γουργουρίζουν όταν τις βουρτσίζουμε, όταν πλένονται ή ακόμα και όταν τρώνε.
- Γιατί νιώθουν πόνο ή δυσφορία
Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι για το γουργούρισμα. Γάτες τραυματισμένες ή βαριά άρρωστες γουργουρίζουν επίσης, όπως και οι θηλυκές γάτες κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτό έχει οδηγήσει πολλούς επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι το γουργούρισμα αποτελεί και έναν μηχανισμό ανακούφισης για τον οργανισμό της γάτας, σαν εσωτερικό μασάζ που απαλύνει τον πόνο. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατες μελέτες, οι συχνότητες που παράγονται με το γουργούρισμα (μεταξύ 22,4 και 30,2 Hertz) συμπίπτουν με εκείνες που χρησιμοποιούνται για την επούλωση μυοσκελετικών τραυμάτων, τη βελτίωση της ελαστικότητας των αρθρώσεων και την ανακούφιση της δύσπνοιας.
- Για να επικοινωνήσουν
Επιπλέον, καθώς το γουργούρισμα μπορεί να παράγεται συνεχώς, κατά την εισπνοή και εκπνοή, ακόμα και κατά την κατάποση (επομένως και κατά τη διάρκεια του θηλασμού), τα γατάκια το χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με τη μητέρα τους, στέλνοντάς της το μήνυμα ότι "όλα πάνε καλά".
πηγήhttp://animalslife2.blogspot.com/2009/11/blog-post_11.html
