Αυτό, στις 29 Μάη φέτος
Απο την αμυγδαλιά αφαίρεσα-όπως φαίνεται στη φωτο-
το σύνολο της βλάστησης εκτός από κάνα δυο μάτια
σε κάθε κορφή κλαδιού.
Στις 17 Ιουνίου φαίνεται,
οτι από τα 9 μάτια που μπόλιασα, είχαν πετύχει τα 2(!) μόνον.
(Η αμυγδαλιά γενικά έχει κάποτε προβλήματα συμβατότητας
με κάποιες ποικιλίες βερυκοκιάς. )
Τότε αφαίρεσα και τα ίδια τα κλαδιά στα οποία δεν είχα
μάτι, μπόλι, ¨εν ζωή ¨.
Η αμυγδαλιά σαν υποκείμενο προϋποθέτει αυστηρό ¨ κυνήγι ¨
στους δικούς της βλαστούς -σε περίπτωση επιτυχίας.
Είναι απαραίτητο να κατευθυνθεί όλη σχεδόν
η δύναμη από κάτω προς το εμβόλιο.
Σε διαφορετική περίπτωση η ισορροπία ανατρέπεται
υπέρ της ανάπτυξης των βλαστών του υποκειμένου-
το εμβόλιο πέφτει σε λήθαργο που μελλοντικά
θα σημάνει και το τέλος του.
Αυτές οι φωτο...
είναι στις 16- 9 -10.
'Εκπτυξη,στο ένα μόνο μάτι-το άλλο σε λήθαργο.
Η ράφια, χαλαρωμένη-ο νέος βλαστός πιασμένος για τον αέρα.
Το γιατί επέλεξα την αμυγδαλιά σαν υποκείμενο,
το συζητάμε κάποια άλλη στιγμή.
Την άνοιξη επίσης, πιθανόν να επανέλθω.
Σε κάθε περίπτωση πάντως,
επειδή συνήθως η πρόοδος του εμβολίου είναι εντυπωσιακή,
γερ'ο στήριγμα, κλάδεμα και αφαίρεση καρποφορίας,
στον καιρό τους.
http://royalgello-innatur.blogspot.com/2010/09/blog-post_21.html