ΣΕΛΗΝΗ: Η ΕΥΑ, Η Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΓΗΣ;
Τη θεωρούν απλό καθρέφτη που αντανακλά το ηλιακό φως,
μούσα των ποιητών και προστάτη των ερωτευμένων.
μούσα των ποιητών και προστάτη των ερωτευμένων.
Υπάρχουν, όμως, εργασίες, έρευνες και διαπιστώσεις πολλών διαπρεπών επιστημόνων, που εκμηδενίζουν τις απόψεις αυτές, αφού έχουν να παρουσιάσουν στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι η Σελήνη, που είναι το πιο κοντινό ουράνιο σώμα στη Γη, παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ζωής πάνω στον Πλανήτη μας.
Όπως είναι γνωστό η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τη Γη σε 29 μέρες 12 ώρες και 44 λεπτά. Στο διάστημα αυτό γίνονται και οι 4 φάσεις της.
Ο χρόνος αυτός είναι μια αναλογία του κύκλου του Κρόνου γύρω από τον Ηλιο, 29 έτη 5 μήνες 17 ημέρες, γεγονός που κάτι σημαντικό σημαίνει.
Στο ίδιο διάστημα η Σελήνη κάνει κι' αυτή μια περιστροφή γύρω από τον άξονά της, από δυσμάς προς ανατολάς, σε χρόνο 27 ημέρες 7 ώρες και 43 λεπτά.
Το γεγονός, όμως, ότι κάθε μέρα σε κάθε τόπο, ανατέλλει όλο και πιο αργά, μας αποκλείει τη δυνατότητα να δούμε το αθέατό της ημισφαίριο – είναι έτσι ρυθμισμένη.
Μόνο μια ειδική κίνηση της Σελήνης, η λίκνιση, επιτρέπει κατά καιρούς να δούμε και πέρα από το συνηθισμένο ημισφαίριο, προς το αθέατο, σε ποσοστό 18%. Αυτό όμως μόνο οι αστρονόμοι μπορούν να το προσέξουν.
Αν τώρα έρθουμε «στα γρανάζια του πλανητικού συστήματος», στο καλορυθμισμένο ρολόι , η Σελήνη μοιάζει να είναι ο παλινδρομών τροχός με την τρίχα στο γνωστό μας παλιό ρολόι.
ΣΕΛΗΝΗ Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΓΗΣ;
Η ανάλυση των πετρωμάτων της Σελήνης, που έγινε τόσο από τους Σοβιετικούς όσο και από τους Αμερικανούς επιστήμονες, αμφισβητεί ότι η χλωμή θεά, αποσπάσθηκε από τη Γη, από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού. Ότι είναι Εύα από την πλευρά του Αδάμ. Ότι είναι κόρη της Γης, αλλά δείχνει ότι είναι αδελφή της, που δημιουργήθηκε ίσως νωρίτερα από τη Γη, πριν από 5 δισεκατομμύρια χρόνια. Και «είδε» τη Γη να εξελίσσεται στη σημερινή της μορφή.
Αυτή η άποψη προέρχεται από τη διαπίστωση ότι τα πετρώματα της Γης και της Σελήνης, δεν μοιάζουν καθόλου. Ωστόσο στη Σελήνη βρέθηκαν ασβεστόλιθοι που συνδέονται στενά με την οργανική ύλη.
Η «θεά Εκάτη των Αρχαίων» δεν είναι τελείως νεκρό σώμα. Διάφορες διεργασίες γίνονται στο δορυφόρο μας. Όπως εκρήξεις ηφαιστείων με εκτοξεύσεις αερίων και υδρατμών. Οι σεισμοί είναι πυκνοί, αλλά μικρής έντασης, μέχρι 1 ρίχτερ. Γεγονός πού σημαίνει ότι είναι ανάλογοι του μεγέθους της Σελήνης. Διαρκούν όμως δραματικά περισσότερο. Διαρκούν πολλές ώρες. Η Σελήνη μοιάζει
με μια καμπάνα που συνεχίζει να πάλλεται μετά το πρώτο χτύπημα.
Ακόμη σημειώνονται τα παροδικά σεληνιακά φαινόμενα, διάφορες εκλάμψεις και αλλαγές χρωμάτων μέσα σε κρατήρες που δεν έχουν ακόμα ερμηνευθεί.
Στην περίοδο της Νέας Σελήνης ή σεληνιακή σφαίρα δε στέλνει ούτε φως ούτε θερμότητα. Κατά την Πανσέληνο τα φαινόμενα αυτά αναπτύσσονται στο ανώτατο όριο.
Η Σελήνη αντανακλά το 15% του ηλιακού φωτός που δέχεται στη Γη, κατά την Πανσέληνο. Το φως που εκπέμπει είναι 500.000 φορές λιγότερο από αυτό του Ηλιου. Η θερμότητα που εκπέμπει είναι 188.000 φορές μικρότερη. Μη νομίσουμε όμως ότι ή Σελήνη μόνο μας στέλνει:
Παίρνει από μας φως, και μαγνητισμό που εκπέμπει η Γη.
Ο μαγνητισμός είναι εκείνος που παίζει σημαντικό ρόλο στη σχέση Γης - Σελήνης.
Η Σελήνη δημιουργεί γύρω της ασθενές μαγνητικό πεδίο, αλλά ανιχνεύσιμο. Αυτό είναι μία πρόσφατη σημαντική ανακάλυψη. Διότι μαγνητικό πεδίο , σημαίνει ρευστός πυρήνας στο κέντρο της σεληνιακής σφαίρας. Το μαγνητικό πεδίο του δορυφόρου μας είναι πολύ περίπλοκο. Επειδή δε, είναι κοντά μας, επηρεάζει τη Γη σημαντικά.
Φαίνεται να υπάρχουν τρία είδη:
Το εξωτερικό, που μελετήθηκε από τη Σεληνιακή τροχιά, τα μόνιμα μαγνητικά πεδία που υπάρχουν σε συγκεκριμένες περιοχές, και τα πεδία που παράγονται με αλληλεπιδράσεις, με τον ηλιακό άνεμο. ( Ο τελευταίας είναι μια ροή σωματιδίων ιονισμένων, που προέρχονται από τον Ηλιο). Η μέση ένταση του πεδίου είναι μονάχα το ένα δεκάκις χιλιοστό της γήινης, αλλά σ' ορισμένα σημεία, αυτό φαίνεται να αυξάνεται από δέκα μέχρι εκατό φορές, ένα γεγονός που καλύπτεται ακόμα από αρκετό μυστήριο, μια που η αιτία μιας τέτοιας μαγνητικής διατάραξης δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα.
Η μαγνητόσφαιρα της Σελήνης επηρεάζεται από τον ηλιακό άνεμο και από το μαγνητικό πεδίο της Γης.
Έχει επιστημονικά αποδειχτεί, ότι η Σεληνιακή έλξη, η βαρύτητα της Σελήνης έστω κι' αν είναι το 1/6 της γήινης, δημιουργεί τις θαλάσσιες παλίρροιες στον πλανήτη μας, με πιο αντιπροσωπευτική εκείνη του πορθμού του Ευρίπου στη Χαλκίδα.
Υπάρχουν και παλίρροιες ατμοσφαιρικές, αλλά δεν έχουν μελετηθεί καλά ακόμη. Οι παλίρροιες των υδάτων αποτελούν φαινόμενα πράγματι θεαματικά.
Ο Ηλιος ασκεί κι' αυτός ελκτική δύναμη στα νερά των θαλασσών. Είναι όμως, τόσο μακριά, ώστε η επίδρασή του δεν είναι αξιόλογη, από την πλευρά αυτή.
Παρά μόνο όταν η ελκτική του δύναμη προστίθεται σ' αυτή της Σελήνης. Οι ελκτικές δυνάμεις αθροίζονται και προκαλούν τις μέγιστες παλίρροιες. Αυτό συμβαίνει κατά τη Νέα Σελήνη και κατά την Πανσέληνο.
Λόγω της Σεληνιακής έλξης, τα νερά των θαλασσών καθημερινά παρουσιάζουν μία υδάτινη διόγκωση προς το μέρος που βρίσκεται η Σελήνη, αλλά και προς το αντίθετο σημείο.
Νεώτερες παρατηρήσεις αναφέρουν ότι οι παλίρροιες επηρεάζουν και τον πυρήνα της Γης, που είναι διάπυρος - ρευστός. Γιατί έχει παρατηρηθεί ότι η Γη κάνει μία κίνηση, σαν ακατάπαυστη αναπνοή. Ο φλοιός της κινείται ρυθμικά, όπως οι παλίρροιες δύο φορές την ήμερα. Οι ήπειροι ανυψώνονται 50 εκατοστά στον ισημερινό, και 30 στα πλάτη. Δηλαδή η Γη φουσκώνει και ξεφουσκώνει.
Ισως αυτή να είναι μία αιτία της πρόκλησης των σεισμών. Ο σεισμός της 26/112/04 στην Ινδονησία, έγινε με πανσέληνο.
Η Σελήνη, κάθε στιγμή, από κει που βρίσκεται έλκει τη Γη σαν αναροφητήρας. Τα φαινόμενα της παλίρροιας στη Γη έχουν διάφορες επιπτώσεις.
Υπάρχει όμως κι ένα γεγονός που δε το βάζει ο νους του ανθρώπου:
Η πορεία της Γης προς τα εμπρός και η παλινδρόμηση των ρευμάτων της παλίρροιας, που προκαλεί η Σελήνη, λένε οι ειδικοί, φέρνει μία προοδευτική μείωση στην ταχύτητα του πλανήτη μας. Μερικά δευτερόλεπτα κάθε αιώνα. Με αποτέλεσμα, η διάρκεια του ημερονυκτίου να μεγαλώνει. Έτσι σύμφωνα με υπολογισμούς πριν από 600 εκατομμύρια χρόνια το έτος είχε 424 ήμερες. Πριν 100 εκατομμύρια 370 και σήμερα 365 ήμερες. Με τους ίδιους υπολογισμούς μετά από 600 εκατομμύρια χρόνια, το έτος θα έχει 306 ημέρες. Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι σημαίνει αυτό στην πορεία των εποχών.
Εκτός από αυτά έχουν εντοπιστεί σχέσεις των φάσεων της Σελήνης με την εξέλιξη του κλίματος στη Γη. Οι παλιότεροι και ιδιαίτερα οι ναυτικοί, ήξεραν τί καιρό θα κάνει, ανάλογα, αν το νέο φεγγάρι ήταν όρθιο ή πλαγιαστό. Κάτι που το έχουμε ακούσει όλοι μας.
Οι θέσεις αυτές προϋποθέτουν αλλαγές στην τροχιά της Σελήνης μεταξύ Ηλίου και Γης, γεγονός που διαμορφώνει ανάλογα τον καιρό.
Τελευταία οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι υπάρχει ένας κύκλος 19 χρόνων της βαρυτικής έλξης της Σελήνης, που επηρεάζει ανάλογα το κλίμα της Γης. Και διαμορφώνει τη θερμοκρασία των θαλασσών, την δημιουργία και πορεία κυκλώνων και αντικυκλώνων, και άλλων καιρικών φαινομένων.
Η ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ
Είναι πλέον επιστημονικά παραδεκτό ότι η Σελήνη ασκεί διάφορες επιδράσεις πάνω στον Πλανήτη μας.
Παράλληλα ότι επηρεάζει και τα διάφορα όντα της Γης, λένε οι επιστήμονες. Αρκετοί από αυτούς έχουν και αποδείξεις ενώ άλλοι ψάχνουν ακόμη γι' αυτές.
Στην ουσία κανένας δεν αποκλείει τελείως την βιολογική, ψυχολογική και πνευματική επίδραση του δορυφόρου μας, στον άνθρωπο και το νευρικό του σύστημα. Γενικός κανόνας είναι ότι δεν επηρεάζει το ορατό φως της Σελήνης που φθάνει στη Γη σε κάθε φάση της, αλλά ο μαγνητισμός της. Είναι ανάλογος των τεσσάρων φάσεων και της γωνίας που κάνει κάθε φορά σε σχέση με τη Γη και τον Ήλιο. Κάθε φάση της που διαρκεί 7 ημέρες και κάτι, ανταποκρίνεται σε κάποιο τύπο κοσμικής ενέργειας, πέρα από το ορατό μέρος του φάσματος. Όμως οι επιδράσεις της Σελήνης αλλάζουν ραγδαία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Διότι η έλξη της Σεληνιακής βαρύτητας μεταβάλλεται από ώρα σε ώρα σε κάθε τόπο, αφού Σελήνη και Γη περιστρέφονται. Η έλξη είναι πάντα μεγαλύτερη στην πλευρά πού βλέπει η Σελήνη, καθώς και στην αντίθετη.
Η Σελήνη δημιουργεί τους δικούς της βιορυθμούς στα έμβια όντα, και φυσικά στον άνθρωπο, αποτέλεσμα του μαγνητισμού της και όχι του φωτισμού της, λέει ο Μάριο Κάβεντον , καθηγητής στο Πλανητάριο του Μιλάνου.
Και πράγματι. Από χρόνια τώρα οι επιστήμονες του είναι ειδικοί στη χρονοβιολογία, μιλούν για μια διαφορετική συμπεριφορά φυτών και ζώων εξ αιτίας των επιδράσεων της Σελήνης.
Το φαινόμενο της επίδρασης της χλωμής θεάς στον ανθρώπινο οργανισμό το είχε επισημάνει και ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, ο οποίος σημείωσε, ότι στην διάρκεια της πανσελήνου άτομα με ειδικά ψυχικά προβλήματα, παθαίνουν κρίσεις, όπως η επιληψία , ο σεληνιασμός και άλλα.
Σήμερα οι ερευνητές Μπράουν και Πάρκ, μετά από πειράματα οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα βασικό χρονομετρικό σύστημα Ηλίου- Σελήνης που αντανακλάται στα σωματικά ρολόγια τον ζωντανών οργανισμών.
Που επιδρά και στον άνθρωπο όχι, βέβαια πάντα για κακό, αλλά και για καλό. Επειδή όμως το κακό είναι εκείνο που κάνει εντύπωση είναι και πιο άξιο παρατήρησης.
Ας έρθουμε όμως στις επιδράσεις πάνω στον ανθρώπινο οργανισμό. Και πρώτα στην βιολογική επίδραση: Όπως ολόκληρη η Γη, έτσι και τα ζωτικά υγρά που διατρέχουν τα κύτταρά μας, γίνονται αντικείμενο φαινομένων παλίρροιας, με περιοδικότητα, ανάλογη με εκείνη των ωκεανών και της ατμόσφαιρας.
Η ροή και παλινδρόμηση των βιολογικών υγρών, αλλάζει την έκκριση ορμονών, και επηρεάζει την ψυχική και διανοητική δραστηριότητα των ανθρώπων και την διάθεσή τους.
Πολλοί Αγγλοι ψυχίατροι, υποστηρίζουν ότι η πανσέληνος φέρνει μια ανωμαλία στην κυκλοφορία του αίματος, που κάνει το κέντρο αποφάσεων του εγκεφάλου να κινείται πιο γρήγορα.
Είναι σαν να παίρνει ξαφνικά το αίμα κάποιες χημικές ουσίες που αναστατώνουν το κέντρο του εγκεφάλου, και έτσι ο άνθρωπος παίρνει τις πιο τολμηρές αποφάσεις, χωρίς να τον συγκρατεί τίποτα. Κατά την διάρκεια της πανσέληνου η ατμόσφαιρα γεμίζει από αφανή ηλεκτρικά ρεύματα που επιφέρουν αναστάτωση στον μηχανισμό του οργανισμού μας και έτσι εξηγείται γιατί οι μέρες της πανσέληνου είναι πιο επικίνδυνες για τον άνθρωπο.
Ο Λέοναρντ Ράβιτς του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, διαπίστωσε σοβαρές αλλαγές στον ηλεκτρισμό του ανθρώπινου σώματος, που συμπίπτουν με τις φάσεις της Σελήνης ή τις διάφορες εποχές του έτους .
Σε σχέση με την πανσέληνο ο Ράλφ Μόρρις, καθηγητής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόϊς ύστερα από μια πεντάχρονη παρακολούθηση 100 ασθενών διαπίστωσε ότι όσοι πάσχουν από έλκος παρουσιάζουν κρίσεις που συμβαδίζουν με την Πανσέληνο.
Ο μηχανισμός της κρίσης του έλκους που η αιτία του βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, διέπεται από μια απορρΰθμιοη της εγκεφαλικής λειτουργίας που έχει σχέση με την πανσέληνο.
ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ
Δεν θα πρέπει βέβαια να παραλείψουμε εδώ ότι ο μηνιαίος κύκλος των γυναικών είναι πολύ στενά δεμένος με τις φάσες της Σελήνης. Και το μεγαλύτερο μέρος των γυναικών έχουν τον κύκλο τους κατά την νέα Σελήνη ή Πανσέληνο, πράγμα που απέδειξε ο Αμερικανός γιατρός Ντέρβαν χρησιμοποιώντας τεχνητό σεληνιακό φως.
Με βάση αυτή την απόδειξη η Καναδή Λουίζ Λάσευ, πρότεινε μια φυσική μέθοδο αντισύλληψης σχετική με τις φάσεις της Σελήνης.
Σύμφωνα με μια αμερικάνικη στατιστική, έξαρση των τοκετών παρατηρείται την πανσέληνο, την παραμονή της και την επόμενη μέρα.{κύκλος γυναικών 28 ημέρες, εγκυμοσύνη 280 ημέρες ήτοι 10 σεληνιακοί μήνες).
Είπαμε ότι το φεγγάρι για να «γεμίσει» χρειάζεται 29,8 ημέρες. Ο μηνιαίος γυναικείος κύκλος είναι 29 με 30 ημέρες. Σε ορισμένες γυναίκες ταιριάζει ακριβώς, που σημαίνει πως έχουν περίοδο με την Πανσέληνο και ωορρηξία με το νέο φεγγάρι ή αντίθετα. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει γιατί και πώς συμβαίνει αυτό. Είναι γνωστό, όμως, ότι ο γυναικείος κύκλος επηρεάζεται από το φως, και από το μαγνητισμό. Αυτό απέδειξαν οι έρευνες στην κλινική Τζον Ροκ της Βοστόνης, οι οποίες διεξάγονταν ήδη στις αρχές του 58. Οι γιατροί της κλινικής συνιστούσαν στις γυναίκες που δεν μπορούσαν να συλλάβουν, να διατηρούν χαμηλό φωτισμό τη νύχτα στα υπνοδωμάτιά τους κατά τη Ι4η, 15η και 16η μέρα του κύκλου τους, ενώ τον υπόλοιπο μήνα να κοιμούνται σε απόλυτο σκοτάδι. Λίγους μήνες αργότερα, ο κύκλος αυτών των γυναικών προσαρμόζεται, έτσι ώστε να έχουν ωορρηξία ανάμεσα
στην 14η και 16η ημέρα. Η εξήγηση που έδωσαν ήταν, πως ο βιολογικός ρυθμός και η παραγωγή ορμονών του ανθρώπου ρυθμίζονται μεταξύ άλλων και από το κωνάριο (είναι ο αδένας του εγκεφάλου όπου συγκεντρώνονται τα νεύρα και οι φλέβες), που είναι γνωστότερο σαν «τρίτο μάτι». Αυτό το μικρό όργανο αντιδρά στον ερεθισμό του φωτός. (βλέπε και αδένες).
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
Ανάλογες επιδράσεις ασκεί η Σελήνη στον πνευματικό και ψυχικό μας κόσμο. Υπερένταση, αϋπνία, κατάθλιψη, άγχος, αλλά και ευεξία , καλή διάθεση κέφι και ευτυχία, μπορεί να οφείλονται στην επίδραση του Φεγγαριού, ανάλογα με τον κάθε οργανισμό.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι πρέπει να παραγνωρίσουμε τον παράγοντα άνθρωπο, την υπόσταση μας, το «εγώ» μας, τις δυνατότητες μας.
Αλλά ίσως χρειαστεί, κάποτε να δικαιολογήσουμε κάτι που νοιώθουμε και δεν εξηγείται αλλιώς.
Η μελέτη μιας ομάδας επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι. αποκαλύπτει, ότι οι περισσότεροι, από τους 2.ΟΟΟ φόνους που διαπράχτηκαν στη Φλόριδα μεταξύ 1958 – 1970, οφείλονταν στις επιδράσεις της Σελήνης, γιατί διαπράχτηκαν σε νύχτες με Πανσέληνο η νέα Σελήνη.
Ετσι έχουμε μια απόδειξη ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ της Σελήνης και της τρέλας.
Η πανσέληνος δεν εξωθεί ένα ισορροπημένο άτομο, αλλά μπορεί να το κάνει νευρικό, ανήσυχο και ταραγμένο, να έχει παράξενες αισθήσεις.
Η Σελήνη άλλοτε βλέπει μπρος και άλλοτε πίσω τον Ηλιο. Ετσι δημιουργεί ιδέες του μέλλοντος ( Α τέταρτο) , παρόντος (προς Πανσέληνο) παρελθόντος ( προς τρίτο τέταρτο) ουδετερότητα στη χάση.
Αυτές τις τάσεις οι άνδρες τις αποδίδουν αντίστροφα από τις γυναίκες. ( Βλέπε και Διαφορές ανδρών –γυναικών).
Στη «γέμιση» νιώθεις μέσα σου ολόκληρος, στη χάση μισό-μισό. Η νέα Σελήνη φέρνει ψυχική παρθενία. Η νέα Σελήνη θέλει νέα αγάπη.
Οι περισσότερες γυναίκες χτενίζονται ανάλογα με τις φάσεις, ρίχνουν τα μαλλιά δεξιά ή αριστερά.
Ο κύκλος της Σελήνης γύρω από τον ήλιο είναι που δίνει τον κιρκαρδικό βιορυθμό 7, της εβδομάδας, 4Χ7=28. Τον ίδιο βιορυθμό δίνει και η περιστροφή γύρω από τον εαυτό της. Τέτοιο βιορυθμό δίνει και ο Ηλιος περί τον εαυτό του.
Κοπυράϊτ: ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
Δημοσιογράφος- ερευνητής