Γράφει ο Μάρκος Ζώρζος αναφορικά με τα υλικά της κατεδάφισης!
Φίλοι μου,
Είμαστε στο τέλος μιας από τις καλύτερες τουριστικές χρονιές, τουλάχιστον από επισκέπτες, που γνώρισε η Σαντορίνη την τελευταία 10ετια. Ελπίζω να είναι και οικονομικά το ίδιο καλή ώστε οι επιχειρήσεις μας να γίνουν ακόμα πιο δυνατές και να μπορούν να επενδύσουν τα λίγα ή πολλά κέρδη τους στο νησί μας . Οι υπάρχουσες επιχειρήσεις για να γίνουν ακόμα ανταγωνιστικότερες, σύγχρονες και για να παραμείνουν μέσα στο πολύ
εξελιγμένο τουριστικό τοπίο που έχει σχηματιστεί παγκοσμίως, πρέπει πολύ συχνά να αναβαθμίζουν τόσο τις υπηρεσίες που προσφέρουν όσο και τις κτηριακές τους εγκαταστάσεις γενικότερα. Ο εκσυγχρονισμός και αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα μιας οποιασδήποτε επιχείρησης επιβάλλονται προκειμένου να αντέξει στις διεθνείς ανάγκες και απαιτήσεις που οι σημερινοί επισκέπτες του νησιού μας έχουν.
Στις αλλαγές αυτές, όπως ανέφερα παραπάνω, σίγουρα θα χρειαστεί να γίνουν και διορθώσεις στα κτήρια. Άλλωστε είναι κάτι που το βλέπουμε σχεδόν κάθε χρόνο και μπράβο σε όσους μπορούν να το κάνουν. Οι κτηριακές αυτές διορθώσεις έχουν σαν αποτέλεσμα συνήθως και την δημιουργία αδρανών υλικών (μπάζα οικοδομικά) τα οποία αφού συγκεντρωθούν απομακρύνονται.
Αυτό λοιπόν είναι και το πρόβλημα που θα θελα να μοιραστώ μαζί σας σήμερα ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ και η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ.
Σε λίγες μέρες αν κάποιος κάνει μια βόλτα στο νησί μας θα δει κοντέινερ ρήψης μπαζών κοντά σε επιχειρήσεις που κάνουν τις όποιες μετατροπές στον χώρο τους. Άραγε που πάνε αυτά;
Προσωπικά έχω δει μπάζα σε ακαλλιέργητα (χέρσα) χωράφια, σε αγροτικούς χωματόδρομους που δεν χρησιμοποιούνται συχνά, σε ερημικές παραλίες ελπίζοντας να τα πάρει ένα χειμερινό κύμα και κάποια απ αυτά στον χώρο που πάνε και τα άλλα σκουπίδια.
Δεν είναι ανάγκη νομίζω να αναφερθώ στο αποτέλεσμα που έχει μια τέτοια εναπόθεση υλικών. Όλοι μπορούμε φαντάζομαι ή εν πάση περιπτώσει αν κάποιος δεν ξέρει μπορεί εύκολα να μάθει την ζημιά που προκαλούν στο περιβάλλον (στεριά και θάλασσα) όλα αυτά τα αδρανή υλικά που δεν χρειάζονται πλέον. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των υλικών είναι μπετόν, τσιμεντόλιθοι και επιχρίσματα. Υλικά δηλαδή που εκτός από τσιμέντο είναι όλα βγαλμένα από το νησί μας και τα οποία ήδη έχουν προκαλέσει μια οικολογική καταστροφή με την εξόρυξη τους.
Γνωρίζω όπως νομίζω και πολλοί από εσάς ότι τα υλικά αυτά σε πολλές περιοχές της πατρίδας αλλά και στο εξωτερικό αφού συγκεντρωθούν και διαχωριστούν, είναι ανακυκλώσιμα και χρησιμοποιούνται σε διάφορες εφαρμογές. Γιατί να μην μπορούμε να το κάνουμε και εδώ στο δικό μας νησί;
Μήπως δεν έχουμε χώρο ή μήπως δεν το επιτρέπουν οι περιβαλλοντολογικές οργανώσεις και κλείνουν τα μάτια στην ρήψη αυτών των υλικών οπουδήποτε?
Νομίζω ότι υπάρχουν χώροι. Οι χώροι αυτοί δεν είναι άλλοι παρά τα ίδια τα λατομεία που μέχρι τώρα έκαναν την εξόρυξη αυτών των υλικών. Σε συζήτηση που προσωπικά έχω κάνει με αυτούς τους επιχειρηματίες μπορούν να κάνουν και την αποσύνθεση τους και να διαθέσουν αυτά τα υλικά για την δημιουργία άλλων οικοδομικών υλικών.
Είναι κρίμα σε μια εποχή που χαρακτηρίζετε από την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και της εξέλιξης σε όλους τους τομείς εμείς να κρύβουμε το σκουπίδι κάτω από χαλί ή να χώνουμε το κεφάλι στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο νομίζοντας ότι ο κίνδυνος δεν υπάρχει πια. Νομίζω ότι είναι ώρα που ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει συνεργασία πολύ πιο στενή και πιο συνεργάσιμη σχέση μεταξύ πολιτείας (δήμου μας) και επαγγελματιών προκειμένου να ξεπεραστούν εμπόδια και να γίνουν έργα που θα αναγκάσουν όλους πράγματι να μας έχουν στη πρώτη γραμμή της λίστας για τους καλλίτερους και όχι να τους παρακαλούμε.
Μπορούμε να είμαστε πρώτοι.