αναπτύσσεται ένας ισχυρός και ψιλός ανθοφόρος βλαστός, που ανάλογα με τις συνθήκες μπορεί να φθάσει σε ύψος από οκτώ μέχρι τα δεκαπέντε μέτρα. Ο βλαστός αυτός μοιάζει με πολυέλαιο. Τα άνθη είναι κίτρινα, πολλά μαζί και συγκεντρώνονται στο ψηλότερο τμήμα του ανθοφόρου βλαστού. Μετά την άνθιση, το φυτό ξεραίνεται, αλλά ήδη στη βάση του έχουν αναπτυχθεί πολλά, μικρά, νέα φυτά που με αυτόν τον τρόπο διαιωνίζουν το είδος. Αν κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του ανθοφόρου βλαστού κοπεί το κεντρικό στέλεχος, τότε το φυτό μπορεί να ζήσει πολλές επιπλέον δεκαετίες, γεγονός που του έδωσε το όνομα αθάνατος. Γενικά, θεωρείται είδος μονοκαρπικό, ανθίζει δηλ. και καρποφορεί μία μόνο φορά κατά τη διάρκεια της ζωής του. Είναι φυτά που ανέχονται την ξηρή ατμόσφαιρα. Δεν αντέχουν τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Οι απαιτήσεις σε υγρασία είναι σχετικά μικρές. Απαιτεί σημεία με πλούσιο φωτισμό και ηλιοφάνεια.
Μυθολογία
Η λέξη αγαύη σημαίνει θαυμαστή ή ευγενικής καταγωγής. Το φυτό της αγαύης ήρθε στην Ελλάδα από το Μεξικό. Ωστόσο, το όνομά του είναι ελληνικό και πιθανόν του αποδόθηκε επειδή η Ελληνίδα Αγαύη, για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω, ήταν μία από τις δευτερεύουσες θεές του φεγγαριού και αυτό σήμαινε πως ότι ήταν μια όψη της αρχαίας μητέρας Γης της Μεσογείου που θυμίζει το έδαφος του Jalisco του Μεξικού. Η Αγαύη ήταν κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου και αδελφή της Σεμέλης, της μητέρας του Διόνυσου. Οταν η Σεμέλη κεραυνοβολήθηκε από τον Δία τον εραστή της, η Αγαύη διέδωσε πως ο Δίας τιμώρησε την αδελφή της γιατί τον συκοφάντησε.
Αργότερα, ο Διόνυσος εκδικήθηκε για τη μητέρα του και επέβαλε βαριά τιμωρία στην Αγαύη. Οταν ο Διόνυσος επέστρεψε στη Θήβα, όπου βασίλευε τότε ο Πενθέας, ο γιος της Αγαύης, διέταξε όλες τις γυναίκες της πόλης να πάνε στο βουνό Κιθαιρώνα για να τελέσουν τα μυστήριά του. Ο Πενθέας, ο οποίος δεν συμφωνούσε με την εισαγωγή της λατρείας, προσπάθησε να κατασκοπεύσει τις Βάκχες. Η μητέρα του τον αντιλήφθηκε, τον πήρε για άγριο ζώο και μέσα στη μανία της τον κατασπάραξε διαμελίζοντάς τον.
Χρήση στην ιατρική
Αμάραντος φλόγωση και φλεγμονή στομάχου - ατονία.
Βράζουμε το φυτό, προσθέτουμε μία κουταλιά μέλι και πίνουμε 2 - 3 φορές την ημέρα.
Μαγεία
Ο αμάραντος εθεωρείτο από τις παλιές μάγισσες θεραπευτικός. Ελεγαν επίσης πως φέρνει προστασία, τύχη, αγάπη. Τον χρησιμοποιούσαν και για γητειές αορατότητας.
Ο αμάραντος ήταν το σύμβολο της αμετάβλητης και άφθαρτης αγάπης στα μαγικά φυλακτά.
http://www.espressonews.gr