«Το ίντερνετ είναι το “καύσιμο” που θα πάει μπροστά τον τουρισμό»
Στην άλλη άκρη της γραμμής, στην Αυστραλία, όπου εδώ και ένα χρόνο έχει αναλάβει τη θέση της καθηγήτριας Τουρισμού στο Business School του University of South Australia, βρίσκεται η 39χρονη ερευνήτρια και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο
Πανεπιστήμιο Αιγαίου Μαριάννα Σιγάλα.
Με πολυετή εξειδίκευση στην εφαρμογή των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας στον Τουρισμό και στη Φιλοξενία και με έρευνες που έχουν βραβευτεί πολλές φορές σε διεθνή συνέδρια, η διακεκριμένη πανεπιστημιακός εξηγεί πώς οι νέες τεχνολογίες μπορούν να δώσουν ώθηση στο τουριστικό προϊόν της χώρας και προτείνει λύσεις και πρακτικές που θα κάνουν ανταγωνιστικούς τους ελληνικούς προορισμούς.
«Βαριά» χρήση των νέων τεχνολογιών κάνουν οι ιδιωτικές και μεγάλες επιχειρήσεις που ανήκουν συνήθως στους κλάδους των μεταφορών -αεροπορικές ή ναυτιλιακές εταιρείες-, σε αντίθεση με τις μικρές, οικογενειακές, τουριστικές επιχειρήσεις του κλάδου της εστίασης, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα μουσεία.
Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Μικρές επιχειρήσεις έχουν καταφέρει, ειδικά μέσω των social media, να αναπτύξουν στενές σχέσεις με τους πελάτες τους, να ενισχύσουν το εμπορικό τους σήμα, να αποκτήσουν διεθνή αναγνωρισιμότητα και, τελικά, να αποκομίσουν σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Η έννοια του ψηφιακού χάσματος αφορά και τις online προσλήψεις προσωπικού ή το self check-in σε ξενοδοχεία.
Η ψηφιοποίηση αυτών των επιχειρησιακών λειτουργιών, στη χώρα μας, βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Μπορεί δηλαδή να πουλάει υπηρεσίες μέσω διαδικτυακών πλειστηριασμών και κουπονιών, να εφαρμόσει εκπτώσεις για κρατήσεις της τελευταίας στιγμής και μοντέλα όπως το «name your own price» μέσω της ιστοσελίδας priceline. Χρησιμοποιώντας πολλαπλά κανάλια διανομής και επιχειρησιακά μοντέλα πώλησης, μπορεί να μεγιστοποιήσει τα έσοδά της.
Χωρίς όλα αυτά, δεν ταξιδεύουν οι τουρίστες, όσο ανταγωνιστικά ή φθηνά και αν προβάλλεται το τουριστικό προϊόν σε μια ιστοσελίδα.
Σκοπός των ΗΣΜΔΠ είναι τόσο η διαδικτυακή και τεχνολογική προβολή και μάρκετινγκ όσο και η διαχείριση των τουριστικών πόρων ενός προορισμού, έτσι ώστε να ενημερώσουν και να πείσουν τον δυνητικό τουρίστα για ποιους λόγους και εμπειρίες πρέπει να επισκεφτεί και να επιλέξει την Ελλάδα για τις διακοπές του ή για την πραγματοποίηση επαγγελματικού ταξιδιού.
Εξίσου σημαντικές είναι οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες που υποστηρίζουν την παροχή τουριστικών πληροφοριών και αξιοποιούν πληροφορίες σχετικές με τους ταξιδιώτες.
«Τουριστικές υπηρεσίες και τουριστικές εμπειρίες δεν είναι έννοιες ταυτόσημες.»
Οι ιστοσελίδες πόλεων όπως η Βιέννη, η Κοπεγχάγη, το Αμστερνταμ αποτελούν ιστοσελίδες καλής πρακτικής για την προβολή πόλεων.
Για παράδειγμα με την Αirbnb, ο καθένας μας μπορεί να μετατραπεί σε ξενοδόχο, με το eatwithme ο καθένας μπορεί να γίνει εστιάτορας προσκαλώντας τουρίστες στο σπίτι του για σπιτικό φαγητό, με το uber ο καθένας μπορεί να γίνει ταξιτζής.
Τα μοντέλα αυτά επεκτείνονται σε κάθε τομέα και δραστηριότητα της τουριστικής βιομηχανίας και θα επιφέρουν τεράστιες νομοθετικές, οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές και άλλες τεχνολογικές αλλαγές και εξελίξεις.
Οι πρώτες αποσκοπούν κυρίως στην ικανοποίηση λειτουργικών αναγκών - όπως για παράδειγμα η ανάγκη διαμονής σε ένα ασφαλές και καθαρό δωμάτιο.
Μια τουριστική εμπειρία θα πρέπει να παρέχει βιωματικά στοιχεία. Για παράδειγμα, μια εμπειρία οινικού τουρισμού θα πρέπει να διεγείρει την οσφρητική αίσθηση, την οπτική εικόνα -με ξεναγήσεις σε αμπελώνες και κελάρια-, τη γεύση, την αφή και την ακοή - να αγγίξει ο τουρίστας τα σταφύλια και να ακούσει το θόρυβο στο πατητήρι.
Στα βιωματικά στοιχεία εντάσσονται επίσης το συναισθηματικό και το γνωσιακό κομμάτι, το lifestyle αλλά και το κοινωνικό κομμάτι - για παράδειγμα η δικτύωση του οινόφιλου ταξιδιώτη με άλλους που έχουν κοινά ενδιαφέροντα.
Οι τουρίστες δεν έρχονται πλέον στην Ελλάδα μόνο για τον ήλιο, τη θάλασσα, τα βουνά και τις εκκλησίες, αλλά και για τις άυλες αξίες, τις ιστορίες, τους μύθους και τα συναισθήματα που δημιουργούνται από το βίωμα και τη διάδραση.
Επίσης, θα μπορούσε να αναπτυχθεί ο αθλητικός τουρισμός, μέσω της αξιοποίησης των αθλητικών εγκαταστάσεων και των ορειβατικών μονοπατιών, αλλά και της δημιουργίας θαλάσσιων πάρκων καταδυτικού τουρισμού.
Να περιηγηθεί σε διάφορα οινοποιεία στην Κρήτη και στη βόρεια Ελλάδα, ειδικά στο Αμύνταιο.
Και να αφεθεί στην ηρεμία, στη γαλήνη, στο απέραντο γαλάζιο και στην αυθεντική φιλοξενία των ντόπιων σε ένα νησί της άγονης γραμμής.