Κόβουμε
το κρέας (κατά προτίμηση με το ανάλογο παχύ του, προκειμένου να μην
είναι σκληρό το λουκάνικο), στη συνέχεια το αλατίζουμε, βάζουμε την
ανάλογη ποσότητα δυνατού ξιδιού και αρχίζουμε να το ζυμώνουμε.Το αφήνουμε όλο το βράδυ και την επομένη προσθέτουμε την κανέλα, πιπέρι και "θρίμπα"
(θρουμπί).
Συνεχίζουμε να το ζυμώνουμε και κάποια στιγμή, όπως έκαναν οι παλιοί μας συμπατριώτες, τηγάνιζαν λίγο από αυτό, προκειμένου να δοκιμάσουν τα επίπεδα των γεύσεων και ανάλογα των εκτιμήσεών τους προσέθεταν αυτό που χρειαζόταν π.χ αλάτι, πιπέρι κλπ.
Τέλος αρχίζουμε να γεμίζουμε το μικρό έντερο του χοίρου και στη συνέχεια το βάζουμε πάνω στις κονταρίδες (ξύλινο κοντάρι) για λίγες μέρες μέχρι να στεγνώσει.
Μετέπειτα το βάζουμε στη κατάψυξη όπως συνηθίζεται σήμερα, σε ανάλογη ποσότητα προκειμένου να το χρησιμοποιήσουμε.
Οι παλαιότεροι από εμάς που δεν είχαν τα σημερινά δεδομένα, το έκοβαν σε μικρά κομμάτια, στη συνέχεια τα τηγάνιζαν για λίγο με το χοιρινό λίπος και το έβαζαν σε διάφορα πήλινα σκεύη και να μη προεξέχει κανένα λουκάνικο πάνω από το υγρό - λάδι.
Όταν αυτό πάγωνε, τότε έπηζε το λίπος και το είχαν ακέραιο για όσο χρονικό διάστημα χρειαζόταν μέχρι να καταναλωθεί.
Ο σημερινός ευκολότερος τρόπος για να βρείτε χοιρινά έντερα είναι να τα πάρετε από ανάλογα καταστήματα και στη συνέχεια να αρχίσετε το έργο σας.
Πιο κάτω θα δείτε ανάλογες εικόνες και βίντεο από την ιστοσελίδα μας με την διαδικασία του γεμίσματος.
Παλιά γέμιζαν με τις λουκανίστρες χεριού (φαρδιά σιδερένια χωνιά στη διατομή του εντέρου) και με το χέρι πιεζόταν το μίγμα της γέμισης και αυτό κατέληγε στο προορισμό του.
Μετέπειτα ήλθαν οι χειροκίνητες μηχανές και στη συνέχεια οι ηλεκτρικές όπου την δουλειά την έκανα πολύ πιο εύκολη.
Στο τέλος της σελίδας, μπορείτε να δείτε τις αναλογίες ανά κιλών χοιρινού κρέατος με τις αντίστοιχες των μπαχαρικών κλπ.
Καλή σας επιτυχία!
