Φωτό: Ο Αδόλφος Χίτλερ και Εύα Μπράουν σε δημόσια εκδήλωση.Επιμέλεια-Απόδοση: Γιώργος Εχέδωρος
Ο θάνατος του Αδόλφου Χίτλερ παραμένει ακόμα ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στην ιστορία.
Υπάρχουν πολυάριθμες θεωρίες που καταλήγουν στη θεώρηση πως ο αρχηγός των Ναζί δεν πέθανε στην κρύπτη του, αλλά φυγαδεύτηκε, κρύφτηκε για το υπόλοιπο της ζωής του και πέθανε ειρηνικά στο κρεβάτι του.
Πριν μερικές μέρες επιστήμονες έλαβαν στοιχεία τα οποία δηλώνουν πως η θεωρία αυτή δεν βρίσκεται πολύ μακριά από την αλήθεια.
Τα τμήματα της κεφαλής του Χίτλερ που βρέθηκαν, τελικά αποδείχθηκε πως ανήκαν σε μια γυναίκα.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι ιστορικοί πιστεύανε σύμφωνα με τα κομμάτια αυτά πως ο Φύρερ, στις 30 Απριλίου 1945, έδωσε τέλος στη ζωή του παίρνοντας ένα χάπι κυανίου και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι, όταν πια συνειδητοποίησε πως το Γ’ Ράιχ τελείωσε.
Η αγαπημένη του Εύα Μπράουν τον ακολούθησε με τον ίδιο τρόπο στο καταφύγιο-στρατηγείο του.
Σύμφωνα με πολυάριθμους μάρτυρες, τα σώματα καλύφθηκαν με κουβέρτα και τα έβγαλαν έξω από το καταφύγιο, όπου τα απόθεσαν στον κήπο.Τα περιέχυσαν με πετρέλαιο, τα έβαλαν φωτιά, όπου και κάηκαν.Το 1945, σοβιετικοί ειδικοί πράκτορες ανάσκαψαν το μέρος όπου πιθανώς ενταφιάστηκαν και βρήκαν τα οστά, για τα οποία πιστεύανε πως ήταν του Χίτλερ.
Ένα μέρος του κρανίου του είχε χαθεί, το οποίο απέδειχνε πως ο θάνατος προκλήθηκε από σφαίρα.
Η σχετική ταυτοποίηση έγινε από ένα τμήμα της οδοντοστοιχίας του, με το ιατρικό αρχείο που βρέθηκε στο γραφείο του οδοντιάτρου του Χίτλερ.
Ένα έτος αργότερα, τα υπόλοιπα τμήματα βρέθηκαν μετά από διαταγή του Στάλιν ο οποίος υποψιαζόταν πως ο Χίτλερ είχε δραπετεύσει και κρυβόταν.(!!!)
Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, μετά από το θάνατο του Στάλιν, ο υποτιθέμενος σκελετός του Χίτλερ ενταφιάστηκε στο Μάγκντεμπουργκ, της Ανατολικής Γερμανίας. Στα 1970, ο σκελετός ξεθάφτηκε από πράκτορες της KGB.
Μόνο η γνάθος, ένα τμήμα του κρανίου και τα αιματοβαμμένα τμήματα των καναπέδων διατηρήθηκαν με την ανάλογη συντήρηση. Τα συμπεράσματα της έρευνας αυτής στάλθηκαν στις αρχές της ΕΣΣΔ και αποθηκεύτηκαν στα αρχεία της KGB.
Τα τελευταία χρόνια αμερικανοί ειδικοί εξέτασαν τα εναπομείναντα τμήματα των οστών. Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο του Κοννέκτικατ Νικ Μπελλαντόνι, ο σκελετός έδειχνε πολύ λεπτός για να είναι ενός μεσήλικα άνδρα.
Εκτός αυτού οι συρραφές όπου ενώνουν τα οστά της κεφαλής ανταποκρίνονταν σε άνθρωπο κάτω των 40 ετών. Στα 1945 ο Χίτλερ ήταν, ήδη, 56 ετών.
Ο Μπελλαντόνι πιστεύει ότι πως τα τεμάχια των οστών δεν θα μπορούσαν να ανήκουν ούτε στην Εύα Μπράουν, γιατί όταν , πιθανόν, αυτοκτόνησε, ήταν 33 ετών.
«Δεν υπάρχει καμιά αναφορά που να λέει ότι η Εύα Μπράουν τον ακολούθησε με τον ίδιο τρόπο. Το γυναικείο σώμα που βρέθηκε θα μπορούσε να είναι ένα τυχαίο. Άλλωστε δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν σκοτωθεί στην περιοχή της κρύπτης» δήλωσε ο αρχαιολόγος.
Ο Νικ Μπελλαντόνι έλαβε, μετά από άδεια, δείγμα ιστού των οστών του Χίτλερ που φυλάσσονταν στη Μόσχα.
(Τμήματα των οστών αυτών φυλάσσονται σε ιστορικά αρχεία του ρωσικού κράτους και, μάλιστα, αποτέλεσαν το αντικείμενο μιας έκθεσης το 2000)
Ο αρχαιολόγος ερευνητής, είδε την αιματοβαμμένη ταπετσαρία και τον καναπέ της κρύπτης που θεωρήθηκε πως προέρχονταν από το θάνατο του Χίτλερ και της Μπράουν.
«Είχα τις αναφερόμενες φωτογραφίες του καναπέ που τράβηξαν οι σοβιετικοί το 1945. Έβλεπα τους ακριβώς ίδιους λεκέδες στα κομμάτια του ξύλου και του υφάσματος μπροστά μου, έτσι γνώριζα πως εργαζόμουν με κάτι το πραγματικό».
Τα αποτελέσματα της έρευνας θα χρησιμοποιούνταν ως βασική απόδειξη, στις Ηνωμένες Πολιτείες, για τη ‘Διαφυγή του Χίτλερ’.
Επετράπη στον Μπελλαντόνι να εξετάσει τα αρχεία στη διάρκεια μιας ώρας, ο ερευνητής με ένα βαμβάκι κατάφερε στα κλεφτά και πήρε δείγματα DNA που τα έστειλε αμέσως στο Κοννέκτικατ. Η Λίντα Στράουσμπάουχ έκλεισε για τρείς ημέρες το εργαστήριό της για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το υλικό του Χίτλερ.
«Ακολουθούμε τις συνηθισμένες μεθόδους και ελέγχους όπως σε ένα εγκληματολογικό εργαστήριο» διευκρίνισε η ίδια σε σχετική ερώτηση και:
»Είμαστε πολύ τυχεροί που μπορέσαμε να διαβάσουμε το γενετικό υλικό παρά το περιορισμένο δείγμα, έτσι ανακαλύψαμε πως το κομμάτι αυτό ανήκε σε μια γυναίκα.»
Η ιστορία του θανάτου του ναζιστή ηγέτη αποτελεί ακόμη μυστήριο. Μερικοί επιστήμονες διατύπωσαν από την αρχή τις αμφιβολίες τους στη θεώρηση της αυτοκτονίας και πίστευαν πως ήταν μια προπαγάνδα των Ναζί για να παρουσιάσουν την αυτοκτονία ως μια αρμόζουσα ηρωική έκβαση ενός ηγέτη.
Ο Άμπελ Μπάστι, αργεντινός συγγραφέας, ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που διατύπωσε πως το κομμάτι της γνάθου έπρεπε να εξεταστεί με DNA.
Διευκρίνισε πως οι επιστήμονες έπρεπε να συγκρίνουν το απανθρακωμένο τεμάχιο του σαγονιού με ακτίνες Χ μικρής ακτινοβολίας και υποστήριξε πως στην κατάθεση του ο οδοντίατρος του Χίτλερ είπε ψέματα. Ως έρεισμα των σκέψεων του είπε πως οι επιστήμονες μπορούσαν να συγκρίνουν το δείγμα DNA του αρχηγού των Ναζί, με το δείγμα της Πάουλα, της αδελφής του, που απεβίωσε το 1960 και θάφτηκε στο νεκροταφείο του Μπέργκφριντχοφ.
Ο Άμπελ Μπάστι, είναι ο συγγραφέας του βιβλίου ‘Χίτλερ’ στην Αργεντινή, και περιγράφει τη θεωρία της διαφυγής του Χίτλερ, βασισμένη σε πραγματικά έγγραφα, φωτογραφίες και αρχεία. Ο συγγραφέας πιστεύει πως ο Χίτλερ οργάνωσε τη διαφυγή του στην Νότιο Αμερική και εκεί πέρασε το βίο του.
Στο βιβλίο του ο Μπάστι γράφει πως στις 29 Απριλίου 1945 ο ηγέτης των Ναζί πέταξε από το Βερολίνο στην Ισπανία με έναν Messerschmitt 262.
Από την Ισπανία συνοδευόμενος από την Εύα Μπράουν πήγε στην Αργεντινή με έναν υποβρύχιο.
Ξένια Ομπράζκοβα
