Άρθρο του Μάρκου ΖώρζουΦίλοι μου,
Την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα ότι το Δημοτικό συμβούλιο θα συνεδριάσει στις 19 Δεκεμβρίου. Ένα θέμα μεταξύ άλλων που πρόκειται να συζητηθεί και να λάβει απόφαση είναι για την ποσόστωση στα τετράτροχα οχήματα «γουρούνες», που έχουν κατακλύσει τους δρόμους του νησιού.
Από την αρχή θα θελα να δηλώσω ότι δεν έχω κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που να διαθέτει ανάλογη επιχείρηση και αυτό γιατί η θέση μου είναι υπέρ της κυκλοφορίας αυτών των μηχανών. Θα θελα να αιτιολογήσω την άποψη μου με ένα και μόνο επιχείρημα που νομίζω
ότι είναι πολύ σημαντικό. Τα θανατηφόρα τροχαία με την παρουσίαση αυτών των οχημάτων στο νησί μας έχουν μειωθεί αρκετά. Ο λόγος είναι ότι δεν αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα και κατά συνέπεια έχουμε μόνον μικροτραυματισμούς.
Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο σπουδαίο και σημαντικότερο από την ζωή ενός ανθρώπου. Οι αποστάσεις στο νησί μας είναι μικρές και το γνωρίζουμε όλοι. Ο χρόνος που μπορεί κάποιος να κερδίσει, για να φτάσει στον προορισμό που θέλει, με μεγαλύτερη ταχύτητα δεν νομίζω ότι μπορεί να υπερβεί τα δυο ή το πολύ τρία λεπτά. Το οδικό δίκτυο στο νησί μας, δεν είναι το καταλληλότερο για να αναπτύξει κανείς μεγάλες ταχύτητες. Ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι επισκέπτες μας που νοικιάζουν αυτές τις «γουρούνες» κινούνται περισσότερο σε αγροτικούς χωματόδρομους και δρομάκια που συνήθως οδηγούν στην θάλασσα. Πολλοί από τους επισκέπτες μας στις χώρες τους οδηγούν αριστερά.
Καταλαβαίνω βέβαια τον εκνευρισμό και την οργή ενός οδηγού που βιάζετε να φτάσει στην δουλειά του μέσα στο καλοκαίρι, έχοντας να αντιμετωπίσει την αφόρητη ζέστη και καμιά δεκαριά «γουρούνες» μπροστά του. Οδηγώντας στο νησί μας αλλά και σε όλη σχεδόν την Ελλάδα 35 χρόνια έχω αντιμετωπίσει πολλά ανάλογα προβλήματα. Ένα είναι όμως που θα ήθελα να συστήσω στους νεότερους οδηγούς και όχι μόνον σ αυτούς, το τιμόνι δεν το κρατάμε μεθυσμένοι, νυσταγμένοι και εκνευρισμένοι. Δεν είναι της στιγμής να αναφερθώ στα δυστυχήματα που έχω δει στους δρόμους του νησιού μας. Θα αναφερθώ όμως στην πιο συνηθισμένη περίπτωση πτώσης από μηχανάκι που νομίζω οι παλαιότεροι οδηγοί και αυτοί που οδηγούν μεγάλα οχήματα το έχουν ζήσει. Είναι η στιγμή που ένα όχημα κάνει προσπέραση σε ένα δίτροχο μηχανάκι ο ξέγνοιαστος επισκέπτης μας τρομάζει, φυσικά με τον κίνδυνο να βρεθεί στις ρόδες μας. Τα κομβόι με τα δίτροχα δεν θα είναι μικρότερα, ούτε θα αναπτύσσουν μεγαλύτερες ταχύτητες από τις «γουρούνες», απλώς θα είναι πιο επικίνδυνα και τα ατυχήματα θα είναι πιο συχνά και πιο βαριά.
Καταλαβαίνω ότι χρειάζεται μεγάλος χώρος παρκινγκ για την στάθμευση
αυτών των μηχανών. Μπορούμε όμως να ορίσουμε ορισμένους και
συγκεκριμένους χώρους στάθμευσης. Άλλωστε αν μετρήσουμε το πλάτος μιας
«γουρούνας» και το πλάτος μιας δίκυκλης μηχανής η διαφορά είναι μικρή.
Πιο συγκεκριμένα κάθε τρεις «γουρούνες» χωρούν στριμωχτά 4 δίκυκλα.Θα ήθελα να πω, ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή από όλους μας όταν κυκλοφορούμε στον δρόμο. Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας περιμένει. Δεν είναι ανάγκη μόνον εμείς να γνωρίζουμε τον δρόμο και να είμαστε προσεκτικοί, πρέπει να γνωρίζει τον δρόμο, να είναι προσεκτικός και ο άλλος οδηγός, είτε οδηγεί «γουρούνα», μηχανάκι δίκυκλο ή ότι άλλο όχημα είναι αυτό. Δεν φτάνει να προσέχει μόνον ο άλλος οδηγός, αλλά και εμείς που υποτίθεται γνωρίζουμε καλλίτερα την διαδρομή.
Εύχομαι και ελπίζω ότι θα έχουμε λιγότερα ατυχήματα την επόμενη χρονιά, να είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας να περάσουμε καλά Χριστούγεννα και ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ.
Ας οδηγήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους στην ζωή και όχι στο νοσοκομείο (που δεν έχουμε).
Με εκτίμηση
Μάρκος Ζώρζος
