Είναι
πιο σκληρό από το υλικό κέβλαρ και πιο δυνατό από το ατσάλι, αλλά
κανείς δεν ξέρει πώς να το φτιάξει. Εκτός από τις αράχνες και τους
μεταξοσκώληκες.
Οι επιστήμονες προσπαθούν χρόνια τώρα να μιμηθούν τις θαυμαστές
ιδιότητες του φυσικού μεταξιού, αλλά δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά.
Καλύτερη τύχη πιστεύουν πως θα έχουν δύο ερευνητές από το Πανεπιστήμιο
Ταφτς ,που επιχειρούν να
επαναφέρουν το φυσικό μετάξι στην αρχική του μορφή,
όπως είναι η πρωτεΐνηστους αδένες του μεταξοσκώληκα. Αυτό το υλικό, γράφουν στο «Science» οι Φιορέντζο Ομενέτο και Ντέιβιντ Κάπλαν, μπορεί να βρει δεκάδες εφαρμογές, από την εμφύτευση συσκευών απελευθέρωσης φαρμάκων στο σώμα, μέχρι οπτικές και ηλεκτρονικές συσκευές. Το μυστικό βρίσκεται στις πολύπλοκες χημικές διαδικασίες, που μετατρέπουν ένα συμπυκνωμένο πρωτεϊνικό διάλυμα στους αδένες του μεταξοσκώληκα ή της αράχνης, σε ίνα μεγάλης ισχύος. «Τα συνθετικά μετάξια που έχουμε φτιάξει ώς τώρα δεν είναι τόσο καλά για να χρησιμοποιηθούν σε χάι-τεκ εφαρμογές», λέει ο Ομενέτο στην «Guardian». «Εμείς παίρνουμε τη φυσική ίνα και τη βάζουμε σε ένα διάλυμα όπου επιστρέφει στη μορφή της πρωτεΐνης στους αδένες του μεταξοσκώληκα. Από αυτή τη μαγική υφή μπορείς να παραγάγεις νέα υλικά». Στα επόμενα χρόνια, οι επιστήμονες προβλέπουν πως συνθετικό μετάξι υψηλής ποιότητας θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε επιδιορθώσεις συνδέσμων, οστών και ιστών.
http://ksipnistere.blogspot.com
