1. Μή με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πώς δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ό,τι σου ζητώ. Σε δοκιμάζω μονάχα για να δώ.
2. Μή διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
3. Μή με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ό,τι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.
4. Μή μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά πού θα μου πείς, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή πού θα είμαστε οι δύο μας
5. Μή μου δημιουργείς το αίσθημα πώς τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες πού έχω μάθει ν’ αναγνωρίζω.
6. Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω «δέ σε χωνεύω». Δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στη δύναμη πού έχεις να μου εναντιώνεσαι.
7. Μή με προστατεύεις πάντα απ’ τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
8. Μή δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα – ίσα για να κερδίσω την προσοχή πού ζητούσα.
9. Μή μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
10. Μή μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
11. Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
12. Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σ’ εσένα.
13. Μή με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο, θα ανακαλύψεις πώς θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
14. Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πώς είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι σόκ για μένα όταν ανακαλύπτω πώς δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
15. Μή διανοηθείς ποτέ πώς θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.
16. Μην ξεχνάς πώς μου αρέσει να πειραματίζομαι! Χωρίς αυτό δε μπορώ να ζήσω. Σε παρακαλώ παραδέξου το.
17. Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
18. Μην ξεχνάς πώς δε θα μπορέσω ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πώ, έτσι δεν είναι;
(Ευχαριστούμε πολύ το φίλο αναγνώστη που μας το έστειλε)
