«…Ο Ινδοευρωπαίος είναι ένα παραϊστορικό κατασκεύασμα, που έχει
γεμίσει χιλιάδες σελίδες και μπαινοβγαίνει στις βιβλιοθήκες, χωρίς,
τελικά, να βοηθήσει, με την παρουσία του, στη λύση προβλημάτων που
σχετίζονται με τις ατελείωτες συζητήσεις για την εθνογένεση, τις εθνικές
γλώσσες, την κοιτίδα των πολιτισμών και τον επιμέρους χαρακτήρα των
ευρωπαϊκών λαών…»Έχουμε επανειλημμένως εκφράσει την άποψή ότι η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ αρχαιότερη από όσο προσπαθούν κάποιοι, εθελημένα ή αθέλητα, και χρησιμοποιώντας θεμιτά και
αθέμιτα μέσα, να μας κάνουν να πιστέψουμε.
Η πλειοψηφία της επιστημονικής-φιλολογικής και κυρίως γλωσσολογικής κοινότητας είτε στηριζόμενη σε κατασκευάσιμα\παραποιημένα στοιχεία, είτε χρησιμοποιώντας ακλόνητα «επιστημονικά» δόγματα (δεν ωθούν τα νέα παιδιά σε ελεύθερη – αμερόληπτη έρευνα και δεν δέχονται καμία άλλη άποψη αντίθετη προς την δική τους, αλλά αντιθέτως επιχειρούν να υποβαθμίσουν την όποια «παρασπονδία» από μέρους των εκκολαπτόμενων επιστημόνων) επιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα την κρατούσα παγιωμένη αντίληψη.
Δυστυχώς όμως γι αυτούς και ευτυχώς για εμάς υπάρχουν αναμφισβήτητα στοιχεία που εάν κάποιος μπει στην διαδικασία να ερευνήσει, θα του ξετυλίξουν ένα τεράστιο και όμορφο «παραμύθι» που φτάνει χιλιάδες χρόνια πριν…
Οι «πέτρες μιλούν» καταρρίπτοντας κάθε μύθο περί φοινικικής προέλευσης του αλφαβήτου μας. (Πληροφορίες από το βιβλίο του Χ. Λαγού «Ελληνική Γραφή»)
Ελληνικά γράμματα σε αγγεία της Μήλου. Σε συνέντευξή
του στο περιοδικό «Δαυλός» (τεύχος 204), ο έφορος αρχιοτήτων Α. Σαμψών
δήλωσε πως ανακαλύφθηκε στο εν λόγω νησί ένας μεγάλος αριθμός αγγείων
από τάφο της πρωτοκυκλαδικής περιόδου (3000π.Χ). Τα σύμβολα πάνω τους
μοιάζουν καταπληκτικά, όπως ο ίδιος δηλώνει, με ελληνικά γράμματα.
Ελληνικά γράμματα σε όστρακο και αγγείο στα Γιούρα Αλοννήσου.
Το κεραμικό όστρακο χρονολογείται μεταξύ του 5.000-4.500 π.Χ και φέρει
πάνω του εγχάρακτα σύμβολα (Α, Υ, Δ πιθανώς πρόκειται για την λέξη αυδή,
που σημαίνει φωνή. Επίσης τα γράμματα Χ, Ν.) παραπλήσια στα ελληνικά
γράμματα.
Ξύλινη πινακίδα στο Δισπηλιό Καστοριάς. Σε ανασκαφές
που διεξήχθηκαν στην όχθη της λίμνης της Καστοριάς κοντά στην περιοχή
του Δισπηλιού ανακαλύφθηκε ένας οικισμός. Μεταξύ των άλλων ευρημάτων και
μία ξύλινη πινακίδα που είχε χαραγμένα διάφορα σύμβολα. Σύμφωνα με την
επίσημη χρονολόγηση που διεξήχθη με την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα
(C14),, η επιγραφή κατατάσσεται το 5.250 π.Χ, ενώ πολλοί ερευνητές έχουν
εκφράσει την άποψη πως πιθανόν να ανήκει και στο 7.250 π.Χ, άποψη που
δεν έχει αποδειχθεί. Τα σύμβολα της πινακίδας μοιάζουν με αυτά της
Γραμμικής Α’.
Λίθινη σφραγίδα στα Γιαννιτσά. Σύμφωνα με τον
αρχαιολόγο Π. Χρυσοστόμου (περιοδ. Δαυλός, τεύχος 244) η σφραγίδα αυτή
χρονολογείται το 5.000 π.Χ. Περιέχει τρεις σειρές συμβόλων που μοιάζουν
με τα ελληνικά γράμματα. Σύμφωνα μάλιστα με τον κ. Χρυσοστόμου: «Το
Ανατολικό Δόγμα δεν ισχύει πλέον. Από καιρό υπήρχαν υποψίες, αλλά αυτή
τη φορά η τύχη είναι με το μέρος μας». –Δημ. «Άρα η παγκόσμια ιστορία θα
πρέπει να ξαναγραφτεί, τουλάχιστον ως προς την καταγωγή του
πολιτισμού»; -Αρχ. «Έτσι πρέπει να γίνει».
Ελληνική γραφή 9.500 ετών στην Ινδία. Ο ανταποκριτής του BBC στο Νέο Δελχί, Ρατζιγιάσρι Ράο μετέδωσε το 2002. «Θαλάσσιοι επιστήμονες στην Ινδία θεωρούν ότι ένας από τους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος χώρους των δυτικώνν ινδικών παραλίων ίσως να έχει ηλικία 9.000 ετών…. Εδώ πλέον για πρώτη φορά βρίσκονται ενδείξεις ανθρωπίνων γεωμετρικών κατασκευών ηλικίας 9.500π.Χ. κάτω από την επιφ άνεια της θάλασσας. Γνωστή ως κόλπος της Cambay η περιοχή, αποκτά ιδιάζον αρχιολογικό ενδιαφέρον…
Η πόλη βρίσκεται σε βάθος 40μ. και σε μήκος 3 τετραγωνικά χλμ. Έχει ανασυρθεί τεράστιος αριθμός ευρημάτων (εργαλεία, αγγεία, ανθρώπινα ομοιώματα, οστά, οικειακά είδη, κλπ), το σημαντικότερο όμως απόκτημα είναι ένα κομμάτι από πέτρινο έργο τέχνης, πάνω στο οποίο διακρίνονται ανάγλυφα ίχνη ελληνικής αλφαβητικής γραφής. Οι Ινδοί μελετητές έχουν καταλήξει ότι πρόκειται για μία μορφή πρώιμης γραφής. Διακρίνονται τα σύμβολα Μ, Υ, Ο.
(περιοδ. Δαυλός, τεύχ. 243, απόσπ. Άρθρου του Μ. Μαμανέα).
Η πινακίδα του Γκλοζελ. Στο χωριό της Γαλλίας Γκλόζελ, που βρίσκεται 20χλμ νότια της πόλης Βισύ,
ανακαλύφθηκαν το 1924 από τους Κλώντ και Εμίλ Φραντέν πινακίδες και δύο
ενεπίγραφα χαλίκια, τα οποία χρονολογούνται γύρω στο 10.000 π.Χ.!
Μερικά από τα σύμβολα που γίνονται αντιληπτά είναι τα: Θ, Ξ, Φ, Μ, Τ, Π,
Ε, Λ, όχι σε αυτήν ακριβώς την μορφή προφανώς.Λίθινη επιγραφή στο Grave Creek στην Δ. Βιρτζίνια των Η.Π.Α. Ανακαλύφθηκε το 1838 σε ταφικό μνημείο. Διακρίνονται τα γράμματα: Τ, Σ, Λ, Α, Χ, Κ. Αβέβαιη χρονολόγηση.
Επιγραφή που βρίσκεται σε ένα ειδώλιο της νεολιθικής εποχής από τον Πρόδρομο Καρδίτσας, στην οποία απεικονίζονται σαφώς οι χαρακτήρες L, Θ, Σ και χρονολογείται περίπου το 5.000 π.Χ.Τα προαναφερθέντα ευρήματα αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος του συνόλου των αρχαιολογικών ανακαλύψεων, που αποδεικνύουν ότι η ελληνική γραφή είναι πολύ αρχαιότερη των εξ Ανατολών γραφών. Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεχτικοί σε σχέση με τι ακούμε, εξετάζοντάς το ενδελεχώς.
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή οι Φοίνικες μας έδωσαν το αλφαβητό τους τον 8ο αι. π.Χ. Τον 8ο αι., σύμφωνα ξανά με την επίσημη ιστορική χρονολόγηση γράφτηκαν τα ομηρικά έπη, τα οποία μέχρι σήμερα αποτελούν κατά κοινή ομολογία, το τελειότερο συγγραφικό έργο ανά τον κόσμο. Οι λέξεις που περιέχουν… άπειρες. Επομένως, όπως γίνεται αντιληπτό στον καθέναν, αλλά και σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση, για να επιτευχθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα απαιτείτο γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών.
Ας υπογραμμιστεί ιδιαίτερα ότι η Ελληνική γλώσσα περιέχει τουλάχιστον 800.000 λήμματα και η αμέσως επόμενη ακολουθεί με 250.000 λήμματα.
Πώς άραγε εξηγείται αυτό; Οι αρμόδιοι που έχουν οργανώσει όλη αυτή την «ιστορία» περί Ινδοευρωπαίων, Φοινίκης, Μεσοποταμίας , κλπ, τι έχουν να πουν;
http://maiandros-lykaon.gr
