Για τέτοιες περιπτώσεις, αλλά και για όσους δεν μπορούν λόγω υγείας να φάνε βούτυρο ή/και ζάχαρη, υπάρχει το αντίδοτο: οι νηστίσιμοι κουραμπιέδες που ακολουθούν.
Υλικά
Για τη ζύμη
- 1 ποτήρι ελαιόλαδο
- 2 και 3/4 ποτήρια αλεύρι (από αυτά το μισό να είναι φαρίνα που φουσκώνει μόνη της)
- 4 κουταλιές φρουκτόζη
- 4 κουταλιές σούπας ούζο
- 3 κουταλιές σούπας ανθόνερο
- 2 βανίλιες
- 1 ποτήρι αμύγδαλα ψιλοκομμένα (με ή χωρίς τη φλούδα)
- αμύγδαλα ολόκληρα χωρίς τη φλούδα
- 1 κουταλιά σούπας ούζο + 1 κουταλιά σούπας ανθόνερο
- 400 γραμμάρια φρουκτόζη
- 1 βανίλια
- 1 γεμάτη κουταλιά γλυκού κορν-φλάουρ
Βάζουμε τα δύο είδη αμύγδαλα σε δυο ξεχωριστά ταψάκια στο φούρνο σε θερμοκρασία μέχρι 180 βαθμούς για 3-5 λεπτά ώστε να ψηθούν, και τα βγάζουμε.
Χτυπάμε καλά το ελαιόλαδο με τις 4 κουταλιές φρουκτόζη.
Προσθέτουμε το ούζο και χτυπάμε καλά (εδώ το μίγμα θα ασπρίσει κάπως).
Προσθέτουμε το ανθόνερο και στη συνέχεια τις βανίλιες.
Προσθέτουμε το αλεύρι λίγο-λίγο. Όταν το μείγμα γίνει πηχτό ζυμώνουμε πλέον με το χέρι. Αφού βάλουμε όλο το αλεύρι κι έχουμε μια μαλακή ζύμη, προσθέτουμε και τα ψιλοκομμένα αμύγδαλα.
Παίρνουμε ένα-ένα τα ολόκληρα αμύγδαλα και με τη ζύμη πλάθουμε γύρω τους τους κουραμπιέδες μας στο σχήμα που προτιμάμε.
Τους τοποθετούμε σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί, όχι κολλητά τον ένα στον άλλο (θα φουσκώσουν λίγο).
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 25 έως 30 λεπτά.
Όσο ψήνονται ετοιμάζουμε τη φρουκτόζη άχνη: Βάζουμε στο μούλτι τη φρουκτόζη με τη βανίλια και το κορν φλάουρ και χτυπάμε ώσπου να γίνουν σκόνη. Προσοχή, δεν χτυπάμε συνεχώς αλλά με διακοπές για να προστατεύσουμε το μοτέρ. Αν το δοχείο είναι μικρό χωρίζουμε τα υλικά σε δυο δόσεις και χτυπάμε πρώτα τη μία και μετά την άλλη.
Όταν βγάζουμε τους κουραμπιέδες τους ψεκάζουμε όπως είναι καυτοί με το μείγμα ούζου και ανθόνερου και τους πασπαλίζουμε αμέσως με λίγη από την άχνη φρουκτόζης.
Την επόμενη μέρα (ή τουλάχιστον μετά από 3 ώρες, που θα έχουν κρυώσει καλά) τους τοποθετούμε σε στρώσεις σε άλλο δοχείο πασπαλισμένο με φρουκτόζη άχνη και ρίχνουμε πάνω τους την υπόλοιπη ώστε να σκεπαστούν.
Οι κουραμπιέδες αυτοί είναι και νηστίσιμοι και πολύ πιο υγιεινοί από τους κουραμπιέδες βουτύρου ΚΑΙ από αυτούς που γίνονται με μαργαρίνη. Το μυστικό για να μη γίνεται η γεύση του ελαιολάδου εύκολα αντιληπτή από αυτούς που δεν το συμπαθούν, είναι η μεγάλη ποσότητα αμυγδάλων και βέβαια τα αρώματα του ούζου και του ανθόνερου.
Φυσικά αν προτιμάτε μπορείτε να αντικαταστήσετε το ελαιόλαδο με μαργαρίνη και τη φρουκτόζη με ζάχαρη, αλλά τότε οι κουραμπιέδες δεν θα είναι τόσο υγιεινοί.
Σε περίπτωση διαβητικών που πρέπει να είναι και με τη φρουκτόζη πολύ μετρημένοι, μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη φρουκτόζη που βάζουμε μέσα στη ζύμη με 9-10 κουταλιές σουκραλόζης και ένα μέρος της φρουκτόζης στην άχνη με σουκραλόζη. Οι αναλογίες είναι ογκομετρικές: Σε μια κουταλιά ζάχαρης αντιστοιχούν 3/4 κουταλιάς φρουκτόζη και 3 κουταλιές σουκραλόζη.
Έχετε υπόψη ότι οι κουραμπιέδες τρίβονται πιο εύκολα από αυτούς με το βούτυρο και το αυγό, γι’ αυτό όταν τους πιάνετε μην τους παραζουλάτε!
πηγη nisteia.wordpress.com
https://news-tora.eu
