Πάντως όσο υπήρχαν στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς συνέρρεαν όλοι οι μαθητές αγόρια και κορίστια συνοδεία γονέων ή κηδεμόνων σε βιοτεχνίες αλλά και μεγάλα καταστήματα, όπως ήταν το ΜΙΝΙΟΝ, προκειμένου να αγοράσουν σχολική ποδιά. Το 1975 οι ποδιές έφτασαν τις 3.500 και 4.000 δραχμές όταν ήταν
ακριβής μάρκας, ενώ τα τελευταία χρόνια πριν την κατάργηση είχαν φτάσει ακόμα ψηλότερα με αποτέλεσμα οι οικογένειες των μαθητών να τρέμουν τη στιγμή που θα πρέπει να αγοράσουν καινούρια ποδιά στα παιδιά τους. Φυσικά δεν μιλάμε καν για τις περίφημες σχολικές ποδιές «Tseklenis», που κόστιζαν τα διπλά χρήματα και έφταναν περίπου στο 1/3 ενός βασικού μισθού αν και ομολογουμένως ήταν άριστης ποιότητας κι αισθητικής.
Η σχολική ποδιά έπαψε να είναι υποχρεωτική το 1982. Ήταν απόφαση της νέας τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του υπουργού παιδείας Λευτέρη Βερυβάκη. Οι μαθητές αλλά και πολλοί γονείς δέχτηκαν με χαρά την κατάργηση αυτή υποστηρίζοντας πως η ποδιά περιόριζε την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και καταπίεζε τους μαθητές που ασφυκτιούσαν μέσα στους γιακάδες. Ωστόσο, σήμερα πολλοί είναι αυτοί που αναπολούν με νοσταλγία τις «αθώες» εκείνες εποχές που δεν αγωνιούσαν καθημερινά για την εντύπωση που θα προκαλέσει η εμφάνισή τους στους συμμαθητές τους.
http://to-paliatzidiko.blogspot.gr