- του Μάρκου Βιδάλη
Αναμφίβολα η συρτή αφρού με τεχνητά είναι ένα από τα πιο ευχάριστα ψαρέματα χωρίς σκοτούρες και βάσανα. Δε θέλει να τρέχεις να βρίσκεις φρέσκο δόλωμα, δεν έχει σκαλώματα και φυσικά έχει αρκετά και μαχητικά ψάρια.
Μια στιγμή! Τι είπα; Δεν έχει σκοτούρες; Για να θυμηθώ... χμμμ εκείνο το πρωινό που εγώ πάλευα να βγάλω έστω και ένα ψαράκι με την απομίμηση γαύρου, στην ίδια βάρκα με το Γιάννη ενώ αυτός τα είχε ρημάξει με εκείνο το καταραμένο ψαράκι με μαύρη ράχη.
Αμ την επόμενη φορά που τα έπαιρνα εγώ σε εκείνο το χαζό κόκκινο και δεν τρώγανε σε τίποτα άλλο; Ή μήπως να πω για εκείνο το πρωί που τα μελανούρια τρώγανε σε δυσανάλογα μεγάλα ψαράκια (7 + 9 εκατοστών) αντί για τα φυσιολογικά 5 και 3 εκατοστών; Έλεος!!! Τελικά μήπως τρέχει κάτι με τα τεχνητά που πολλοί το αγνοούμε;
Να είστε σίγουροι φίλοι μου. Είναι πολλές οι φορές που για ώρα σέρναμε και δεν βάραγε τίποτα και πάνω στην τρέλα μου και στα μουγκρητά μου άλλαζα ψαράκια το ένα πάνω στο άλλο και κάποια στιγμή σε κάποιο δεχόμουν επιθέσεις.
Θυσιάζοντας πολύτιμο χρόνο και ενώ τρώγανε έβαζα κάποιο άλλο και σταματάγανε και μόλις το ξανάβαζα ξανατρώγανε.
Σημειώνω ότι την επόμενη μέρα ίδια ώρα και με ίδιες συνθήκες τα κωλόψαρα τρώγανε σε άλλο χρωματισμό.
Είναι σαν εσάς φίλοι μου συρταδόροι που πόσες φορές καθώς σέρνατε με άλλα σκάφη ή εσείς παίρνατε ψάρια και οι άλλοι δεν ή το αντίθετο και βρίζατε την τύχη σας...
Δεν είναι η τύχη πάντα υπεύθυνη γι' αυτές τις καταστάσεις αλλά η νοοτροπία (έχω ένα ψαράκι που κάνει για όλες τις ώρες και τις μέρες και για όλα τα ψάρια).
Το ότι υπάρχουν τόσες χιλιάδες τεχνητά ψαράκια σίγουρα είναι υπερβολή μα όχι και τυχαίο. Ο σωστός συρταδόρος πρέπει να έχει τουλάχιστον 10 διαφορετικά ψαράκια παρόμοιου τύπου ανάλογα με τα θηράματα που κυνηγάει.
Στη συρτή αφρού θα επιλέξει ψαράκια στα 5 - 7 - 9 εκατοστά με τουλάχιστον τρία από το καθένα με διαφορετικούς χρωματισμούς και κίνηση. Δηλαδή στα 5 εκατοστά να έχουμε ένα ας πούμε με νευρική πλεύση, ένα με ανοιχτή πλεύση, και ένα με μεγάλη γλώσσα (μεγάλου βυθίσματος). Το ίδιο και για τα 7 και 9 εκατοστά.
Επίσης το ένα να είναι ας πούμε απομίμηση σκουμπριού, το άλλο απομίμηση σαρδέλας και το τρίτο πιο σκούρο σαν μαρίδα...
Μερικά ακόμα ψαράκια πορτοκαλιά και χρυσά πολλές φορές είναι αυτά που δουλεύουν μόνο. Είναι πραγματικά τρελό να κάθεσαι να περιμένεις πότε θα είναι η τυχερή μέρα που δουλεύει το ψαράκι σου. Εκτός του ότι μπορεί να σέρνεις τσάμπα αρκετές φορές, υπάρχει πάντα και το θέμα του περιορισμού μεγέθους θηράματος.
Δε διαφωνώ ότι σε ένα μικρό τεχνητό μπορεί να επιτεθεί και ένα μεγάλο ψάρι αλλά αλλιώς τραβάει την προσοχή ένα μεγάλο και αλλιώς ένα μικρό τεχνητό.
Και ποτέ μην ξεχνάμε τις αντοχές που έχει το μεγάλο καθώς και τις κατάλληλες για γερά καρφώματα σαλαγκιές του.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν σέρνουμε με 5άρια ψαράκια μόνο, καταδικάζουμε την ψαριά μας σε μικρά με μέτρια θηράματα. Οπότε τι προτείνεις ρε Μάρκο, θα σκέφτεστε ήδη μερικοί από εσάς, να σέρνουμε με απομιμήσεις σκουμπριού 22 εκατοστών για τούνες; Φυσικά και όχι.
Εδώ θα σας διηγηθώ μια ιστορία που έγινε πέρυσι και ίσως σας φανεί γνώριμη η κατάσταση που βρέθηκα.
Παρακινούμενος από τον καλό μου φίλο και συνεργάτη Αντώνη Δρόσο ξεκίνησα για τριήμερο στο Γαλαξίδι για θράψαλα και καθετούλα.
http://fishingmania.pblogs.gr/2010/01/ta-psarakia-ths-syrths-afroy-tehnita-dolwmata.html
