Γράφει η Θάλεια ΚαραμολέγκουΚάποια πράγματα δεν έχουν αρχή και τέλος στο σύμπαν μας! Ένα από αυτά είναι και τα σκουπίδια,τα απορρίμματα,τα άχρηστα,τα πεταμένα!από τότε που πρώτοεμφανίστηκε ζωή κάτι χρειαζόσουν κάτι πετούσες κάτι ήθελες και κάτι αρνιόσουν ! Το θέμα δεν είναι τι γινόταν αυτό που κρατούσες μα στην πραγματικότητα τι γίνουν αυτό που αρνιόσουν!
Και θα μου πεις τι με νοιάζει τι συνέβη το πεταμένο στον δρόμο κουτάκι
από το αναψυκτικό μου; Κι όμως πρέπει να σε νοιάζει όχι αυτό μόνον,
αλλά περισσότερο γιατί δεν αποδεσμεύεσαι από τα άτομα, τις υπάρξεις που
βλάπτουν τη ζωή σου, κάνοντας μια άλφα επιλογή να τα αποκρούσεις από το
να συνεχίζουν να ελέγχουν τη ζωή σου!
Θα μου πεις ακολουθεί ένα δραματικό κείμενο διακρίσεων και ποιους πρέπει
να δεχόμαστε κοντά μας... λυπάμαι, μα όχι! Κάποιοι ναι έδρασαν στη ζωή
τους ήρεμα χωρίς να βλάπτουν τους άλλους και πήγαν σε κοινότητες και
παρέες, που τους δέχτηκαν και γλεντούσαν και έτρωγαν και έπιναν όλοι
μαζί, μα κάποιοι άλλοι δρούσαν τουναντίον και ένα υποσύνολο απ' αυτούς
τους άλλους έγιναν πολιτικοί! Και εκεί ξεκινά το δράμα....
Γιατί άνθρωπέ μου; Αφού τον έβλεπες ότι δεν το χει δεν του χορηγούσες
κάποια επέμβαση αγάπης και μετριοπάθειας πριν να συμβεί αυτό το γεγονός!
Φυσικά δεν ομιλώ για το σύνολο, αλλά για όσους κι αν μιλώ αριθμούνται,
οπότε τα πράγματα είναι πολύ δυσάρεστα! Άνθρωπος: ζώον φύσει κοινωνικόν
μα συνάμα ιδιόρρυθμο ζώον, γιατί να θέλει να επιβάλλεται με πονηριά στον
άλλον για να επιβιώσει; Μήπως γιατί έτσι έμαθε από τα γεννοφάσια του
στη ζούγκλα; Απορώ...
Πιστεύεις σε αυτή τη μερίδα πολιτικών; Ζεις στον ονειρικό κόσμο της
φαντασίας! Αναζητάς τα λεγόμενά τους; Ζεις στον εφιαλτικό κόσμο της
ανασφάλειας... Τόσα παραμύθια θα ζήλευε και ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν....
Για πόσο θα ζεις πίσω από τα τρισδιάστατα γυαλιά της φαντασίας σου,
βλέποντας τα σκουπίδια για απέραντα γρασίδια με λίμνες και ρυάκια;
(Συνεχίζεται...)
http://eulegein.blogspot.gr
ΕΥ-ΛΕΓΕΙΝ
http://eulegein.blogspot.gr
ΕΥ-ΛΕΓΕΙΝ
