Οι μέλισσες έχουν μια στρώση από τρίχες στις οποίες προσκολλάται η γύρη. Έτσι άθελά της, πηγαίνοντας από λουλούδι σε λουλούδι, αφήνει κομμάτια γύρης!
Οι κόκκοι της γύρης είναι ζωτικής σημασίας αφού χωρίς αυτούς τα λουλούδια δε θα ήταν σε θέση να σχηματίσουν σπόρους...
Το μέρος του λουλουδιού που παράγει τη γύρη είναι το άνθος – το άκρο του στήμονα.
Προτού σχηματιστούν οι σπόροι, η γύρη πρέπει να φτάσει σε ένα άλλο μέρος του λουλουδιού, το στίγμα.
Η μετακίνηση της γύρης από το άνθος προς το στίγμα ονομάζεται επικονίαση.
Κάποια λουλούδια είναι σε θέση να κάνουν αυτή τη δουλειά από μόνα τους, χωρίς εξωτερική βοήθεια. Η περίπτωση αυτή ονομάζεται αυτοεπικονίαση.
Στην διασταυρωτή επικονίαση η γύρη πρέπει να μεταφερθεί από το ένα λουλούδι στο άλλο. Κάποιες φορές αυτό γίνεται με τη βοήθεια του αέρα, άλλες γίνεται με τη βοήθεια σκαθαριών.
Αλλά τις περισσότερες, όπως πολλοί θα έχουν παρατηρήσει σε κήπους και σε λιβάδια, η γύρη μεταφέρεται από λουλούδι σε λουλούδι, με τις μέλισσες!
Προσφέρουν μεγάλη βοήθεια στα λουλούδια – μπορεί να θεωρηθεί και ως αντάλλαγμα για το μέλι που παράγουν το οποίο αποτελεί ένα είδος «άρτου» για τις μέλισσες.
Έτσι, με αυτή τους την ενέργεια οι μέλισσες, βοηθάνε μεγάλο μέρος των φυτών, να αναπαραχθούν με τη μέθοδο της διασταυρωτής επικονίασης!
http://coolweb.gr
