Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα κοίταζα πάνω κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα.
Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τ
α μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, όλο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα.
Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα την "Φραγκοσυριανή"
Από την αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη. Εκδόσεις Παπαζήση 1978.
aneiromai.blogspot.com