Στη μέθοδο αυτή το ασφαλτικό υλικό του δρόμου που
πρόκειται να ανακατασκευαστεί, διασπάται και αναμειγνύεται μέσω ενός
κονιοποιητή.
Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί με ή χωρίς την προσθήκη θερμότητας
(εν θερμώ – εν ψυχρώ).
Η επιτόπια ανακύκλωση λόγω των τεχνικών χαρακτηριστικών
των μηχανημάτων που χρησιμοποιεί, περιορίζεται μόνο στα υλικά της κυκλοφοριακής
στρώσης του οδοστρώματος.
Επιτόπια ανακύκλωση εν ψυχρώ
Στην μέθοδο αυτή τα υλικά
κατασκευής του οδοστρώματος διασπώνται με τη χρήση κατάλληλου εξοπλισμού, και
ακολούθως αναμιγνύονται με νέο ασφαλτικό υλικό.
Η προσθήκη του νέου υλικού
δύναται να γίνει πριν την κονιοποίηση ή σε οποιαδήποτε φάση μετά το πρώτο
πέρασμα του υλικού από τον κονιοποιητή.
Το συνδετικό υλικό που χρησιμοποιείται
είναι σχεδόν πάντα ένα ασφαλτικό γαλάκτωμα, ώστε να διασφαλίζεται το πορώδες
του υλικού.
Το οδόστρωμα που αποκαθίσταται με τον τρόπο αυτό, είναι κατάλληλο
για χρήση σε ήπια κλίματα και για ελαφρά κυκλοφορία.
Στα ζεστά κλίματα το
ποσοστό της υγρασίας στο ανακυκλωμένο μίγμα πριν αυτό απλωθεί στην επιφάνεια
πρέπει να είναι χαμηλό, διότι διαφορετικά θα οδηγήσει σε αστοχία εξαιτίας της
εσωτερικής πίεσης από την εξάτμιση του πλεονάζοντος νερού.
Επιτόπια ανακύκλωση εν θερμώ
Η επιτόπια ανακύκλωση εν θερμώ
μπορεί να χωριστεί σε τρεις διαδικασίες, που έχουν ως χαρακτηριστικό τη χρήση
του ίδιου μηχανικού εξοπλισμού και τη χρησιμοποίηση θερμότητας. Αυτές είναι η
αναμόρφωση, η επαναδιάστρωση και η επανάμιξη Αναμόρφωση του ασφαλτικού οδοστρώματος
Στη μέθοδο αυτή η επιφάνεια του οδοστρώματος θερμαίνεται με υπέρυθρες ακτίνες σε θερμοκρασία 120-130
και επανέρχεται στην αρχική της κατάσταση χωρίς πρόσμιξη υλικού.
Με τη βοήθεια κοχλιών διενεργείται μια
εγκάρσια κατανομή του αναμοχλευθέντος υλικού κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο
διαστρωτήρας που ακολουθεί να μπορεί να διαστρώσει το υλικό σύμφωνα με την
διατομή και σε σταθερό πάχος. Το υλικό που ενδεχομένως περισσεύει απομακρύνεται
από τα πλάγια του οδοστρώματος.
Η συμπύκνωση του επαναδιαστρωθέντος τάπητα
γίνεται αμέσως με βαρείς στατικούς ή δονητικούς συμπυκνωτές και πρέπει να
ολοκληρωθεί πριν πέσει η θερμοκρασία της
στρώσης που υφίσταται επεξεργασία.
Για να εφαρμοστεί η μέθοδο θα πρέπει
το οδόστρωμα να έχει τη σωστή διατομή και να μην παρουσιάζει μεγάλες ανωμαλίες,
διότι σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να προηγηθεί πλάνισμα και φρεζάρισμα της
επιφάνειας. Επίσης το υπάρχον ασφαλτικό υλικό του ασφαλτοτάπητα θα πρέπει να
έχει σωστή κοκκομετρική διαβάθμιση αδρανούς υλικού και σωστή αναλογία σε
άσφαλτο.
Τέλος η άσφαλτος δεν θα πρέπει να έχει υποστεί χημικές αλλοιώσεις
(π.χ. οξείδωση) σε προχωρημένο βαθμό.
Επαναδιάστρωση του παλιού οδοστρώματος με προσθήκη υλικού χωρίς ανάμιξη
Στη μέθοδο αυτή το οδόστρωμα θερμαίνεται με υπέρυθρες ακτίνες και στη συνέχεια αναμοχλεύεται σε βάθος 3-4 cm. Εν συνεχεία διαμορφώνεται
η αναμοχλευομένη στρώση του παλιού οδοστρώματος και αναθερμαίνεται, ενώ
συγχρόνως διαστρώνεται πάνω σε αυτή ένας λεπτοτάπητας (πάχους 3) από νέο ασφαλτόμιγμα.
Ακολουθεί συμπύκνωση της διπλής στρώσης ασφαλτομίγματος. Αν το παλαιό
ασφαλτόμιγμα έχει υποστεί αλλοιώσεις χημικής φύσεως, αυτές θα αντιμετωπιστούν
από την κάλυψη του με τη νέα επίστρωση.
Επανάμιξη του παλαιού υλικού
οδοστρώματος με νέο ασφαλτικό μίγμα
Στη μέθοδο αυτή ο παλαιός
ασφαλτοτάπητας θερμαίνεται και αναμοχλεύεται σε βάθος περίπου 5 cm. Το παλιό ασφαλτόμιγμα
αναμιγνύεται με νέο συμπληρωματικό ασφαλτόμιγμα σε θερμαινόμενο ειδικό
αναμικτήρα του μηχανήματος ανακύκλωσης. Ακολούθως γίνεται η διάστρωση του νέου
μίγματος και η κυλίνδρωσή του ώστε να επέλθει συμπύκνωση. Με τη μέθοδο αυτή
διορθώνεται η κοκκομετρική διαβάθμιση του αδρανούς υλικού, το ποσοστό της
ασφάλτου στο μίγμα καθώς και το είδος της ασφάλτου. Απαραίτητη προϋπόθεση για
την εφαρμογή της μεθόδου είναι η σχετική ομοιομορφία του ασφαλτομίγματος, ως
προς τη διαβάθμιση των υλικών και το ποσοστό της ασφάλτου.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Στη μέθοδο αυτή το ανακτημένο
υλικό μεταφέρεται σε κατάλληλη εγκατάσταση μίξεως όπου μπορούν να δημιουργηθούν
αποθέματα για μελλοντική χρήση ή να υποβληθούν αμέσως σε ανακύκλωση ώστε να
παραχθεί νέο ασφαλτικό υλικό. Οι κεντρικές εγκαταστάσεις όπου λαμβάνει χώρα η
ανακύκλωση, δύναται να είναι παλιές εγκαταστάσεις παραγωγής ασφαλτομίγματος που
έχουν τροποποιηθεί, ή καινούριες εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν με την
πρόβλεψη να δέχονται και να επεξεργάζονται και τα ανακυκλωμένα υλικά από τα
παλιά ασφαλτικά οδοστρώματα. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει καλύτερο έλεγχο της ποιότητας
των υλικών και καλύτερο μηχανικό έλεγχο της κατασκευαστική λειτουργίας, με
αποτέλεσμα το παραγόμενο μίγμα να παρουσιάζει υψηλή συνοχή και ποιότητα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- E.Buchinger,
H.
Fegerl, E. Fugger , (2000),
“Regulation and
innovation in the recycling industry”, Institute for prospective
technological studies, Sevillle, p. 53-107
·
ΤΕΕ, (1995), “Συντήρηση και αποκατάσταση
οδοστρωμάτων”, σ. 1-15
- Aggregates
Advisory Service, (1995), “Ex situ Road Recycling”, Digest no 060, p.
1-3
- Aggregates
Advisory Service, (1995), “In situ Road Recycling”, Digest no 056, p. 1-4