Μεγάλη γιορτή και
πανήγυρη σήμερα και στα πέρατα της Ορθοδοξίας, τιμούμε και γιορτάζουμε μία από της Θεομητορικές εορτές της Υπεραγίας
Θεοτόκου, δηλαδή την Είσοδό της εις τα Άγια των Αγίων.
πανήγυρη σήμερα και στα πέρατα της Ορθοδοξίας, τιμούμε και γιορτάζουμε μία από της Θεομητορικές εορτές της Υπεραγίας
Θεοτόκου, δηλαδή την Είσοδό της εις τα Άγια των Αγίων.
Έτσι λοιπόν και στην περιοχή μας, ένας
από τους εορτάζοντες ναούς είναι και ο ενοριακός ναός του Παλιού Χωριού της Σαντορίνης.
από τους εορτάζοντες ναούς είναι και ο ενοριακός ναός του Παλιού Χωριού της Σαντορίνης.
Στο συγκεκριμένο και αναφερόμενο ενοριακό ναό αξίζει κανείς να παρατηρήσει το κτιστό τέμπλο του, όπου μπορεί να θαυμάσει την λεπτότητα αλλά και την άριστη επεξεργασία του τελικού υλικού, αποδίδοντας παράλληλα την ανάλογη μεταφορική εικόνα της φυσικότητας του μαρμάρου….
Οι τότε μεγάλοι
και επιδέξιοι καλλιτέχνες (μάστορες) της εποχής εκείνης, επεξεργαζόντουσαν την λάσπη (Θηραϊκή
γη με ασβέστη και νερό) καθημερινά και για 2 βδομάδες περίπου.
και επιδέξιοι καλλιτέχνες (μάστορες) της εποχής εκείνης, επεξεργαζόντουσαν την λάσπη (Θηραϊκή
γη με ασβέστη και νερό) καθημερινά και για 2 βδομάδες περίπου.
Η λάσπη από
την διαρκή και συνεχή της επεξεργασία γινόταν υπό τύπου «αλοιφή» και εν συνεχεία γινόταν η αξιοποίησή της.
Αυτό όμως δεν αρκεί, γιατί υπάρχουν πολλά και ειδικά τεχνάσματα που έφθαναν στο τελικό
τους σημείο, ώστε να τα βλέπουμε εμείς σήμερα και να τα θαυμάζουμε.
την διαρκή και συνεχή της επεξεργασία γινόταν υπό τύπου «αλοιφή» και εν συνεχεία γινόταν η αξιοποίησή της.
Αυτό όμως δεν αρκεί, γιατί υπάρχουν πολλά και ειδικά τεχνάσματα που έφθαναν στο τελικό
τους σημείο, ώστε να τα βλέπουμε εμείς σήμερα και να τα θαυμάζουμε.
Επιγραμματικά
αναφέρουμε ότι έτριβαν την επιφάνεια με ένα λείο βότσαλο, συνδιάζοντάς το με την ανάλογη προσθήκη σαπουνιού της εποχής εκείνης, με τελικό αποτέλεσμα να παρουσιάζεται η θαυμαστή και πανέμορφη
εικόνα υπό τύπου μαρμάρου με τα «φυσικά του νερά» που εμείς σήμερα βλέπουμε και θαυμάζουμε.
αναφέρουμε ότι έτριβαν την επιφάνεια με ένα λείο βότσαλο, συνδιάζοντάς το με την ανάλογη προσθήκη σαπουνιού της εποχής εκείνης, με τελικό αποτέλεσμα να παρουσιάζεται η θαυμαστή και πανέμορφη
εικόνα υπό τύπου μαρμάρου με τα «φυσικά του νερά» που εμείς σήμερα βλέπουμε και θαυμάζουμε.
Μετά από τη Θεία Λειτουργία και την περιφορά της εικόνας στα στενά γραφικά και παραδοσιακά σοκάκια του χωριού, στο τέλος μοιράσθηκε πανήγυρη η οποία συνοδευόταν από μπακαλιάρο τηγανητό, σαρδέλες στο λαδόξυδο με σκόρδο και άφθονο ντόπιο κρασί.
Ευχόμαστε Χρόνια Πολλά και
Ευάρεστα στον Θεό αλλά και στην Μεσίτρια των Ουρανών.
Ευάρεστα στον Θεό αλλά και στην Μεσίτρια των Ουρανών.
Ακολουθεί ανάλογο φωτογραφικό υλικό και βίντεο, από το αρχείο του Αρμενιστή
