Το δικό τους GPS (Σύστημα Παγκόσμιου Εντοπισμού Θέσης) φαίνεται πως είχαν οι αρχαίοι, σύμφωνα με τους επιστήμονες του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.πρόκειται για τον πολύ γνωστό σε όλους Μηχανισμό των Αντικυθήρων, ο οποίος μπορούσε να προσδιορίζει το γεωγραφικό μήκος κάθε περιοχής και να χρησιμεύει στη δημιουργία αξιόπιστων χαρτών από τον 2ο αιώνα π.Χ.
Αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε το Γκρίνουιτς ούτε ο Ισημερινός, οι Έλληνες αστρονόμοι είχαν προσδιορίσει έναν μεσημβρινό ο οποίος διερχόταν από τη Ρόδο και την Αλεξάνδρεια και ο οποίος χρησιμοποιείτο για να υπολογίζεται η απόσταση και η θέση διαφόρων προορισμών.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του Εργαστηρίου Αστροφυσικής, Ξενοφώντα Μουσά, με τον τρόπο αυτό και με τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, δημιουργούνταν αξιόπιστοι χάρτες που περιλάμβαναν νέες περιοχές.
Ο Μηχανισμός μπορούσε να προσδιορίζει το γεωγραφικό μήκος διαφόρων περιοχών αξιοποιώντας την εύρεση της θέσης της Σελήνης στον ουρανό.
Πιο συγκεκριμένα, όταν ένα πλοίο ξεκινούσε από τη Ρόδο με σκοπό να μετρήσει το γεωγραφικό μήκος στις Συρακούσες ή στο Γιβραλτάρ, ο πλοηγός όριζε στον μηχανισμό τη θέση της Σελήνης όπως αυτή φαινόταν στον ουρανό της περιοχής απ΄ όπου σάλπαρε, δηλαδή τη Ρόδο.
Έβρισκε λοιπόν τη θέση της Σελήνης σε σχέση με τη θέση κάποιου λαμπρού αστεριού που εκείνη την ώρα έβλεπε.
Όταν έπειτα από λίγες ημέρες το πλοίο βρισκόταν στις Συρακούσες ή στο Γιβραλτάρ, ο πλοηγός μετρούσε τη διαφορά θέσης της Σελήνης ανάμεσα στην πρόβλεψη του μηχανισμού, που τους έδειχνε πού είναι η Σελήνη στη Ρόδο και την πραγματική θέση της Σελήνης που έβλεπαν στον ουρανό.
Από τη διαφορά που προέκυπτε καθόριζε το γεωγραφικό μήκος της περιοχής όπου βρισκόταν.
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ. και ανακαλύφθηκε σε αρχαίο ναυάγιο ανοιχτά του νησιού Αντικύθηρα (ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη). Πρόκειται για την αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια (30 ή 32) και είναι φτιαγμένος από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο. Χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των θέσεων της Σελήνης και των πέντε γνωστών την εποχή εκείνη πλανητών, μέσα στον χρόνο.
Από την ανακάλυψη του, οι μελετητές προσπάθησαν να ανακαλύψουν τα μυστικά που κρύβει η αρχαία συσκευή χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ, προκειμένου να «κοιτάξουν» στα ενδότερα του μηχανισμού του οποίου η κατασκευή αποδίδεται στον Ίππαρχο. Βέβαια, η θεωρία και η επιστημονική έρευνα που οδήγησε στην κατασκευή του, αποδίδεται στον Αρχιμήδη, έναν από τους μεγαλύτερους αρχαίους Έλληνες μαθηματικούς και όχι μόνο.
Πρόσφατα, επιστήμονες, αφού μελέτησαν τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, κατάφεραν να ανακατασκευάσουν τον αρχαίο μηχανισμό, χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά. Για πρώτη φορά, μετά από περισσότερα από 2.000 χρόνια, παρουσιάζονται όλα τα κύρια χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες του αρχαίου μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε το Γκρίνουιτς ούτε ο Ισημερινός, οι Έλληνες αστρονόμοι είχαν προσδιορίσει έναν μεσημβρινό ο οποίος διερχόταν από τη Ρόδο και την Αλεξάνδρεια και ο οποίος χρησιμοποιείτο για να υπολογίζεται η απόσταση και η θέση διαφόρων προορισμών.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του Εργαστηρίου Αστροφυσικής, Ξενοφώντα Μουσά, με τον τρόπο αυτό και με τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, δημιουργούνταν αξιόπιστοι χάρτες που περιλάμβαναν νέες περιοχές.
Ο Μηχανισμός μπορούσε να προσδιορίζει το γεωγραφικό μήκος διαφόρων περιοχών αξιοποιώντας την εύρεση της θέσης της Σελήνης στον ουρανό.
Πιο συγκεκριμένα, όταν ένα πλοίο ξεκινούσε από τη Ρόδο με σκοπό να μετρήσει το γεωγραφικό μήκος στις Συρακούσες ή στο Γιβραλτάρ, ο πλοηγός όριζε στον μηχανισμό τη θέση της Σελήνης όπως αυτή φαινόταν στον ουρανό της περιοχής απ΄ όπου σάλπαρε, δηλαδή τη Ρόδο.
Έβρισκε λοιπόν τη θέση της Σελήνης σε σχέση με τη θέση κάποιου λαμπρού αστεριού που εκείνη την ώρα έβλεπε.
Όταν έπειτα από λίγες ημέρες το πλοίο βρισκόταν στις Συρακούσες ή στο Γιβραλτάρ, ο πλοηγός μετρούσε τη διαφορά θέσης της Σελήνης ανάμεσα στην πρόβλεψη του μηχανισμού, που τους έδειχνε πού είναι η Σελήνη στη Ρόδο και την πραγματική θέση της Σελήνης που έβλεπαν στον ουρανό.
Από τη διαφορά που προέκυπτε καθόριζε το γεωγραφικό μήκος της περιοχής όπου βρισκόταν.
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ. και ανακαλύφθηκε σε αρχαίο ναυάγιο ανοιχτά του νησιού Αντικύθηρα (ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη). Πρόκειται για την αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια (30 ή 32) και είναι φτιαγμένος από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο. Χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των θέσεων της Σελήνης και των πέντε γνωστών την εποχή εκείνη πλανητών, μέσα στον χρόνο.
Από την ανακάλυψη του, οι μελετητές προσπάθησαν να ανακαλύψουν τα μυστικά που κρύβει η αρχαία συσκευή χρησιμοποιώντας ακτίνες Χ, προκειμένου να «κοιτάξουν» στα ενδότερα του μηχανισμού του οποίου η κατασκευή αποδίδεται στον Ίππαρχο. Βέβαια, η θεωρία και η επιστημονική έρευνα που οδήγησε στην κατασκευή του, αποδίδεται στον Αρχιμήδη, έναν από τους μεγαλύτερους αρχαίους Έλληνες μαθηματικούς και όχι μόνο.
Πρόσφατα, επιστήμονες, αφού μελέτησαν τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, κατάφεραν να ανακατασκευάσουν τον αρχαίο μηχανισμό, χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά. Για πρώτη φορά, μετά από περισσότερα από 2.000 χρόνια, παρουσιάζονται όλα τα κύρια χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες του αρχαίου μηχανισμού των Αντικυθήρων.
http://www.sdtv.gr/smf/archive.php?topic=9965.0