 Με την αποκατάσταση ως το τέλος του έτους του στεγάστρου του ο προϊστορικός οικισμός στο Ακρωτήρι θα ανοίξει για το κοινό.
Ως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, ενδεχομένως και νωρίτερα, το στέγαστρο του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης θα έχει αποκατασταθεί,
ενώ στις 31 Μαΐου 2011 το έργο θα παραδοθεί ολοκληρωμένο στους αρχαιολόγους προκειμένου να οργανώσουν τον χώρο ώστε να ανοίξει για το κοινό. Το επεισόδιο της πτώσης τμήματος του στεγάστρου, που εκτός των άλλων στοίχισε τη ζωή σε έναν άνθρωπο, θα θεωρείται λήξαν. Ωστόσο θα έχει περάσει από τότε (23 Σεπτεμβρίου 2005) πολύ περισσότερος χρόνος από τον απαιτούμενο για την αποκατάσταση της ζημιάς, η οποία προκλήθηκε από αστοχία υλικών, στατική ανεπάρκεια, κατασκευαστική διαδικασία κτλ. Οι συνέπειες αυτής της καθυστέρησης άλλωστε μετρήθηκαν πολλαπλώς όσον αφορά τον τουρισμό αλλά και τα αρχαία, δηλαδή τον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Θήρας, που παρέμεινε εγκλωβισμένος και απροσπέλαστος για επιστήμονες και επισκέπτες.
Ενας Βρετανός και ένας Ελβετός είναι σήμερα επικεφαλής του έργου, ύστερα από την ανάθεσή της μελέτης για τα αίτια της πτώσης και την αποκατάσταση του στεγάστρου στην εταιρεία Οve Αrup & Ρartners. Τρεις γερανοί εργάζονται αυτή τη στιγμή πυρετωδώς και, όπως λέει ο καθηγητής Αρχαιολογίας κ. Χρ. Ντούμας, το μόνο πρόβλημα είναι ο καιρός, αφού οι άνεμοι εμποδίζουν το έργο τους. Το σημείο «μηδέν» πλησιάζει καθώς απομένει ακόμη να τοποθετηθούν τέσσερις κολόνες από τις 94 που στηρίζουν το προστατευτικό στέγαστρο.
«Η βλάβη επέφερε αλλαγές σε όλη την έκταση του στεγάστρου, στα σεισμικά εφέδρανα και στις κολόνες που το στηρίζουν» λέει ο αρχιτέκτονας του βιοκλιματικού στεγάστρου κ. Ν. Φιντικάκης. Οπως εξηγεί, η στέγη αντικαταστάθηκε ολόκληρη και αποτελείται πλέον από συμπαγή μεταλλικά δοκάρια, ενώ αντικαταστάθηκαν επίσης όλες οι κολόνες και τα σεισμικά εφέδρανα. Πάνω από τη μεταλλική στέγη θα τοποθετηθούν οι μονώσεις ενώ, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, στην επιφάνεια του στεγάστρου θα φυτευθεί πρασινάδα.
Σύμφωνα με τον κ. Φιντικάκη, οι εργασίες που απομένουν είναι η τοποθέτηση της ψευδοροφής, τα κουφώματα για τις περιμετρικές πόρτες και τα παράθυρα, καθώς και οι διάδρομοι (εντός και εκτός). Ηδη ολοκληρώθηκε ο βιολογικός καθαρισμός ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η απομάκρυνση του ενδιάμεσου παταριού που είχε τοποθετηθεί επάνω από τα αρχαία για την προστασία τους.
«Το αρχαιολογικό έργο σταμάτησε στο Ακρωτήρι την ημέρα του δυστυχήματος. Ετσι έμεινε στη μέση η μουσειολογική μελέτη για την ανάδειξη των αρχαίων. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι επειδή τέλειωσε το στέγαστρο ολοκληρώθηκαν όλα. Εχουμε σοβαρό έργο μπροστά μας από τη στιγμή που θα μας το παραδώσουν» τονίζει ο κ. Ντούμας. Συγκεκριμένα, εντός του αρχαιολογικού χώρου απομένει η χάραξη διαδρόμων για τους επισκέπτες, η ανάδειξη των κτιρίων του οικισμού και οι θεματικές εκθέσεις με αρχαία ευρήματα που θα τοποθετηθούν σε ξύλινες προθήκες, κλειστές με γυαλί. « Το Ακρωτήρι είναι μια αρχαία πόλη, δεν είναι μουσείο, γι΄ αυτό όλες οι επεμβάσεις που θα γίνουν στον αρχαιολογικό χώρο απαιτούν προσοχή.Οι προθήκες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τα αρχαία αλλά ούτε και να προκαλούν μεγάλη αντίθεση» επισημαίνει ο κ. Ντούμας. Εξωτερικά προβλέπονται η χάραξη διαδρομής από τον δρόμο ως την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου (περί τα 150 μέτρα) και ειδικός χώρος για επισκέπτες και ξεναγούς στην είσοδο.
Υπενθυμίζεται ότι κύριος του έργου είναι η Αρχαιολογική Εταιρεία και ανάδοχος η J&Ρ- Αβαξ. Οσο για τον προϋπολογισμό του, παραμένει 30 εκατ. ευρώ.
Εκταση 13,5 στρέμματα, «ζωή» 300 χρόνια
Το στέγαστρο του Ακρωτηρίου άρχισε να κατασκευάζεται το 2000, προκειμένου να αντικαταστήσει το αρχικό, που ήταν πρόχειρο.
Πρόκειται για βιοκλιματική κατασκευή από ανοξείδωτο χάλυβα, ξύλο και χώμα και έχει πρόβλεψη ζωής 300 χρόνων.
Καλύπτει 13,5 στρέμματα ανασκαμμένου αρχαιολογικού χώρου, ο οποίος αποτελεί μικρό τμήμα(!) της πόλης που άνθησε στο Αιγαίο τη 2η χιλιετία π.Χ.
Το Ακρωτήρι ήρθε στο φως από τον αρχαιολόγο Σπυρίδωνα Μαρινάτο το 1967. |
