Ο Θανάσης Ζαφειρίου νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα υγείας στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Ο 20χρονος τότε καταδρομέας Θανάσης Ζαφειρίου βρισκόταν στο Νοράτλας, με τους άλλους 32
συναδέλφους του που σκοτώθηκαν όταν συνετρίβη το αεροσκάφος. Κατάφερε να επιζήσει όταν άνοιξε την πόρτα και πήδηξε από μεγάλο ύψος.
Ο ίδιος είχε πει «Οι χειριστές ήταν νεκροί και το αεροπλάνο ακυβέρνητο
δεχόταν πυρά. Είχαν πάρει φωτιά τα κασόνια με τις χειροβομβίδες δίπλα
μου και ένιωθα να καίγομαι. Κοίταξα για αλεξίπτωτο, αλλά δεν βρήκα
πουθενά. Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό.
Οι γονείς μου έκαναν κηδεία και τα εννιάμερα, ενώ ήμουν ζωντανός. Από το σοκ ο πατέρας μου υπέστη καρδιακή προσβολή και μερικούς μήνες μετά πέθανε».
Οι γονείς μου έκαναν κηδεία και τα εννιάμερα, ενώ ήμουν ζωντανός. Από το σοκ ο πατέρας μου υπέστη καρδιακή προσβολή και μερικούς μήνες μετά πέθανε».
Ο Καταδρομέας Ζαφειρίου βρέθηκε 24 ώρες μετά το σωτήριο άλμα του βαριά
τραυματισμένος σε ένα χωράφι δίπλα από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, τον
Ιούλιο του 1974.
Ειδικοί εμπειρογνώμονες υπολόγισαν- με βάση το σημείο συντριβής του πολεμικού αεροπλάνου και το σημείο όπου βρέθηκε ότι η πτώση του έγινε από ύψος τουλάχιστον 75 μέτρων.
Ο Θανάσης Ζαφειρίου επέζησε από θαύμα. «Δεν θυμάμαι τίποτα από τον εντοπισμό μου. Θυμάμαι καθαρά πως έπεφτα σαν μολύβι στο χώμα. Για εφτά μήνες δεν είχα τις αισθήσεις μου και δεν θυμάμαι παρά ελάχιστα από τη νοσηλεία μου στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο 401. Τότε είχαν πει οι γιατροί πως έπρεπε να μου κόψουν το πόδι. Δεν τους άφησα και σήμερα στέκομαι όρθιος- αν και κουτσαίνω λίγο καθώς περπατώ».
http://www.press-gr.comΕιδικοί εμπειρογνώμονες υπολόγισαν- με βάση το σημείο συντριβής του πολεμικού αεροπλάνου και το σημείο όπου βρέθηκε ότι η πτώση του έγινε από ύψος τουλάχιστον 75 μέτρων.
Ο Θανάσης Ζαφειρίου επέζησε από θαύμα. «Δεν θυμάμαι τίποτα από τον εντοπισμό μου. Θυμάμαι καθαρά πως έπεφτα σαν μολύβι στο χώμα. Για εφτά μήνες δεν είχα τις αισθήσεις μου και δεν θυμάμαι παρά ελάχιστα από τη νοσηλεία μου στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο 401. Τότε είχαν πει οι γιατροί πως έπρεπε να μου κόψουν το πόδι. Δεν τους άφησα και σήμερα στέκομαι όρθιος- αν και κουτσαίνω λίγο καθώς περπατώ».
Το ύστατο χαίρε στον ήρωα της Κύπρου, το θρυλικό καταδρομέα Θανάση Ζαφειρίου
ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
Ένας Σαντορινιός Ήρωας!!!!
Κλικ εδώ. Η Μυστική αποστολή 37 Βατραχανθρώπων
ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ 37 βατραχανθρώπων φθάνει κρυφά στην Κύπρο τις ημέρες της εισβολής. Επιφέρουν βαρύτατα πλήγματα στον εχθρό, με μεγαλύτερο, τη βύθιση του αντιτορπιλικού Αμίτ Πασά.....
«Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ευχαριστεί τον έφεδρο επικελευστή του πολεμικού ναυτικού της ομάδας υποβρυχίων καταστροφών Δαρζέντα Εμμανουήλ του Γεωργίου εκ Πύργου Θήρας Καλλίστης νομού Κυκλάδων διά την δράση του στη Μεγαλόνησο ενάντια στους Τούρκους και του απονέμει το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας της πόλεως της Λευκωσίας». Κύπρος 27/10/1974 Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Κλικ εδώ. Ένας Σαντορινιός ήρωας....
Από τους τριάντα επτά που έφτασαν στην Κύπρο από την Ελλάδα επέζησαν μόνο τρεις.
«Εμείς σαν ειδική ελληνική δύναμη, βατραχάνθρωποι ήμασταν, συμμετείχαμε σε αποστολές δολιοφθοράς του εχθρού.
Ανατινάξαμε
αποθήκες καύσιμων, αποθήκες πυρομαχικών, ίλες αρμάτων , τουρκικά
ραντάρ, άλλα η μεγαλύτερη μας επιτυχία ήταν η ανατίναξη του τουρκικού
αντιτορπιλικού Αμιτ Πασά το οποίο έβαζε κατά των θέσεων μας».
Αυτά και άλλα αφηγείται Σαντορινιός ο δικός μας :Ο Μανώλης Δαρζέντας, ένας από τους «άγνωστους» ήρωες της Κύπρου.