Καιρός για ελιές! Όχι δεν αρχίσαμε ακόμη τα λιομαζώματα. Μέχρι προχθές δεν

είχε βρέξει και οι ελιές δεν είναι ακόμη
έτοιμες . Όμως ήδη μαζέψαμε βρώσιμες
ελιές για διατήρηση. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Έλληνας που να μην έχει δοκιμάσει
με κάποιο τρόπο βρώσιμη ελιά. Σκέτες ελιές με ψωμάκι σε μαύρες φτώχειες, συμπλήρωμα
σε νηστίσιμα τραπέζια, σε ελιόψωμα κι ελιόπιτες, σε σαλάτες και σάλτσες και ελιόπαστες, ακόμη και
μαγειρεμένες με θαλασσινά, και τελευταία σαν γλυκό
κουταλιού!

Προετοιμάζουμε και διατηρούμε τις ελιές με
πολλούς τρόπους ανάλογα την ποικιλία και τις γεύσεις που προτιμάμε αλλά και
ανάλογα …την υπομονή μας. Γιατί με κάποιους τρόπους μπορούμε να γευτούμε τις
ελιές μας σε καμιά δεκαριά μέρες από τη στιγμή που θα τις μαζέψουμε και με
άλλους τρόπους θα είναι έτοιμες σε 2-3
μήνες , ίσως και περισσότερους.

Οι ελιές που σκοπεύουμε να διατηρήσουμε πρέπει
να είναι γερές χωρίς χτυπήματα και σημάδια από έντομα. Ακόμη και το πιο μικρό
σημαδάκι μπορεί να σε προσβολή από ένα από τους πιο σοβαρούς εχθρούς της ελιάς,
το δάκο.

Ο σημερινός τρόπος συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια και δεν
έχει καθόλου κόπο, μόνο που θέλει την υπομονή μας για 2-3 μήνες. Προτείνεται
για πράσινες ελιές που έχουν μεν ωριμάσει αλλά δεν έχουν μαυρίσει, μεσαίου μεγέθους, ιδανικά της ποικιλίας της κορωνέικης ελιάς αλλά και χοντρής λιανολιάς (οξύμωρο, το ξέρω, αλλά έχει νόημα…). Μας δίνει νόστιμες, ήπια αλμυρές ελιές που
μπορούμε πριν χρησιμοποιήσουμε να μαρινάρουμε για 2-3 μέρες με όποια αρωματική
μαρινάδα μας αρέσει αλλά μπορούμε να τις καταναλώσουμε και όπως είναι. Οι
βιαστικοί μπορούν να τσακίσουν τις ελιές τους αλλά θα περιμένουν λίγο για το
επόμενο post…

Υλικά:

Ελιές πράσινες

Αλάτι ρυζάτο

Ξινό

ελαιόλαδο

Επί το έργον:

Διαλέγουμε ελιές χωρίς δαγκώματα και χτυπήματα. Τις πλένουμε
πολύ καλά και γεμίζουμε μπουκάλια του
νερού φτάνοντας ως 7-8 cm κάτω από το στόμιό τους.

Για κάθε μπουκάλι , διαλύουμε σε
μια κούπα νερό 1,5 κουταλιά αλάτι και μισή κουταλιά ξινό και αδειάζουμε
το διάλυμα στο μπουκάλι.

Συμπληρώνουμε με νερό μέχρι να καλυφθούν οι ελιές και
συμπληρώνουμε με 2-3 cm
ελαιόλαδο. Κλείνουμε τα μπουκάλια την επόμενη μέρα , τα βάζουμε σε σκοτεινό
δροσερό μέρος και τα ξεχνάμε για τουλάχιστον 2-3 μήνες ανάλογα το μέγεθος των ελιών. Εμείς τις περιμένουμε τουλάχιστον 6 μήνες, αλλά σε κάποιους αρέσουν και στο τρίμηνο!

Τότε ,
με ένα μαχαιράκι τρυπάμε λίγο το πλαστικό τους, το κόβουμε, και τις
αδειάζουμε σε γυάλινο βάζο μαζί με την άλμη τους.

Παρατηρήσεις:

1)
Με το συγκεκριμένο τρόπο οι ελιές δεν θέλουν
ξεπίκρισμα.

2)
Οι ολόκληρες ελιές, διατηρούνται περισσότερο
καιρό από τις χαραγμένες ή τις τσακιστές μόνο που θέλουν υπομονή.

3)
Το ξινό που προσθέτουμε στις ελιές μας , συμβάλλει
στο να μη μαλακώσουν και να μείνουν τραγανές και νόστιμες, στο να διατηρήσουν ωραίο πράσινο χρώμα και στο να διατηρηθούν περισσότερο καιρό.

4)
Μόλις γίνουν θα συμπληρώσω την φωτογραφία με τις έτοιμες
προς κατανάλωση ελιές γιατί από τις περυσινές δεν έχει μείνει ούτε μία!
http://www.cretangastronomy.gr