Του Ανδρέα Παπασταύρου, Διδάκτορα Γεωπονικών Επιστημών
Πριν πιάσετε το κλαδευτικό ψαλίδι θυμηθείτε επίσης τις παρακάτω βασικές αρχές:
Επόμενη σκέψη, πριν την έναρξη του κλαδέματος, είναι ο αριθμός των ματιών που θα αφήσω στο πρέμνο και πως αυτά θα κατανεμηθούν. Βασικές παράμετροι στην απάντηση είναι η ποικιλία και το οικολογικό περιβάλλον του αμπελώνα (συνδυαστικά). Ένας πρακτικός κανόνας (που είναι επισφαλής, λόγω μεταβλητότητας των επιδράσεων του καιρού) είναι ο εξής:
Τα πρώτα τρία μάτια του πρέμνου δίνουν περισσότερους βότρεις, ενώ από το 3ο μέχρι το 8ο-15ο μάτι δίνουν μεγαλύτερους βότρεις.
Το κλάδεμα καρποφορίας διακρίνεται σε 3 βασικές κατηγορίες, ανάλογα το μήκος των κληματίδων που θα αφήσουμε (και άρα τον αριθμό των οφθαλμών):
Βραχύ κλάδεμα: είναι γνωστό και ως κεφαλή διότι σε κάθε βραχίονα αφήνω μια κοντή κληματίδα που φέρει 2-3 μάτια.
Μακρό κλάδεμα: είναι γνωστό και ως αμολυτή διότι σε κάθε βραχίονα αφήνω μια μακριά κληματίδα που φέρει 5-8 μάτια.
Μικτό κλάδεμα: σε αυτή την περίπτωση κάθε βραχίονας φέρει μια βραχεία κεφαλή και μια αμολυτή.
Το κλάδεμα του αμπελιού
συνιστά την κορυφαία καλλιεργητική εργασία για τον αμπελουργό, μιας και
καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την τελική παραγωγή των πρέμνων. Δυστυχώς,
ένα υψηλό ποσοστό των αμπελουργών είτε δεν γνωρίζει, είτε αναθέτει το
κλάδεμα εργολαβικά σε ανθρώπους ανεπαρκώς εκπαιδευμένους.
Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε τη φιλοσοφία που πρέπει να διέπει τη διαχείριση του κλαδέματος καρποφορίας, αλλά και τα βασικά βήματα της διαδικασίας.
Στεκόμενοι μπροστά στο πρέμνο προτείνω καταρχήν να σκεφθείτε ότι είναι προτιμότερο να αφήσετε κάποια ακατάλληλα τμήματα πάνω στο πρέμνο, παρά να αφαιρέσετε σημαντικά. Στην μεν πρώτη περίπτωση τα όποια λάθη είναι δυνατόν να διορθωθούν κατά τις παρεμβάσεις μας το καλοκαίρι (χλωρά κλαδέματα), στη δε δεύτερη δεν υπάρχει επιστροφή.
Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε τη φιλοσοφία που πρέπει να διέπει τη διαχείριση του κλαδέματος καρποφορίας, αλλά και τα βασικά βήματα της διαδικασίας.
Στεκόμενοι μπροστά στο πρέμνο προτείνω καταρχήν να σκεφθείτε ότι είναι προτιμότερο να αφήσετε κάποια ακατάλληλα τμήματα πάνω στο πρέμνο, παρά να αφαιρέσετε σημαντικά. Στην μεν πρώτη περίπτωση τα όποια λάθη είναι δυνατόν να διορθωθούν κατά τις παρεμβάσεις μας το καλοκαίρι (χλωρά κλαδέματα), στη δε δεύτερη δεν υπάρχει επιστροφή.
Πριν πιάσετε το κλαδευτικό ψαλίδι θυμηθείτε επίσης τις παρακάτω βασικές αρχές:
- Η άμπελος καρποφορεί σε κληματίδες που βρίσκονται σε διετές ξύλο. Από τη φυσιολογία του φυτού γνωρίζουμε ότι ένα τσαμπί σχηματίζεται ύστερα από δύο καλλιεργητικές περιόδους.
- Το κλάδεμα κατά κανόνα εξαντλεί το πρέμνο και δεν το ανανεώνει! Τα αντιθέτως λεγόμενα περί κλαδέματος που ζωηρεύει το αμπέλι είναι απολύτως εσφαλμένα.
- Πολλές και λεπτές κληματίδες επίσης εξαντλούν το αμπέλι.
- Πολλές, μεγάλες τομές κλαδέματος επηρεάζουν αρνητικά τη ζωηρότητα της βλάστησης. Επίσης αυξάνονται οι πιθανότητες προσβολής από μύκητες, υπό συγκεκριμένες συνθήκες.
Επόμενη σκέψη, πριν την έναρξη του κλαδέματος, είναι ο αριθμός των ματιών που θα αφήσω στο πρέμνο και πως αυτά θα κατανεμηθούν. Βασικές παράμετροι στην απάντηση είναι η ποικιλία και το οικολογικό περιβάλλον του αμπελώνα (συνδυαστικά). Ένας πρακτικός κανόνας (που είναι επισφαλής, λόγω μεταβλητότητας των επιδράσεων του καιρού) είναι ο εξής:
Τα πρώτα τρία μάτια του πρέμνου δίνουν περισσότερους βότρεις, ενώ από το 3ο μέχρι το 8ο-15ο μάτι δίνουν μεγαλύτερους βότρεις.
Το κλάδεμα καρποφορίας διακρίνεται σε 3 βασικές κατηγορίες, ανάλογα το μήκος των κληματίδων που θα αφήσουμε (και άρα τον αριθμό των οφθαλμών):
Βραχύ κλάδεμα: είναι γνωστό και ως κεφαλή διότι σε κάθε βραχίονα αφήνω μια κοντή κληματίδα που φέρει 2-3 μάτια.
Μακρό κλάδεμα: είναι γνωστό και ως αμολυτή διότι σε κάθε βραχίονα αφήνω μια μακριά κληματίδα που φέρει 5-8 μάτια.
Μικτό κλάδεμα: σε αυτή την περίπτωση κάθε βραχίονας φέρει μια βραχεία κεφαλή και μια αμολυτή.