Μαζί με τους
Ιωάννη Καποδίστρια και Χαρίλαο Τρικούπη είναι οι πολιτικοί ηγέτες που
διαμόρφωσαν την ιστορική πορεία και την εθνική ζωή της σύγχρονης
Ελλάδας. Το 1887 εκλέχθηκε βουλευτής Κυδωνιών και η διαφωνία του το 1901
με τον ύπατο αρμοστή πρίγκιπα Γεώργιο, τον ανέδειξε πρωταγωνιστή
πολιτικών εξελίξεων στην Κρήτη. Η επανάσταση του 1905 στον Θέρισο, τον
καθιερώνει ως ηγέτη της επαναστατημένης Μεγαλονήσου. Το 1908 κήρυξε την
Ένωση με την Ελλάδα. Η
επανάσταση στο Γουδί το 1909 τον τοποθετεί στο επίκεντρο των εθνικών εξελίξεων, με την ανάληψη της θέσης του πολιτικού συμβούλου του Στρατιωτικού Συνδέσμου.
Τον Σεπτέμβριο 1910 έρχεται στην Αθήνα, τον Οκτώβριο σχηματίζει κυβέρνηση και τον Δεκέμβριο αναδεικνύεται νικητής των εκλογών. Το 1911 αναθεωρεί το Σύνταγμα και προκηρύσσει νέες εκλογές για τον Μάρτιο του 1912, τις οποίες κερδίζει με μεγάλη πλειοψηφία. Ανασυγκροτεί την διοίκηση και την οικονομία και προωθεί τον αστικοδημοκρατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Εξοπλίζει
τις ένοπλες δυνάμεις και αναδεικνύεται ο ουσιαστικός ηγέτης της εθνικής
εξόρμησης του 1912-1913 που υπερδιπλασίασε την Ελλάδα. Μετά τον εθνικό
διχασμό που δημιούργησε η πολιτική του βασιλιά Κωνσταντίνου Α' οδηγεί το
έθνος στο θρίαμβο της συνθήκης των Σεβρών (28 Ιουλίου 1920), με την
οποία υλοποιήθηκαν τα όνειρα του Ελληνισμού. Δημιούργησε την Ελλάδα των 2
ηπείρων και των 5 θαλασσών.
Τον ίδιο χρόνο έγινε εναντίον του στο Παρίσι δολοφονική απόπειρα. Στην συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα θριαμβευτής και ανακυρήχθηκε "Άξιος του Έθνους" για να ηττηθεί στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Διάσκεψη της Λωζάννης και μετά την μικρασιατική καταστροφή διαπραγματεύτηκε την Συνθήκη Ειρήνης με την Τουρκία (Ιούλιος 1923).
Επανέρχεται στην Ελλάδα το 1924, εκλέγεται πρόεδρος της Βουλής και στην συνέχεια σχηματίζει βραχύβια κυβέρνηση. Διαφωνεί με την διαδικασία ανακύρξης της Αβασίλευτης Δημοκρατίας πριν από την διεξαγωγή δημοψηφίσματος και μετά από σύγκρουση με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου αναχωρεί και πάλι για το Παρίσι.
Επανέρχεται το 1928, σχηματίζει κυβέρνηση και μετά την νίκη του στις εκλογές του Αυγούστου του 1928, κυβερνά την χώρα μέχρι το 1932. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, παρέχει ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος με πρωθυπουργό τον Παναγή Τσαλδάρη. Το 1933, μετά το αποτυχημένο κίνημα του Πλαστήρα, στις 6 Ιουνίου, γίνεται δολοφονική απόπειρα εναντίον του στην Λεωφόρο Κηφισίας. Το 1935 συγκατατίθεται στην οργάνωση κινήματος "Βενιζελικών" αξιωματικών το οποίο αποτυγχάνει.
Τον Μάιο του 1935, καταδικάζεται ερήμην με τον Νικόλαο Πλαστήρα σε θάνατο! Στις 18 Μαρτίου του 1936, ο Ελευθέριος Βενιζέλος πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στο Παρίσι! Εξέλιπε ο εθνικός ηγέτης, ο Εθνάρχης, που καθόρισε για 25 χρόνια την πορεία της χώρας και επηρέασε κυριαρχικά την εθνική ζωή για μισό, τουλάχιστον, αιώνα.
Τάφηκε στο Ακρωτήρι με την ψυχή του Έθνους να τον συνοδεύει. Ο θάνατός του διευκόλυνε τις εξελίξεις που ακολούθησαν και είχαν μεγάλο κόστος για τον Ελληνικό λαό.
Στον τάφο του χαράκτηκε ο "Επιτάφιός" του, που είχε εκφωνήσει στην Βουλή το 1932:
"Ο προκείμενος νεκρός ήτο ένας αληθινός άνδρας με θάρρος μεγάλο, με αυτοπεποίθησιν και δι' εαυτόν και δια τον λαό τον οποίο εκλήθη να κυβερνήση. Ίσως έκαμε πολλά σφάλματα, αλλά ποτέ του δεν απέλειψε το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε μοιρολάτρης, διότι ποτέ δεν επερίμενε από την μοίραν του να ίδη την χώραν του προηγμένην, αλλά έθεσε εις την υπηρεσίαν της όλον το πύρ το οποίο είχε μέσα του – κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν".
Αυτός ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος...
lifo.gr
enosikentroon.gr
http://peripatrhs.blogspot.gr
επανάσταση στο Γουδί το 1909 τον τοποθετεί στο επίκεντρο των εθνικών εξελίξεων, με την ανάληψη της θέσης του πολιτικού συμβούλου του Στρατιωτικού Συνδέσμου.
Τον Σεπτέμβριο 1910 έρχεται στην Αθήνα, τον Οκτώβριο σχηματίζει κυβέρνηση και τον Δεκέμβριο αναδεικνύεται νικητής των εκλογών. Το 1911 αναθεωρεί το Σύνταγμα και προκηρύσσει νέες εκλογές για τον Μάρτιο του 1912, τις οποίες κερδίζει με μεγάλη πλειοψηφία. Ανασυγκροτεί την διοίκηση και την οικονομία και προωθεί τον αστικοδημοκρατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Τον ίδιο χρόνο έγινε εναντίον του στο Παρίσι δολοφονική απόπειρα. Στην συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα θριαμβευτής και ανακυρήχθηκε "Άξιος του Έθνους" για να ηττηθεί στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Διάσκεψη της Λωζάννης και μετά την μικρασιατική καταστροφή διαπραγματεύτηκε την Συνθήκη Ειρήνης με την Τουρκία (Ιούλιος 1923).
Επανέρχεται στην Ελλάδα το 1924, εκλέγεται πρόεδρος της Βουλής και στην συνέχεια σχηματίζει βραχύβια κυβέρνηση. Διαφωνεί με την διαδικασία ανακύρξης της Αβασίλευτης Δημοκρατίας πριν από την διεξαγωγή δημοψηφίσματος και μετά από σύγκρουση με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου αναχωρεί και πάλι για το Παρίσι.
Επανέρχεται το 1928, σχηματίζει κυβέρνηση και μετά την νίκη του στις εκλογές του Αυγούστου του 1928, κυβερνά την χώρα μέχρι το 1932. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, παρέχει ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος με πρωθυπουργό τον Παναγή Τσαλδάρη. Το 1933, μετά το αποτυχημένο κίνημα του Πλαστήρα, στις 6 Ιουνίου, γίνεται δολοφονική απόπειρα εναντίον του στην Λεωφόρο Κηφισίας. Το 1935 συγκατατίθεται στην οργάνωση κινήματος "Βενιζελικών" αξιωματικών το οποίο αποτυγχάνει.
Τον Μάιο του 1935, καταδικάζεται ερήμην με τον Νικόλαο Πλαστήρα σε θάνατο! Στις 18 Μαρτίου του 1936, ο Ελευθέριος Βενιζέλος πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στο Παρίσι! Εξέλιπε ο εθνικός ηγέτης, ο Εθνάρχης, που καθόρισε για 25 χρόνια την πορεία της χώρας και επηρέασε κυριαρχικά την εθνική ζωή για μισό, τουλάχιστον, αιώνα.
Τάφηκε στο Ακρωτήρι με την ψυχή του Έθνους να τον συνοδεύει. Ο θάνατός του διευκόλυνε τις εξελίξεις που ακολούθησαν και είχαν μεγάλο κόστος για τον Ελληνικό λαό.
Στον τάφο του χαράκτηκε ο "Επιτάφιός" του, που είχε εκφωνήσει στην Βουλή το 1932:
"Ο προκείμενος νεκρός ήτο ένας αληθινός άνδρας με θάρρος μεγάλο, με αυτοπεποίθησιν και δι' εαυτόν και δια τον λαό τον οποίο εκλήθη να κυβερνήση. Ίσως έκαμε πολλά σφάλματα, αλλά ποτέ του δεν απέλειψε το θάρρος, ποτέ δεν υπήρξε μοιρολάτρης, διότι ποτέ δεν επερίμενε από την μοίραν του να ίδη την χώραν του προηγμένην, αλλά έθεσε εις την υπηρεσίαν της όλον το πύρ το οποίο είχε μέσα του – κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν".
Αυτός ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος...
Το πρώτο Ελληνικό πολιτικό-ιστορικό ντοκιμαντέρ με θέμα την ιστορία της χώρας το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Η ταινία παρακολουθεί την πορεία του Ελευθερίου Βενιζέλου από το ξεκίνημα του στην Κρήτη μέχρι τον θάνατο του στο Παρίσι, σκιαγραφώντας την σημασία του στην πολιτική ζωή της Ελλάδος.
Η ταινία είναι πρωτοποριακή γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού ντοκιμαντέρ ενσωματώνονται δραματοποιημένα στοιχεία. Χρησιμοποιεί αρχειακό κινηματογραφικό υλικό, «ζωντανές λήψεις» και αφήγηση από αξιόλογους ανθρώπους, με αποτέλεσμα ένα εξαιρετικό πολιτικό πορτρέτο.
Η ταινία παρακολουθεί την πορεία του Ελευθερίου Βενιζέλου από το ξεκίνημα του στην Κρήτη μέχρι τον θάνατο του στο Παρίσι, σκιαγραφώντας την σημασία του στην πολιτική ζωή της Ελλάδος.
Η ταινία είναι πρωτοποριακή γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού ντοκιμαντέρ ενσωματώνονται δραματοποιημένα στοιχεία. Χρησιμοποιεί αρχειακό κινηματογραφικό υλικό, «ζωντανές λήψεις» και αφήγηση από αξιόλογους ανθρώπους, με αποτέλεσμα ένα εξαιρετικό πολιτικό πορτρέτο.
lifo.gr
enosikentroon.gr
http://peripatrhs.blogspot.gr