Γράφει ο Μάρκος Ζώρζος
Φίλοι μου, Μια εικόνα χίλιες λέξεις, έτσι λένε και έτσι είναι πραγματικά.
Με αφορμή το άρθρο του καπετάνιου Γιώργου Δαρζέντα, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ την άποψη μου για τις τεράστιες πινακίδες των καταστημάτων, που είναι στο νησί μας.
Νομίζω ότι το μόνο που μπορεί να πετύχει κάνεις, με τους διάφορους τύπους ή μεγέθους ταμπέλες, αυτόφωτες ή ετερόφωτες, προκειμένου να προβάλει το
κατάστημα του, τα προϊόντα του ή τις υπηρεσίες που προσφέρει, είναι να παρουσιάζει μια εικόνα για το κατάστημα του «σαν τη μύγα μες στο γάλα», σε σχέση με το πραγματικά μοναδικού κάλλους νησί μας.
Δεν ωφελεί σε τίποτα να υπάρχουν οι τεράστιες πινακίδες που τις περισσότερες φορές είναι δυσανάλογες με τα καταστήματα σε ένα παραδοσιακό, μοναδικό και μαγικό περιβάλλον όπως είναι αυτό της Σαντορίνη.
Σε ένα τόσο μικρό νησί όπως είναι το δικό μας, όλοι είναι γνωστοί, μπορούν να προβληθούν καλλίτερα και ευκολότερα με την ποιότητα, την εξυπηρέτηση και τα προϊόντα τους. Άλλωστε αυτό το γνωρίζουν οι περισσότεροι, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει επαγγελματίας, που να μην έχει τύχει κάποιος επισκέπτης να του ζητήσει επώνυμα που είναι το τάδε κατάστημα, για το οποίο έχει ήδη πληροφορίες από άλλους επισκέπτες που το έχουν συστήσει , από το ΙΝΤΕΡΝΕΤ η ακόμα περισσότερο από κριτικές που έχουν γραφεί στον τύπο ή σε περιοδικά.
Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει περισσότερο, είναι πως θα γίνουμε ΟΝΟΜΑΣΤΟΙ και ΞΑΚΟΥΣΤΟΙ πως θα κτίσουμε ένα ΚΑΛΟ ΟΝΟΜΑ από το να κρεμάσουμε (όπως συνήθως γίνεται) μια τεράστια ταμπέλα, που θα λέει εδώ είμαι.
Αυτοί που θέλουν να μας βρουν είναι σίγουρο ότι θα μας βρουν όπου και να έχουμε κατάστημα αρκεί να διαθέτουμε κάτι από τα παραπάνω.
Βέβαια υπάρχουν και οι ανασφαλείς επιχειρηματίες, που νομίζουν ότι όσο μεγαλύτερη ταμπέλα, περισσότερα χρώματα και φως τόσο περισσότεροι θα είναι και οι πελάτες τους.
Δεν είναι μόνον αυτοί οι λόγοι, που θα πρέπει να αποφασίσουμε και να δούμε ότι οι μεγάλες ταμπέλες που σε πολλές περιπτώσεις είναι επικίνδυνες πρέπει να αποσυρθούν. Θα προσπαθήσω καταθέτοντας ακόμα κάποια επιχειρήματα να αποδείξω ότι δεν είναι ανάγκη μια ταμπέλα να είναι 10 μέτρα με 100 λάμπες φωτισμού για να προσελκύσει περισσότερους πελάτες αυτό μπορεί να γίνει με μικρότερη ταμπέλα με ένα φωτιστικό με καλή διάθεση εξυπηρέτησης του πελάτη και με σεβασμό στο περιβάλλον (κάτι που το ξεχνάμε όλοι , αλλά το βλέπουν αυτοί που δεν θέλουμε).
Ας σκεφτούμε για λίγο πόσο πιο παραδοσιακό θα φαινόταν το νησί μας, χωρίς αυτά τα τερατουργήματα, με τα πολλά χρώματα και τον έντονο φωτισμό.
Ας σκεφτούμε για λίγο τι θέλει να δει και να απολαύσει ο επισκέπτης του νησιού μας.
Ας σκεφτούμε πόσο επικίνδυνες είναι οι τόσο μεγάλες επιφάνειες ταμπελών στον αέρα (έχουν γίνει ανάλογες ζημιές στο παρελθόν),τέλος τι οικονομία ενέργειας έχουμε για μας και το περιβάλλον γενικότερα.
Το νησι μας είναι ένα παραδοσιακό κλασικό κυκλαδονήσι με τα χαμηλά σπίτια το ΛΕΥΚΟ χρώμα που το χαρακτηρίζει, αυτό έρχονται να δουν οι διεθνείς επισκέπτες μας (αλλιώς θα πήγαιναν στο ΤΟΥΜΠΑΙ ή δεν ξέρω που αλλού).
Επί πλέον ας μην ξεχνάμε τον Αύγουστο του 2013, που το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος δεν άντεξε. Θα πει βέβαια κάποιος σιγά μην έφταιγε ο φωτισμός για τις ταμπέλες, δεν θα απαντήσω.
Τι πρέπει τελικά να κάνουμε;
Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα, όλοι μαζί οι σύλλογοι επαγγελματιών που υπάρχουν στο νησί, κάτω από έναν φορέα για μένα είναι ο ΔΗΜΟΣ μας, με αρχιτέκτονες αλλά και απλούς ανθρώπους να συζητηθεί αυτό το πολύ σοβαρό θέμα.
Δεν είναι μόνον λόγοι που επιβάλλονται από την νομοθεσία μας αλλά και λόγοι αισθητικοί, σεβασμού στο περιβάλλον αλλά και κινδύνου.
Είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να απασχολήσει όλους μας και όλοι μαζί να βρούμε μια λύση, την καλλίτερη λύση. Τέλος γνωρίζω ότι πολλοί από εμάς έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά μια ταμπέλα ας μην πληρώσουμε ακριβότερα τον τόπο μας προκειμένου να χάσει την φήμη του και τον σεβασμό που έχει από όλους.
Με εκτίμηση
Μάρκος Ζώρζος
Φίλοι μου, Μια εικόνα χίλιες λέξεις, έτσι λένε και έτσι είναι πραγματικά.
Με αφορμή το άρθρο του καπετάνιου Γιώργου Δαρζέντα, θα ήθελα να καταθέσω και εγώ την άποψη μου για τις τεράστιες πινακίδες των καταστημάτων, που είναι στο νησί μας.
Νομίζω ότι το μόνο που μπορεί να πετύχει κάνεις, με τους διάφορους τύπους ή μεγέθους ταμπέλες, αυτόφωτες ή ετερόφωτες, προκειμένου να προβάλει το
κατάστημα του, τα προϊόντα του ή τις υπηρεσίες που προσφέρει, είναι να παρουσιάζει μια εικόνα για το κατάστημα του «σαν τη μύγα μες στο γάλα», σε σχέση με το πραγματικά μοναδικού κάλλους νησί μας.
Δεν ωφελεί σε τίποτα να υπάρχουν οι τεράστιες πινακίδες που τις περισσότερες φορές είναι δυσανάλογες με τα καταστήματα σε ένα παραδοσιακό, μοναδικό και μαγικό περιβάλλον όπως είναι αυτό της Σαντορίνη.
Σε ένα τόσο μικρό νησί όπως είναι το δικό μας, όλοι είναι γνωστοί, μπορούν να προβληθούν καλλίτερα και ευκολότερα με την ποιότητα, την εξυπηρέτηση και τα προϊόντα τους. Άλλωστε αυτό το γνωρίζουν οι περισσότεροι, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει επαγγελματίας, που να μην έχει τύχει κάποιος επισκέπτης να του ζητήσει επώνυμα που είναι το τάδε κατάστημα, για το οποίο έχει ήδη πληροφορίες από άλλους επισκέπτες που το έχουν συστήσει , από το ΙΝΤΕΡΝΕΤ η ακόμα περισσότερο από κριτικές που έχουν γραφεί στον τύπο ή σε περιοδικά.
Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει περισσότερο, είναι πως θα γίνουμε ΟΝΟΜΑΣΤΟΙ και ΞΑΚΟΥΣΤΟΙ πως θα κτίσουμε ένα ΚΑΛΟ ΟΝΟΜΑ από το να κρεμάσουμε (όπως συνήθως γίνεται) μια τεράστια ταμπέλα, που θα λέει εδώ είμαι.
Αυτοί που θέλουν να μας βρουν είναι σίγουρο ότι θα μας βρουν όπου και να έχουμε κατάστημα αρκεί να διαθέτουμε κάτι από τα παραπάνω.
Βέβαια υπάρχουν και οι ανασφαλείς επιχειρηματίες, που νομίζουν ότι όσο μεγαλύτερη ταμπέλα, περισσότερα χρώματα και φως τόσο περισσότεροι θα είναι και οι πελάτες τους.
Δεν είναι μόνον αυτοί οι λόγοι, που θα πρέπει να αποφασίσουμε και να δούμε ότι οι μεγάλες ταμπέλες που σε πολλές περιπτώσεις είναι επικίνδυνες πρέπει να αποσυρθούν. Θα προσπαθήσω καταθέτοντας ακόμα κάποια επιχειρήματα να αποδείξω ότι δεν είναι ανάγκη μια ταμπέλα να είναι 10 μέτρα με 100 λάμπες φωτισμού για να προσελκύσει περισσότερους πελάτες αυτό μπορεί να γίνει με μικρότερη ταμπέλα με ένα φωτιστικό με καλή διάθεση εξυπηρέτησης του πελάτη και με σεβασμό στο περιβάλλον (κάτι που το ξεχνάμε όλοι , αλλά το βλέπουν αυτοί που δεν θέλουμε).
Ας σκεφτούμε για λίγο πόσο πιο παραδοσιακό θα φαινόταν το νησί μας, χωρίς αυτά τα τερατουργήματα, με τα πολλά χρώματα και τον έντονο φωτισμό.
Ας σκεφτούμε για λίγο τι θέλει να δει και να απολαύσει ο επισκέπτης του νησιού μας.
Ας σκεφτούμε πόσο επικίνδυνες είναι οι τόσο μεγάλες επιφάνειες ταμπελών στον αέρα (έχουν γίνει ανάλογες ζημιές στο παρελθόν),τέλος τι οικονομία ενέργειας έχουμε για μας και το περιβάλλον γενικότερα.
Το νησι μας είναι ένα παραδοσιακό κλασικό κυκλαδονήσι με τα χαμηλά σπίτια το ΛΕΥΚΟ χρώμα που το χαρακτηρίζει, αυτό έρχονται να δουν οι διεθνείς επισκέπτες μας (αλλιώς θα πήγαιναν στο ΤΟΥΜΠΑΙ ή δεν ξέρω που αλλού).
Επί πλέον ας μην ξεχνάμε τον Αύγουστο του 2013, που το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος δεν άντεξε. Θα πει βέβαια κάποιος σιγά μην έφταιγε ο φωτισμός για τις ταμπέλες, δεν θα απαντήσω.
Τι πρέπει τελικά να κάνουμε;
Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα, όλοι μαζί οι σύλλογοι επαγγελματιών που υπάρχουν στο νησί, κάτω από έναν φορέα για μένα είναι ο ΔΗΜΟΣ μας, με αρχιτέκτονες αλλά και απλούς ανθρώπους να συζητηθεί αυτό το πολύ σοβαρό θέμα.
Δεν είναι μόνον λόγοι που επιβάλλονται από την νομοθεσία μας αλλά και λόγοι αισθητικοί, σεβασμού στο περιβάλλον αλλά και κινδύνου.
Είναι ένα σοβαρό θέμα που πρέπει να απασχολήσει όλους μας και όλοι μαζί να βρούμε μια λύση, την καλλίτερη λύση. Τέλος γνωρίζω ότι πολλοί από εμάς έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά μια ταμπέλα ας μην πληρώσουμε ακριβότερα τον τόπο μας προκειμένου να χάσει την φήμη του και τον σεβασμό που έχει από όλους.
Με εκτίμηση
Μάρκος Ζώρζος