Ο αμερικανικός διαδικτυακός τόπος «Τhe Daily Beast», φιλοξενεί άρθρο του
καθηγητή κλασικών σπουδών στο Bard College, James Romm, ο οποίος
παράλληλα είναι ο συγγραφέας του βιβλίο βιβλίου «Το φάντασμα του θρόνου:
Ο
θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου και ο πόλεμος για το στέμμα και την αυτοκρατορία».
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «για τους αρχαιολόγους σε όλο τον κόσμο η ανακάλυψη του τάφου του μεγάλου στρατηλάτη ήταν και παραμένει να είναι η βασική αιτία για να χάσουν τον ύπνο
τους.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν η Αμφίπολη είναι το κέντρο όλης της κοινότητας των αρχαιολόγων. Άλλωστε η περιοχή κατακτήθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ. από τον Φίλιππο, τον πατέρα του Αλέξανδρου, και ήταν το προπύργιο της τεράστιας μακεδονικής αυτοκρατορίας.
Το κυκλικό σχήμα της κατασκευής, το τεράστιο μέγεθος της και το κτίσμα κάτω από τον λόφο τα ονομάσαμε τάφο, καθώς δεν βρήκαμε κάποια καλύτερη λέξη που να τα χαρακτηρίζουν.
Τα στρογγυλά κτήρια, τα οποία σπάνιζαν στην αρχαιότητα, σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν για βασιλικές ταφές. Αλλά κανείς άλλος από τους τάφους που γνωρίζουμε δεν πλησιάζει την κλίμακα του συγκεκριμένου, με 500 μέτρα περιφέρεια (μισή φορά μεγαλύτερη από αυτή του Stonehenge) και να περιτοιχίζεται από έναν εκπληκτικής κατασκευής μαρμάρινο τοίχο.
Στην κορυφή του κτηρίου βρισκόταν ένα πέτρινο λιοντάρι, το οποίο εδώ και πολύ καιρό είχε απομακρυνθεί από τη θέση του- σημάδι ότι ο τάφος «φιλοξενούσε» έναν στρατηλάτη ή κάποιον ηγεμόνα.
Η ανάλυση της δομής των πετρωμάτων του λιονταριού έδειξε πως ανήκει στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα, δεκαετίες ακριβώς μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου».
Όπως σημειώνει ο Romm , «μόνο ο Αλέξανδρος θα μπορούσε να αξίζει ένα τόσο τεράστιο και δαπανηρό χώρο τελευταίας ανάπαυσης.
Βέβαια είναι γνωστή η ιστορία ότι τα λείψανα του Αλέξανδρου εκπλάπησαν από τον Πτολεμαίο, τον Μακεδόνα ηγεμόνα της Αιγύπτου και ότι αυτά ενταφιάστηκαν στην Αλεξάνδρεια.
Εκτός και αν είναι αληθινός ο αρχαίος μύθος ότι στην πραγματικότητα ο Πτολεμαίος αντικατέστησε το σώμα του Αλέξανδρου με κάποιο άλλο».
Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός αναφερόμενος στα ευρήματα της Βεργίνας, όπου η έλλειψη επιγραφών στο εκεί ταφικό μνημείο συνεχίζει ακόμα και σήμερα να «πονοκεφαλιάζει» μερίδα των αρχαιολόγων, αφήνει ανοικτά και κάποια άλλα ενδεχόμενα για την ανασκαφή της Αμφίπολης.
Καθώς το ζήτημα έχει γίνει διεθνές, πολλές απόψεις έχουν ακουστεί αναφορικά με το ποιόν ή ποιους μπορεί να περιέχει ο τάφος.
«Πολλοί έχουνε εστιάσει στους διαδόχους του Αλέξανδρου, τους στρατηγούς του που μοιράστηκαν την αυτοκρατορία του. Ο Κάσσανδρος και ο Λυσίμαχος είναι από τα επικρατέστερα ονόματα. Η μητέρα του Ολυμπιάδα, είναι μια ακόμα υποψήφια, αλλά καθώς την εκτέλεσαν το 317 π.Χ., φαντάζει απίθανο να την έθαψαν με τόση μεγαλοπρέπεια.
Μένει η Ρωξάνη, η σύζυγος του Αλέξανδρου, γνωστή για την ομορφιά της η οποία δηλητηριάστηκε στην Αμφίπολη από τον Κάσσανδρο. Το πτώμα της στάλθηκε για ταφή στη Βεργίνα, αλλά ο τάφος της δεν έχει ανακαλυφθεί».
Ο James Romm συνεχίζει λέγοντας ότι, «στον τάφο της Αμφίπολης μπορεί να βρεθούν τα οστά εκατοντάδων ατόμων ή και κανενός. Και αυτό γιατί υπάρχουν κάποιες εικασίες που θέλουν τον τύμβο να είναι ένα μνημείο για τους στρατιώτες του Αλέξανδρου που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της 13χρονης εκστρατείας του στην Ασία.
Αυτή η θεωρία θα εξηγούσε τον μαρμάρινο λέοντα που κάποτε κοσμούσε την κορυφή του οικοδομήματος. Κατά κάποιους άλλους θα μπορούσε να είναι ένα κενοτάφιο, το οποίο κατασκευάστηκε για να «φιλοξενήσει» τον Αλέξανδρο, αλλά παρέμεινε άδειο καθώς ο Πτολεμαίος έκλεψε τη σορό του».
Αναμένοντας τις ανακοινώσεις των αρχαιολόγων, για την είσοδο τους στον νεκρικό θάλαμο, ο καθηγητής Romm- όπως και πολλοί άλλοι συνάδερφοι του- ελπίζει σε αδιάσειστα στοιχεία και καθαρές απαντήσεις, αναφορικά με την το «ένοικο» του τάφου. Δηλαδή αυτό, που κατά την άποψη του, δεν έλαβαν από την Βεργίνα πριν από 37 χρόνια.