Η Αμάντα Νταβαρίνου και η Τζίνα Γκαχτίδη μετανάστευσαν
πρόσφατα στην Αυστραλία, μαζί με τις οικογένειές τους, και όχι μόνο
προσαρμόστηκαν αμέσως, αλλά μέσα σε λίγους μήνες κατάφεραν να
διακριθούν, εντυπωσιάζοντας τους πάντες με τις υψηλές τους επιδόσεις και
τον δυναμισμό τους. «Τζίνα και Αμάντα». Θα μπορούσε να είναι τίτλος ταινίας. Πρόκειται, όμως, για δύο 17χρονες Ελληνίδες, που έχουν μεταναστεύσει οικογενειακώς στην Αυστραλία,
εντυπωσιάζοντας όλους με τις υψηλές τους επιδόσεις στις φυσικές επιστήμες και τον δυναμισμό τους.
«Μελλοντικό αστέρι της σωματιδιακής φυσικής» χαρακτήρισε ο ομογενειακός Τύπος την Τζίνα Γκαχτίδη, που επελέγη το περασμένο Οκτώβριο μαζί με άλλους 28 αριστούχους από τη Βικτόρια για να συμμετάσχει στην πανεπιστημιακή ημερίδα masterclass του Κέντρου Αρίστων Επιδόσεων στον τομέα της Σωματιδιακής Φυσικής του Αυστραλιανού Συμβουλίου Ερευνας.
«Η Τζίνα ήταν το μοναδικό κορίτσι που εκπροσώπησε το σχολείο μας στο masterclass, ενώ στο τέλος της περυσινής χρονιάς πήρε τον μεγαλύτερο βαθμό στη Φυσική απ’ όλους», σημειώνει ο καθηγητής Φυσικής Frank De La Rambelya. Πριν από δύο εβδομάδες η ίδια μαζί με την άρτι αφιχθείσα συμμαθήτριά της Αμάντα Νταβαρίνου έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα SEAMS (Strengthening Engagement and Achievement in Mathematics and Science), όπου έφηβοι απ’ όλη τη χώρα επί τρεις ημέρες «μυούνται» στις θετικές επιστήμες από τους καθηγητές του Monash University.
«Ενιωσα προνομιούχος που εργάστηκα με μηχανήματα υψηλής ακριβείας, που στην Ελλάδα δεν θα αντίκριζα καν», λέει η Αμάντα, η οποία μαζί με την Τζίνα εκπροσώπησαν το σχολείο, «δηλώσαμε αμέσως συμμετοχή».
Η αγάπη της Τζίνας για τη Φυσική εκδηλώθηκε από το δημοτικό. «Θέλω να ανακαλύπτω την αιτία πίσω από κάθε φυσικό φαινόμενο».
Προς το παρόν, οι δύο έφηβες ανακαλύπτουν τις ευκαιρίες στη μακρινή Αυστραλία.
«Ποιο παιδί θέλει να ζήσει τη Γ΄ Λυκείου στην Ελλάδα;» μου απαντά αφοπλιστικά η Αμάντα, που πριν από επτά μήνες αποδέχθηκε χωρίς αναστολές την πρόταση των γονιών της να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία.
Σήμερα, στη μέση της σχολικής χρονιάς στο South Oakleigh Secondary College (σ.σ. η σχολική χρονιά στην Αυστραλία συμπίπτει με το ημερολογιακό έτος) η Αμάντα δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της.
«Δεν θέλω να χάνω στιγμή από τη σχολική ζωή», σημειώνει, «στην Αυστραλία έχεις τόσες επιλογές: διαμορφώνεις ήδη από την Α΄ Λυκείου το πρόγραμμά σου, αργότερα μπορείς να μεταπηδήσεις από ΤΕΙ σε ΑΕΙ, να αλλάξεις σχολή μετά το πρώτο έτος».
Σκεπτόμενη, λοιπόν, το μέλλον της, άφησε πίσω τη Σαντορίνη και εγκαταστάθηκε στη γενέτειρα της μητέρας της.
Παρόμοια ήταν η πορεία της Τζίνας, κόρης Ελληνοαυστραλής, που μετακόμισε από την Αθήνα στην Αυστραλία τον Σεπτέμβριο του 2012.
«Μακάρι να το είχαμε κάνει νωρίτερα», εξομολογείται στην «Κ», «μου λείπουν δύο φίλοι από το λύκειο, αλλά γενικά δεν είμαι άνθρωπος που δένομαι εύκολα». Αλλωστε, και οι δύο αναγνωρίζουν ότι η κρίση ήταν ο μοχλός πίεσης. «Τα δύο μικρότερα αδέλφια μου δεν είχαν νιώσει την αλλαγή, εγώ όμως τη διαπίστωνα», θυμάται η Τζίνα. «Τους τελευταίους μήνες ο πατέρας μου ήταν συνεχώς σε ένταση, εδώ έχει ξαναβρεί τον εαυτό του».
Η νέα καθημερινότητα απαιτεί επιπλέον προσπάθεια, αλλά κρύβει και πολλές προκλήσεις. «Πολλές φορές ξεχνιέμαι και μιλάω στους καθηγητές ελληνικά», διηγείται η Αμάντα, «διατηρώ ακόμα πολλές ελληνικές συνήθειες, όπως η υπερφορτωμένη σάκα».
Η Αμάντα έχει επιλέξει ελληνικά, αγγλικά, ανώτερα μαθηματικά, φυσική και επιστήμες θεάτρου, «εδώ δεν “παίζει” η παπαγαλία, οι ερωτήσεις στα διαγωνίσματα προϋποθέτουν βαθιά κατανόηση».
Επίσης, δεν «παίζει» και φροντιστήριο – ελάχιστοι πάνε. Αντίστοιχα, προσφέρονται πολλά «έξτρα»: ενισχυτική διδασκαλία, «που οι καθηγητές μας κάνουν αυτοβούλως και εθελοντικά, ενώ μας συνοδεύουν και σε εξωσχολικές δραστηριότητες».
Στο ωρολόγιο πρόγραμμα εντάσσεται και μάθημα από ψυχολόγο για τη διαχείριση του στρες και την ορθή οργάνωση του χρόνου. «Και όλα αυτά σε ένα απλό δημόσιο σχολείο», λέει η Αμάντα.
Στόχος της, το 2015 να ξεκινήσει ένα διπλό πτυχίο, «αρχιτεκτονική με μια θεωρητική επιστήμη», ενώ η Τζίνα θέλει να γίνει «βιολόγος και εν συνεχεία ζωολόγος».
Μάγεψαν με ζεϊμπέκικο
Στο εν λόγω σχολείο ο αριθμός των Ελλήνων, πρώτης, δεύτερης ή τρίτης γενιάς, είναι πολύ μεγάλος, ενώ τα ελληνικά διδάσκονται και ως ξένη γλώσσα. «Στους διαδρόμους ακούμε ελληνικά», περιγράφουν, «στην Α΄ Λυκείου οι Ελληνες αποτελούν τα 2/3 της τάξης». Αυτό επιβεβαιώνει και ο καθηγητής του πολυπολιτισμικού γυμνασίου. «Στον εορτασμό της Harmony day οι Ελληνες μαθητές μάγεψαν με τις... χορευτικές τους ικανότητες, ειδικά οι νεαροί με το ζεϊμπέκικο».
Οι δύο Ελληνίδες σχεδιάζουν να έρθουν για διακοπές στην Ελλάδα ως φοιτήτριες πλέον.
Εως τότε μοιράζονται τον χρόνο τους μεταξύ σχολείου, πάρκων και βιβλιοθηκών, ατενίζοντας με αισιοδοξία το μέλλον.
Εμείς και η Κοινωνία μας, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια τόσο στα υπερήφανα Ελληνόπουλά μας όσο και στις οικογένειες αυτών για την τολμηρή και γενναία απόφασή των, έτσι ώστε να αποδείξουν τα αυτονόητα στη χώρας μας, αλλά και να εκτιμηθούν από άλλες κοινωνίες, αφού πρώτα μεταναστεύσουν σε χώρους μακρινούς......!
Οι απορίες και τα ερωτήματα για τις εικόνες αυτές θα έπρεπε να βασανίζουν την Ελληνική μας Πολιτεία, και στην συνέχεια να αποφανθεί άμεσα και ουσιαστικά επί των θεμάτων αυτών..........
Ένα μεγάλο μπράβο στην Αμάντα Νταβαρίνου και την Τζίνα Γκαχτίδη αλλά και στα υπόλοιπα ξενιτεμένα μας Ελληνόπουλα.
