Η
κοπτοραπτική ξανάρχεται! Η οικονομική κρίση αδειάζει τα πορτοφόλια,
αλλά γεμίζει έξυπνες ιδέες τα νοικοκυριά. Με όρεξη και φαντασία, ακόμη
και μια μαξιλαροθήκη μεταμορφώνεται σε μια εντυπωσιακή και πρωτότυπη
μπλούζα! Το κάνουν και αυτό οι νέες γυναίκες που μαθαίνουν να ράβουν και να μεταποιούν ρούχα, αλλά και οι παλιότερες που ξαναθυμούνται πώς να επιδιορθώνουν και να δημιουργούν νέα σχέδια. Δεν είναι τυχαίο ότι στα σεμινάρια που πραγματοποιούνται από φορείς στη Θεσσαλονίκη, όπως ο
κεντρικός δήμος, η ζήτηση είναι μεγάλη, ακόμα και από άνδρες!
«Ολοι αναζητούν αντι-στρες διεξόδους. Εμείς απαντάμε στην κρίση φτιάχνοντας δημιουργίες με τα χέρια και το μυαλό, που έχουν χρηστική αξία και διασκεδάζουν. Ξαναζωντανεύουμε παραδοσιακές ενασχολήσεις που βοηθούν τη γυναίκα να κάνει όχι μόνο οικονομία αλλά και ψυχοθεραπεία, σημαντικό σ' αυτήν τη δύσκολη εποχή.
Γυναίκες γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, ακόμα και ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ παρακολουθούν με ενδιαφέρον τα μαθήματα κοπτικής, ραπτικής, στάιλινγκ και μεταποίησης. Είναι ένα αντίδοτο στην απραγία της ανεργίας, ενώ προσφέρουν και τα μέγιστα στην οικιακή οικονομία.
Εξάλλου, η γυναίκα θέλει να είναι ωραία. Αυτό δεν κοστίζει, παρά την κρίση», λέει στον «ΑτΚ» η Δέσποινα Τζόβα, ενδυματόλογος - στιλίστρια, image maker και σχεδιάστρια μόδας.
Πέρσι δίδασκε τα μυστικά της τέχνης της σε γυναίκες κάθε ηλικίας στο τμήμα styling - κοπτικής - ραπτικής και μεταποίησης ρούχων του δήμου Θεσσαλονίκης.
Γαζί και βελονιά
Το μεράκι και η έμπνευση που κρύβουν οι γυναίκες αποκαλύπτονται στα μαθήματα, για να τα διαδεχτεί η χαρά της δημιουργίας.
Εκκολαπτόμενες μοδίστρες, χωμένες σε κλωστές, βελόνες, ψαλίδια και μεζούρες, έφτιαξαν ανανεωμένα πολύχρωμα ρούχα με χειροποίητα κοσμήματα, κρόσσια και αυτοσχέδια μπαλώματα. «Εμαθα από βελονιές στο χέρι μέχρι ραπτική, πατρόν ανάλογα με το στιλ και το σώμα και χρήση ραπτομηχανής. Δεν είναι μόνο δημιουργική απασχόληση. Είναι ψυχοθεραπεία! Σκέφτομαι να αξιοποιήσω τις γνώσεις που απέκτησα και επαγγελματικά», λέει κατενθουσιασμένη η 29χρονη θεατρολόγος Ελένη Γκαγκαλή, που συμμετείχε στο καλλιτεχνικό εργαστήρι. Οταν είδε μια αφίσα για τα μαθήματα που θα ξεκινούσαν, δεν το σκέφτηκε πολύ. «Είχα κενά από τις σπουδές μου. Χρειαζόμουν πρακτικές γνώσεις. Τώρα ξέρω να κόβω πατρόν και να το ράβω, να επιλέγω το σωστό ύφασμα, να ανακαλύπτω τα χρώματα που ταιριάζουν στον καθένα, να φτιάχνω αξεσουάρ από υφάσματα, να μεταποιώ ρούχα και να ανανεώνω την ντουλάπα μου. Εντυπωσιάστηκα όταν μετατρέψαμε μια γούνα του '80 σε κοντό γουνάκι με μοντέρνα κουμπιά και για τον εαυτό μου έραψα τέσσερα φορέματα!», τονίζει η 29χρονη.
Ανανέωση χωρίς λεφτά!
Για την 68χρονη, τη μεγαλύτερη μαθήτρια, το ράψιμο ηρεμεί το πνεύμα και διώχνει τη στενοχώρια. «Παρακολουθώντας τα μαθήματα έμαθα να χαίρομαι. Ενθουσιάστηκα και μόνο βλέποντας την αφίσα για το σεμινάριο. Είπα «πω, πω, επιτέλους, μια δασκάλα να μας δείξει!». Μέχρι τότε, ασχολιόμουν εμπειρικά, από το... μυαλό μου. Τώρα φτιάχνω και παντελόνι από κουβέρτα ή κολάν από πουλόβερ! Τα οικονομικά μου δε μου επιτρέπουν να ξοδεύω πολλά χρήματα. Δίνω όμως την έμπνευση και τη δυναμικότητά μου. Με τη γνώση, μπορείς και με χαμηλό κόστος να δημιουργήσεις για εσένα και τους άλλους. Αυτό με κάνει ευτυχισμένη. Αν μπορέσω να κάνω και κάποια δουλίτσα, ακόμα καλύτερα», τονίζει η κ. Μαράτου, που δηλώνει «κολλημένη με τη ραπτική». Προς το παρόν, αξιοποιεί όσα έμαθε μετατρέποντας παλιά ρούχα και προσαρμόζοντάς τα στο πνεύμα της εποχής.
http://www.agelioforos.gr