όλα τα υγρά τους, έτσι ώστε να συντηρηθούν στην αποθήκη και όχι σε βαζάκια απαραίτητα. Τα απολύτως ξερά ντοματάκια, τα πέρναγαν σε κλωστή και όταν ήθελαν να τα χρησιμοποιήσουν, τα μούλιαζαν σε ζεστό νερό.
Σήμερα, βλέπουμε στις μεγάλες αγορές ή σε νησιά να πωλούνται με τέτοιο τρόπο ή σε βαζάκια. Ας φτιάξουμε κι εμείς...
Διαλέξτε ντοματάκια στενόμακρα, αυτά που είναι ειδικά για σάλτσα, τα ναπολιτάνικα ντοματάκια, ή όπως τα λέμε εμείς μπουρνέλες, με ελάχιστους σπόρους και πλούσια σάρκα.
Τα Σαντορινιά τοματάκια θεωρώ ότι είναι τέλεια γι' αυτή τη δουλειά, και πάρα πολύ νόστιμα .
Κόψτε κατά μήκος τις ντομάτες στα δύο ή στα τέσσερα αν είναι μεγάλες.
Βάλτε τις σε ταψάκι πλαστικό ή δίσκο (όχι μεταλλικό καλύτερα), αλατίστε τις με χοντρό αλάτι (και με ψιλό το έχω κάνει), και αφήστε τις σε μέρος που να το βλέπει ο ήλιος όλη μέρα.
Καλύψτε τις με ένα τούλι γιατί μαζεύονται μυγάκια.
Το βράδυ θα τις βάζετε μέσα στο σπίτι και το πρωί θα τις ξαναβγάζετε.
Αν ο ήλιος είναι δυνατός (καλοκαιριάτικος και χωρίς συννεφιά), 5-6 μέρες είναι αρκετές για να ξεραθούν.
Αυτές θα βγάζουν υγρά, τις πρώτες μέρες ειδικά, αλλά θα εξατμίζονται από τον ήλιο.
Το βράδυ που τις βάζετε μέσα ΜΗΝ τσιμπολογάτε, γιατί δεν θα μείνει καμία μέχρι να ξεραθούν! :-)
Αν δεν ξεραθούν καλά υπάρχει κίνδυνος να μουχλιάσουν, πριν καν τελειώσει η διαδικασία.
Αν ξεραθούν πολύ, θα είναι πολύ σκληρές και θα θέλουν μούλιασμα σε νερό πριν χρησιμοποιηθούν. Έτσι έκαναν τα παλιά χρόνια, όπως είπα και πριν.
Αν δεν τις ξεράνετε πολύ, βάλτε τις σε βαζάκια με λάδι, σκόρδο, ξύδι και μπαχαρικά της αρεσκείας σας.