Πισσώνουμε το κάτω μέρος από τα αχλάδια και τα κρεμάμε. Άλλοι βάζουν τα αχλάδια μέσα σε πήλινο αγγείο μαζί με λίγο αλάτι και χύνουν από πάνω πετιμέζι ή μούστο ή κρασί μέχρι να γεμίσει. Άλλοι τα διατηρούν χωμένα μέσα σε πριονίδια. Μερικοί τα τυλίγουν σε....
φύλλα ξερά από καρυδιά. Και άλλοι τα χώνουν μέσα σε τσίπουρα από γλυκό κρασί και χωριστά το ένα από το άλλο.
Πως διατηρούνται τα δαμάσκηνα
Τα βάζουν μέσα σε αγγεία και χύνουν μέσα άλλοι νέο κρασί, άλλοι γλυκό και αφού γεμίσει το αγγείο το κουπώνουν και το φυλάνε.
Πως διατηρούνται τα κεράσια
Μαζεύουμε τα κεράσια πριν βγει ο ήλιος και κατόπιν τα βάζουμε σε αγγείο, αφού στρώσουμε από κάτω στο πάτο του αγγείου θρούμπι. Κατόπιν βάζουμε και από επάνω θρούμπι μαζί με οξυμέλι. Επίσης διατηρούνται τα κεράσια αν αντί για θρούμπι βάλουμε κατά τον ίδιο τρόπο καλαμόφυλλα.
Πως διατηρούνται τα κυδώνια
Αν βάλουμε τα κυδώνια μέσα σε μούστο διατηρούνται γιατί τα προφυλάσσει η τρυγιά, αλλά μαζί διατηρείται και το κρασί και γίνεται πιο εύοσμο και το θαυμάζουν όλοι. Διατηρούνται επίσης πολύ καιρό αν τα χώσουμε μέσα σε πριονίδια ή άχυρα. Γιατί τα πριονίδια τα ξεραίνουν καλά και τα ωφελούν. Δεν πρέπει όμως να τα έχουμε στο ίδιο σπίτι που έχουμε και τους άλλους καρπούς. Γιατί είναι πολύ αψιά και με τη μυρωδιά τους καταστρέφουν τους άλλους καρπούς και ιδίως τα σταφύλια.
Μερικοί τυλίγουν τα κυδώνια μέσα σε φύλλα και κατόπιν τα αλείφουν με λάσπη από ασπρόχωμα, ανακατωμένη καλά με τρίχες ή με κεραμιδόχωμα. Τα στεγνώνουν έπειτα στον ήλιο και τα βάζουν στην αποθήκη. Όταν τα χρειαστούν σπάζουν τη λάσπη και βρίσκουν τα κυδώνια όπως τα έβαλαν. Το ίδιο γίνεται και στα μήλα.
Πως διατηρούνται τα κίτρα
Αν αλείψουμε προσεκτικά το κίτρο με ζυμωμένο γύψο διατηρείται όλη τη χρονιά χωρίς να πάθει τίποτα. Επίσης τα κίτρα δεν σαπίζουν αν τα χώσουμε μέσα στο κριθάρι.
Πως διατηρούνται τα μήλα
Για να διατηρήσουμε τα μήλα πολύ καιρό τα κόβουμε ώριμα με το χέρι και με προσοχή για να μην σπάσουν. Τα τυλίγουμε ένα-ένα μέσα σε φύκια έτσι που να είναι σκεπασμένα από όλα τα μέρη και τα βάζουμε μέσα σε δοχεία που δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί και ανάμεσά τους χώνουμε φύκια για να μην αγγίζει το ένα το άλλο. Έπειτα κουπώνουμε τα δοχεία και τα τοποθετούμε σε ανώγι πολύ ψυχρό, μακριά από το καπνό και από κάθε βρώμα. Μερικοί αλείφουν τα μήλα ένα-ένα με κεραμιδόχωμα, το αφήνουν να στεγνώσει και τα βάζουν στην αποθήκη. Τα μήλα διατηρούνται επίσης αν στρώσουμε από κάτω φύλλα από καρυδιά που συντελούν πολύ στο να πάρουν καλό χρώμα και να γίνουν εύοσμα. Καλύτερα όμως είναι αν κάθε μήλο το τυλίξουμε χωριστά με φύλλα από καρυδιά και έτσι τα φυλάξουμε. Τα μήλα δεν σαπίζουν αν τα βάλουμε μέσα σε κριθάρι. Επίσης δεν σαπίζουν αν αλείψουμε τις άκρες τους με φύλλα από χλωρό σαλέπι.
Τα μήλα διατηρούνται και με τον εξής τρόπο. Τα τυλίγουμε μέσα σε ξερά φύλλα από συκιά και κατόπιν τα αλείφουμε με λάσπη από ασπρόχωμα. Όταν ξεραθεί η λάσπη στον ήλιο τα βάζουμε στην αποθήκη και θα διατηρηθούν όπως τα βάλαμε. Αν βάλουμε τα μήλα μέσα σε μούστο διατηρούνται, γιατί τα προφυλάσσει η τρυγιά. Διατηρείται όμως και το κρασί και γίνετε πιο εύοσμο ώστε να το θαυμάσουν όλοι.
Πως διατηρούνται τα ρόιδα
Τα ρόιδα που πρόκειται να τα φυλάξουμε για το χειμώνα πρέπει να τα κόβουμε από το δέντρο ελαφρά για να μην σπάσουν, γιατί αν σπάσουν αρχίζουν να σαπίζουν. Αφού τα μαζέψουμε έτσι απείρακτα, βουτάμε το μέρος που κόψαμε σε βραστή πίσσα και τα κρεμάμε. Άλλοι βαφτίζουν ολόκληρα τα ρόιδα και αφού ξεραθούν τα κρεμούν. Από τα ρόιδα γίνεται και κρασί και είναι πολύ καλό ποτό. Άλλοι τυλίγουν το κάθε ρόιδο με φρύγανα, τα δένουν με σχοινιά και τα αλείφουν καλά με γύψο από όλες τις μεριές για να μη φουσκώσει το ρόιδο και σκάσει και τα αφήνουν στο δέντρο. Αυτό μπορεί να γίνει και στα μήλα. Μερικοί ζεσταίνουν θαλασσινό νερό ή βράζουν άλμη και βουτούν μέσα τα ρόιδια και κατόπιν τα στεγνώνουν στον ήλιο και τα κρεμούν. Όταν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουν 2 ημέρες πριν τα βάζουν στο νερό. Τα ρόιδια μπορούμε να τα έχουμε και μέσα σε στεγνή άμμο ή σε σωρό από σιτάρι έως ότου ζαρώσουν.
Πως διατηρούνται τα σταφύλια
Τα σταφύλια που πρόκειται να διατηρήσουμε το χειμώνα, πρέπει να τα κόβουμε έπειτα από πανσέληνο με καλοκαιρία και της δέκα η ώρα το πρωί που έχει στεγνώσει η δροσιά. Πρέπει να προσέχουμε να είναι όλες οι ρόγες γερές και για αυτό όταν κόβουμε τα σταφύλια πρέπει να χρησιμοποιούμε κοφτερό κλαδευτήρι, ώστε να γίνεται εύκολα το κόψιμο και όχι απότομα. Τα σταφύλια τα κόβουμε ακριβώς στην ώρα τους, ούτε δηλαδή άγουρα ούτε πολύ ωριμασμένα. Τη κληματόβεργα του κάθε σταφυλιού πρέπει να τη βαπτίζουμε στο μέρος που τη κόψαμε μέσα σε λιωμένη πίσσα.
Τα σταφύλια τα απλώνουμε στη γη χωριστά, έτσι που να μην αγγίζει το ένα το άλλο, αφού πρωτύτερα στρώσουμε από κάτω φλούδα από λούπινα εάν υπάρχουν γιατί αυτά είναι και σκληρότερα και ξηρότερα και εμποδίζουν και τους ποντικούς. Εάν δεν υπάρχουν φλούδια από λούπινα προτιμότερα ύστερα από αυτά είναι τα φλούδια από κουκιά, από ρόβι και τα άλλα όσπρια. Από τα δημητριακά το άχυρο του κριθαριού είναι το προτιμότερο. Εάν όμως δεν έχουμε ούτε άχυρο, στρώνουμε από κάτω χορτάρι ξηρό ψιλοκομμένο. Κατά παρόμοιο τρόπο πρέπει να απλώνουμε στο έδαφος και τις βέργες με τα κληματόφυλλα ή να τις κρεμάμε.
Άλλοι για να διατηρήσουν τα σταφύλια τα βάζουν λίγη ώρα μέσα σε βρασμένο μούστο. Άλλοι τα βάζουν μέσα σε δοχείο πισσωμένα μαζί με πριονίδια ξερά από πεύκο ή έλατο ή μαύρη λεύκα ή μαζί με αλεύρι από κεχρί.
Άλλοι βρέχουν τα σταφύλια με βραστό θαλασσινό νερό και όταν δεν υπάρχει θαλασσινό νερό τα βρέχουν με άλμη ανακατωμένη με κρασί και τα βάζουν μέσα σε άχυρα κριθαριού.
Άλλοι πάλι βράζουν με νερό στάχτη από ξύλο συκιάς ή από κλήματα και βρέχουν τα σταφύλια και αφού κρυώσουν τα βάζουν μέσα σε άχυρα όπως είπαμε παραπάνω.
Διατηρούνται επίσης τα σταφύλια πάρα πολύ καιρό εάν τα κρεμάσουμε μέσα σε αποθήκες σιταριού και μάλιστα εάν ανακατεύομε από καιρό σε καιρό το σιτάρι. Διότι η σκόνη που σηκώνεται όταν ανακατώνουμε το σιτάρι, κολλά στα σταφύλια και συντελεί πολύ στη διατήρησή τους.
Διατηρούνται δε και εάν τα αλείψουμε με χυμό αντράκλας και τα κρεμάσουμε.
Μερικοί συμβουλεύουν να μη τα δένουμε από το επάνω μέρος από όπου τα κόβουμε, αλλά από το κάτω και να τα κρεμάμε στο ανώγι για να αερίζονται οι ρόγες καλύτερα καθώς αραιώνονται με το αναποδογύρισμα.
Πως διατηρούνται τα ξηρά σύκα
Τα ξερά σύκα διατηρούνται καλά πάρα πολύ καιρό αν τα βάλουμε σε κοφίνι και τα κρεμάσουμε σε φούρνο όταν βγει το ψωμί. Κατόπιν τα βάζουμε σε καινούργιο δοχείο απίσσωτο.
Τα σύκα για να διατηρηθούν, πρέπει να τα κόβουμε μαζί με το κοτσάνι τους, από το σημείο που είναι κρεμασμένα στο δέντρο. Τα ραντίζουμε κατόπιν με βρασμένη άλμη μαζί με λάδι και τα βάζουμε στο αγγείο, το κουπώνουμε γύρω-γύρω και το αλείφουμε με λάσπη. Πριν όμως τα βάλουμε στο αγγείο πρέπει την προηγούμενη νύχτα να τα βγάλουμε στη δροσιά.
Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανός Βάσσος