Μια νέα μελέτη δείχνει ότι οι κεφαλιές που κάνουν οι ποδοσφαιριστές είναι επικίνδυνες για τον εγκέφαλο τους. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι ποδοσφαιριστές που κάνουν περισσότερες από χίλιες κεφαλιές τον χρόνο έχουν αυξημένες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικές βλάβες. Μάλιστα ο θάνατος ενός άγγλου πρώην ποδοσφαιριστή εκτιμάται ότι οφειλόταν στο γεγονός ότι όσο αγωνιζόταν χρησιμοποιούσε πολύ συχνά το κεφάλι του. Μπάλες-γροθιές!
Ερευνητές του Montefiore Medical Center στις ΗΠΑ υπέβαλαν σε εξετάσεις 32 ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές χρησιμοποιώντας έναν ειδικό τύπο σάρωσης του εγκεφάλου γνωστό ως απεικόνιση τανυστή διάχυσης (DTI).
Η μέθοδος αυτή απεικονίζει τα νεύρα και τους ιστούς του εγκεφάλου και αποκάλυψε βλάβες στον εγκέφαλο των ποδοσφαιριστών παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται σε άτομα που έχουν υποστεί ήπιες εγκεφαλικές κακώσεις. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι βλάβες αυτές δεν δημιουργήθηκαν ξαφνικά μετά από μια μέρα που ο ποδοσφαιριστής έκανε πολλές κεφαλιές αλλά αναπτύχθηκαν σταδιακά ως προϊόν της συνεχούς πίεσης που δέχεται ο εγκέφαλος τους.
«Μια κεφαλιά δεν μπορεί να προκαλέσει ζημιά στον εγκέφαλο και τους νευρώνες του. Όμως η συνεχής χρήση του κεφαλιού παίζοντας ποδόσφαιρο μπορούν να προκαλέσει παρενέργειες οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων. Παρά το γεγονός ότι οι μπάλες σήμερα είναι πολύ πιο ελαφρές από ό,τι στο παρελθόν εξακολουθούν να δημιουργούν πρόβλημα. Οι μπάλες εξακολουθούν να χτυπούν όπως οι γροθιές» υποστηρίζει ο Μάικλ Λίπτον, επικεφαλής της έρευνας. Σύμφωνα με τους ερευνητές ένα ασφαλές όριο κάτω από το οποίο δεν υπάρχει πρόβλημα είναι οι χίλιες κεφαλιές ανά έτος.
Ο «ύποπτος» θάνατος
Το θέμα με την επικινδυνότητα των κεφαλιών άνοιξε όταν η ιατροδικαστική έρευνα για τον ξαφνικό θάνατο ενός άγγλου πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή έδειξε ότι αυτός οφειλόταν σε μια σοβαρή εγκεφαλική ασθένεια που προκλήθηκε από το γεγονός ότι όσο αγωνιζόταν χρησιμοποιούσε πολύ συχνά το κεφάλι του.
Ο Τζεφ Αστλ, ο οποίος αγωνιζόταν τις δεκαετίες 1960 και 1970 ήταν δεινός σκόρερ με το κεφάλι. Πταν σταμάτησε να αγωνίζεται άρχισε να εμφανίζει γνωσιακά προβλήματα και πέθανε σε ηλικία 59 ετών. Η επιστημονική κοινότητα υποδέχθηκε με επιφυλακτικότητα την έρευνα που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας Βορείου Αμερικής.
Ορισμένοι ειδικοί αναφέρουν ότι πρέπει να γίνουν νέες, μεγαλύτερου εύρους έρευνες ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι αν υπάρχει πρόβλημα αυτό θα πρέπει να εντοπιστεί όχι στην πρόσκρουση της μπάλας με το κεφάλι αλλά στις συγκρούσεις κεφάλι με κεφάλι που γίνονται συχνά ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές.