Οι διαστημικοί επιστήμονες δέχονται σήμερα ότι το πλανητικό μας σύστημα, ο ήλιος η γη, οι άλλοι πλανήτες δημιουργήθηκαν από τη στάχτη μιας σούπερ-νόβας, δηλαδή ενός υπέρ νέου αστέρα, πριν 5, περίπου, δισεκατομμύρια χρόνια. Κάτι τέτοιο συμβαίνει συχνά στο διάστημα. Για να υπάρχει στη Γη άνθρακας, άζωτο, οξυγόνο, πυρίτιο, θειάφι και σίδηρος πρέπει να υπήρξε ένα αστέρι 20 ηλιακών μαζών, δηλαδή 20 φορές πιο μεγάλο από τον ήλιο και 10.000 φορές πιο φωτεινό από αυτόν.
Το ηλιακό μας σύστημα είναι ένα από τα τελικά προϊόντα της κοσμογονίας. Γι αυτό και εδώ εμφανίστηκε η ζωή, που εξελίχθηκε με τις μεταλλάξεις για τις οποίες μιλήσαμε και άλλες φορές.
Ετσι σύμφωνα με την άποψη αυτή, το ασβέστιο στα οστά και στα δόντια μας, ο σίδηρος στο αίμα μας, το ιώδιο του θυρεοειδή αδένα μας, ο ψευδάργυρος στο πάγκρεας, προέρχονται από κει. Είμαστε, λοιπόν, φτιαγμένοι από διαστημική ύλη, από αστρική σκόνη. Είμαστε παιδιά των άστρων.
Ο διαστημικός επιστήμονας Καρλ Σάγκαν λέει: « Κάθε άνθρωπος είναι λίγο ή πολύ και ένα αστέρι. Όταν κοιτάμε τον έναστρο ουρανό, είναι σα να βλέπουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη».
ΓΗ: ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ
Η Γη και το περιβάλλον της δεν ήταν πάντα αυτή που ξέρουμε, όπως δεν ήταν ο ήλιος και οι άλλοι πλανήτες.
Οι σημερινές γήϊνες συνθήκες είναι αποτέλεσμα των επιδράσεων του ήλιου. Στην αρχή η Γη ήταν ένα νέφος που άρχισε σιγά -σιγά να συστρέφεται. Πλήθος χημικών διεργασιών που έγιναν με την επίδραση κοσμικών, γαλαξιακών, και πλανητικών ακτινοβολιών, την οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Χονδρικά πρέπει να πούμε ότι:
· Η δε στρεφόταν πάντα με την ίδια ταχύτητα γύρω από τον εαυτό της και τον ήλιο.
· Δεν φωτιζόταν το ίδιο από αυτόν.
· Δεν είχε πάντα την ίδια θερμότητα.
· Είχε άλλοτε μικρότερη κι άλλοτε μεγαλύτερη βαρύτητα. Ετσι με τη φυγόκεντρη δύναμη, «ξέφυγε» από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού, η Σελήνη. Γη = Αδάμ
Σελήνη= Εύα- Οι κύκλοι της Σελήνης έχουν σχέση με τις γυναίκες.
· Είχε διαφορετική ραδιενέργεια- μαγνητισμό.
· Δεν είχε πάντα την ίδια ατμόσφαιρα. Στην αρχή δεν υπήρχε όζον, από το οποίο δημιουργήθηκε το οξυγόνο.
· Δεν είχε δέντρα ,ζώα, ανθρώπους.
Η ΓΗ.. ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ
Η Γη χορεύει συνεχώς, κάνοντας περισσότερο από 12 κινήσεις στο διαστημικό χώρο.
· Σήμερα στρέφεται γύρω από τον άξονά της σε 24 ώρες, από τη δύση προς την ανατολή με , περίπου, 1600 χιλιόμετρα την ώρα. Ένα σημείο του ισημερινού της τρέχει με 27 χιλιόμετρα το λεπτό, ή 450 μέτρα το δευτερόλεπτο, και γύρω από τον ήλιο με 108.000 χιλιόμετρα την ώρα, 1800χιλιόμετρα το λεπτό, ή 30 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, ταχύτητα 67 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα περιστροφής της. Οσο πάμε προς τους πόλους η Γη περιστρέφεται πιο αργά.
Επειδή πρόκειται για ομαλές ταχύτητες, δεν γίνονται αντιληπτές από τον άνθρωπο. Όπως δεν αντιλαμβάνεται και την κίνηση του αεροπλάνου, αν δεν επιταχύνεται, και δεν έχει σημείο αναφοράς.
· Μαζί με το Γαλαξία κινείται γύρω από κάποιο κέντρο με ταχύτητα 4.168 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
· Συντροφιά με τον ήλιο κινείται γύρω από το κέντρο του Γαλαξία με ταχύτητα 11 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
Τα γρανάζια του Σύμπαντος που έδωσαν την ιδέα κατασκευής του ρολογιού.
Λόγω του επηρεασμού της σελήνης και των άλλων πλανητών μεταβάλλεται η θέση του άξονά της, γέρνει δεξιά ή αριστερά, σε περιόδους 19 ετών και 26.000 ετών, αντίστοιχα, παθαίνει κλόνιση και μετάπτωση. Ακόμη η τροχιά της αλλάζει θέση, πιο πάνω ή πιο κάτω.
· Η εκλειπτική είναι κύκλος αλλά όχι παράλληλος του ισημερινού της Γης, κάνει γωνία 23 μοίρες και 27 λεπτά προς τα άνω, και το ίδιο και προς τα κάτω- Τροπικοί Καρκίνου και Αιγόκερω.
· Ο πλανήτης μας πότε γέρνει προς τον ήλιο , και πότε απομακρύνεται. Τέλος ο ήλιος δε βρίσκεται κοντά στο κέντρο της τροχιάς της, γιατί η Γη άλλοτε είναι κοντά στον ήλιο κι άλλοτε μακριά.
Ακόμη σύμφωνα με παρατηρήσεις του Μιλάνκοβιτς:
· Κάθε 41.000 χρόνια η κλίση της Γης μεταβάλλεται κατά μερικές μοίρες.
· Κάθε 100.000χρόνια η τροχιά της Γης από περιφερική γίνεται ελλειπτική.
Η κλίση και η ταλάντωση της τροχιά της Γης μεταβάλλει την κατανομή της ενέργειας από τον ήλιο και έχει συνέπειες στο κλίμα, στην ίδια και όντα της.
Ετσι αναμένεται Νέα Εποχή Πάγων σε 18.000 χρόνια.
Ενας απόμακρος γίγαντας Γαλαξίας, αλλά κι ένα μικρό γειτονικό ουράνιο σώμα, κάνουν αισθητή τη δύναμή τους – μαγνητική- στη Γη, που με τη σειρά της διοχετεύει τη δική της έλξη στο Σύμπαν.
Οι μαγνητικές αυτές δυνάμεις δημιουργούν κέντρα βάρους, μεταξύ των ουράνιων σωμάτων, κι έτσι η Γη κυλάει ομαλά σαν πάνω σ ένα χαλί, ενώ στην ουσία υφίσταται πολλές επιδράσεις.
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Η Γη λόγω της κίνησής της γύρω από το κέντρο του Γαλαξία, συντροφιά με τον ήλιο, δε βρίσκεται πάντα κοντά στα ίδια ουράνια σώματα. Καθώς προχωράει από άλλα απομακρύνεται και σε άλλα πλησιάζει, κι αυτά με τις ακτινοβολίες τους διαμορφώνουν τη ζωή της, τη ζωή μας. Πρέπει να πούμε ότι, από κάποια έχει περάσει πάρα πολλές φορές, κι από άλλα καθόλου. Γι αυτό και η εξέλιξή της είναι συνεχής.
Ο νοητός άξονάς της αλλάζει θέση διαγράφοντας ένα κώνο – άνω, κάτω. Κι ο πόλος του ουρανού μετατοπίζεται και γράφει κύκλους εντός 260 αιώνων, ήτοι 26.000 ετών.
Κατά συνέπεια δεν θα έχουμε τον ίδιο πολικό αστέρα πάντοτε, ούτε ήταν ο ίδιος κατά το παρελθόν. Σήμερα πολικός είναι ο Αστήρ Α της Μικρής Αρκτου. Μετά 12.000 χρόνια πολικός αστέρας θα είναι ο Βέγας της Λύρας, προς τον οποίο ταξιδεύει η Γη.
ΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η Γη μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός.
Στις διάφορες κινήσεις της Γης που συνέλαβε διαισθητικά ο άνθρωπος, οφείλονται οι διάφοροι χοροί των ανθρώπων.
Η ΓΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ
Είπαμε και πιο πριν ότι στην αρχή της δημιουργίας του πλανητικού συστήματος, ο ήλιος δεν ακτινοβολούσε, ή τουλάχιστον ακτινοβολούσε λιγότερο απ ότι σήμερα.
Κι ακόμη ότι η Γη δεν περιστρεφόταν με την ίδια ταχύτητα γύρω από τον εαυτό της , ούτε γύρω από τον ήλιο.
Από κει και μετά, με την ενέργεια της βαρύτητας και γενικότερα των μαγνητικών πεδίων ο ήλιος άρχισε να δίνει περισσότερο φως, όπως αυτό που ξέρουμε και η Γη να γυρίζει σιγά-σιγά γύρω από τον εαυτό της. Και εδώ ακριβώς χωρίστηκε η μέρα από τη νύχτα (βλέπε Εξι μέρες δημιουργίας).
Σ αυτές τις απόψεις οι επιστήμονες οδηγήθηκαν από τις παρατηρήσεις ότι η Γη δεν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της πάντα με την ίδια ταχύτητα. Τα τελευταία χρόνια (1994) περιστρέφεται όλο και πιο αργά και το ημερονύκτιο μεγαλώνει.
Αυτό οφείλεται στους διάφορους μαγνητισμούς και στις παλίρροιες της Γης.
Σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν το έτος μεγαλώνει κατά 1 δευτερόλεπτο. Ασήμαντο φαινομενικά , χρονικό διάστημα, αλλά σημαντικό στο πέρασμα των χρόνων, των αιώνων, των χιλιετηρίδων κλπ. Διότι οι υπολογισμοί των επιστημόνων φέρνουν στο φως κάτι πολύ εντυπωσιακό.
Οσο η γη γυρίζει πιο αργά, κάνει λιγότερα ημερονύκτια, μέσα σ ένα χρόνο. Ετσι υπολογίζεται ότι πριν:
· 4,8 δις χρόνια το έτος είχε 11 ημερονύκτια.
· 2,4 -=- 120 -=-
· 1,2 -=- 247 -=-
· 600 εκατομμύρια χρόνια το έτος είχε 424 -=-
· 100 -=- -=- 370 -=-
· Σήμερα 365 -=-
Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η Γη ξεκίνησε να γυρίζει αργά γύρω από τον εαυτό της και πολύ γρηγορότερα γύρω από ήλιο , απ ότι σήμερα, μετά, πριν 600 εκ. χρόνια άρχισε να γυρίζει πολύ γρήγορα, και τώρα πάλι γυρίζει αργά.
Όλα αυτά σημαίνουν πάρα πολλά για την πορεία των εποχών και τις βιολογικές εξελίξεις πάνω στη Γη, τονίζουν οι επιστήμονες, αφού δημιουργείται άλλος φωτοπεριοδισμός.
Σε ότι αφορά τον Ηλιο, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι μεσήλικας, έχει δηλαδή διανύσει πορεία περίπου 5 δισεκατομμυρίων ετών με συνεχώς αυξανόμενη δραστηριότητα. Και ότι από δω και πέρα η φωτοβολία του θα μειώνεται σταδιακά, μέχρι που τελικά θα σβήσει μετά 5-6 δισ. χρόνια.
Βέβαια είναι πολύ εξωπραγματικό να συζητάμε τι θα γίνει στο μακρινό εκείνο μέλλον. Σημασία έχει το σήμερα, κι αυτό ερευνούν οι επιστήμονες. Γιατί η διαφορά ενός δευτερολέπτου το χρόνο στην περιστροφή της Γης, παίζει σημαντικό ρόλο για όσους ασχολούνται με την αστρονομία, με την πλοήγηση σκαφών, με ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.
Γι αυτό μετά από διεθνείς συμφωνίες, προσθέτουν το χρόνο που λείπει λόγω της καθυστέρησης της Γης. Τα τελευταία 15 χρόνια προστέθηκαν 13 δευτερόλεπτα για να υπάρξει συγχρονισμός. Το τελευταίο προστέθηκε την 1-7-94.
Αν δεχθούμε τώρα αυτό το ρυθμό μείωσης της περιστροφής της Γης σα σταθερή τότε:
· Σε 600 εκ. χρόνια το έτος θα έχει 306 μέρες
· Σε 1.200.000.000 χρόνια 247 μέρες
· Σε 2.400.000.000 « 129 μέρες
· Σε 4.800.000.000 « 11 μέρες
Μπορεί εύκολα, λοιπόν, να καταλάβει καθείς τι αλλαγές θα έχουν επέλθει στους βιορυθμούς των όντων, και τι αλλαγές θα έχουν στην εμφάνισή τους.
Η ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Στα 1929 ο μεγάλος Αϊνστάϊν όταν διατύπωσε τη θεωρία της σχετικότητας είπε:
« Τώρα, μόνον τώρα, γνωρίζουμε ότι η δύναμη που κινεί τα ηλεκτρόνια γύρω από τους πυρήνες των ατόμων είναι η ίδια δύναμη που κινεί τη Γη γύρω από τον ήλιο, και είναι η ίδια δύναμη που μας φέρνει τις αχτίδες του φωτός και τη ζέστη που επιτρέπουν τη ζωή στον πλανήτη».
Είχε ανακαλύψει ότι στο Σύμπαν υπάρχουν τέσσερις θεμελιώδεις ελκτικές δυνάμεις- βαρυτικές- που όλες μαζί ονομάστηκαν υπερβαρύτητα, και η ταχύτητά τους είναι ίση με του φωτός: 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Αρα βαρύτης = φως.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τη δύναμη της βαρύτητας, την ηλεκτρομαγνητική δύναμη, τις ασθενείς πυρηνικές, και τις ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις.
Για τις δύο πρώτες, επειδή εξασκούνται σε μακροσκοπική κλίμακα υφίσταται καθημερινή εμπειρία από τα αποτελέσματά τους. Ολοι γνωρίζουμε τι θα πάθουμε αν πέσουμε από ψηλά, κι όλοι γνωρίζουμε τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις.
Οι δύο άλλες εξασκούνται στη μικροσκοπική απόσταση των υποατομικών σωματιδίων και δεν υποπίπτουν στις αισθήσεις μας.
· Η δύναμη της βαρύτητας εξασκείται στη Γη αλλά και στο Σύμπαν.
· Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη υπεύθυνη για τη συμπεριφορά, φυσική και χημική της ύλης. Η ίδια υφίσταται και στα φωτόνια που δεν έχουν μάζα.
Αυτά ανάλογα με την ενέργεια που περικλείουν (Ε=hv) είναι γνωστά σαν ακτινοβολία Χ, σαν ορατή ή θερμική ακτινοβολία ή ραδιοκύματα κ.λ.π.
· Η Ισχυρή πυρηνική δύναμη είναι υπεύθυνη για τη σύνδεση των νετρονίων και των πρωτονίων στους πυρήνες των ατόμων. Σήμερα είναι γνωστή η ύπαρξη ενός σωματιδίου, του γκλουονίου, που συγκολλά τόσο ισχυρά τα κουάρκς μεταξύ τους, ώστε να μην είναι δυνατόν να εντοπιστούν μοναχικά και ελεύθερα.
· Τέλος η ασθενής δύναμη τείνει να συνδυαστεί με τη ηλεκτρομαγνητική δύναμη , γι αυτό και λέγεται ηλεκτρασθενής δύναμη. Η δύναμη αυτή είναι υπεύθυνη για την ακτινοβολία β και τη ραδιενέργεια των στοιχείων.
Οι δυνάμεις της βαρύτητας είναι εξαιρετικά αδύνατες σχετικά με τις πυρηνικές ή ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις. Όμως γίνονται ισχυρότατες αν υπολογίσουμε τα σωματίδια που απαρτίζουν ένα αστέρι ή έναν πλανήτη.
Γι αυτό η βαρύτητα χρησιμοποιείται σαν «καύσιμο» για την αποστολή διαστημοπλοίων στο αχανές διάστημα.
Τον Ιανουάριο του 1986, μια ομάδα Αμερικανών φυσικών ανακάλυψε μια πέμπτη δύναμη, όχι ελκτική, αλλά απωστική 2-3 φορές μικρότερη από τη βαρύτητα και με εμβέλεια τα 200 μέτρα, άρα όχι πολύ σημαντική.
Σε πολύ υψηλές ποσότητες ενέργειας είναι αδύνατο να ξεχωρίσουμε τις 4 βασικές μορφές δυνάμεων. Όμως σε μικρές ποσότητες ενέργειας γίνονται εμφανείς.
· Η βαρύτητα της Γης είναι μικρότερη στον Ισημερινό και μεγαλύτερη στους πόλους. Επίσης είναι μικρότερη στο βουνό και μεγαλύτερη στην πεδιάδα. Η βαρύτητα είναι που αναγκάζει το νερό να τρέχει.
Τα δύο ημισφαίρια της Γης έχουν σημαντικές διαφορές. Η βαρύτητα είναι αντίστροφη. Αυτό φαίνεται στη ροή του νερού στο νιπτήρα, στην απόκλιση της σφαίρας, και πολλά άλλα. Οσο προχωρούμε προς τους πόλους αυτό είναι πιο εμφανές.
Το βουνό έχει λιγότερη βαρύτητα και οξυγόνο, περισσότερο μαγνητισμό και ραδιενέργεια, περισσότερες υπεριώδεις, μεγαλύτερη απόκλιση της μαγνητικής βελόνας από την πεδιάδα.
Μία ασθένεια του βουνού είναι μείωση επιπέδων οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα.
ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
Τη Γη διατρέχουν ηλεκτρικά ρεύματα, και δημιουργείται ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Ο γήινος μαγνητισμός έχει δύο κατευθύνσεις: Μία από νότο προς βορρά, προς τον οποίο στρέφεται η μαγνητική βελόνα, και μία εκ δυσμών προς ανατολάς, που κάνει τη Γη να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της. Δημιουργείται δηλαδή ένας σταυρός, έτσι όπως οι Χριστιανοί κάνουν το σταυρό τους.
Η ένταση του μαγνητικού πεδίου είναι τόσο μεγαλύτερη, όσο ταχύτερα περιστρέφεται ένα ουράνιο σώμα. Η ένταση στους μαγνητικούς πόλους της Γης είναι ίση προς 0,63 Γκάους, ενώ του ήλιου είναι 1-2 Γκάους.
Εχουν διαπιστώσει ότι οι μαγνητικοί πόλοι της Γης διαφέρουν κατά εποχές, μετατίθενται. Και οι δύο μαγνητικές ροπές είναι συνυφασμένες με τη δραστηριότητα που παρουσιάζει ο ήλιος, απότοκη της δραστηριότητας του Σύμπαντος. Αρα η Γη «τρέφεται» και αυτή, όπως ο άνθρωπος, και αποβάλλει τον περιττό μαγνητισμό, για να διατηρήσει την ισορροπία της. Δηλαδή το μαγνητικό πεδίο της Γης μεταβάλλεται από ώρα σε ώρα, από μέρα σε μέρα, από εποχή σε εποχή. Γίνεται μέγιστο το καλοκαίρι, ελάχιστο το χειμώνα. Η μεγαλύτερη διαταραχή του γίνεται Μάρτη –Σεπτέμβρη (σχήμα).
Όπως στον κοινό μαγνήτη, ο βόρειος πόλος είναι η έξοδος (βλέπε σχήμα) και ο νότιος η είσοδος (στόμα). Αντίστροφη σειρά «τροφής», απ ότι στον άνθρωπο, ζώα, φυτά. Αυτό κάτι σημαίνει και πρέπει να ερευνηθεί.
Από κάθε σημείο της Γης εκπέμπεται μαγνητισμός. Οσο πιο ψηλό είναι ένα μέρος, τόσο ισχυρότερο μαγνητισμό εκπέμπει. Γι αυτό και οι Αρχαίοι Ελληνες, που θεωρούσαν τους θεούς φυσικές δυνάμεις, πίστευαν ότι κατοικούσαν στον Ολυμπο, γιατί σαν ψηλότερο βουνό της χώρας, εκπέμπει περισσότερο μαγνητισμό, έχει αυξημένη ραδιενέργεια, δέχεται περισσότερες ηλιακές ακτίνες λόγω διαύγειας, έχει χαμηλότερη ατμοσφαιρική πίεση- το μισό της θάλασσας. Το ερώτημα είναι πως ήξεραν ότι είναι το ψηλότερο βουνό. Εκεί έζησε και ο πρωτοπόρος Ορφέας.
Την ημέρα ο ήλιος καθηλώνει το γήινο μαγνητισμό. Τη νύχτα τον ωθεί εκ των όπισθεν. Οταν το έδαφος βρέχεται ο μαγνητισμός της Γης διαφοροποιείται. Το ίδιο συμβαίνει και με τη θερμοκρασία./
Ενας κλάδος της ιατρικής που έχει σχέση με το μαγνητισμό είναι η Μαγνητοβιολογία. Μελετάει το γεωμαγνητικό πεδίο, αφού αυτό επηρεάζει το νευρικό σύστημα, τους ενδοκρινείς αδένες, την κυκλοφορία τους αίματος.
Η ραδιενέργεια της Γης, φθάνει τα 30 μιλιμικρόν στη θάλασσα και τα 60 σε υψόμετρο 2.500 μέτρων.
Οι φορά των δύο μαγνητικών ροπών της συμπαρασύρει προς τις κατευθύνσεις αυτές και τα ιόντα που φθάνουν στη Γη.
Το μαγνητικό πεδίο της Γης, αποτελεί την ασπίδα της, κι αυτή η ασπίδα γίνεται πιο ισχυρή όταν ο ήλιος εκπέμπει προς αυτήν διάφορα σωματίδια. Τότε αυξάνεται και η ασπίδα του οργανισμού μας, παίρνουμε περισσότερη ενέργεια.
ΕΛΞΕΙΣ – ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Μιλώντας για το μαγνητισμό ενός ουράνιο σώματος, μιλάμε για την ελκτική του δύναμη προς τα γειτονικά του ουράνια σώματα. Ετσι όλα τα ουράνια σώματα, ολόκληρο το Σύμπαν, είναι δεμένο μεταξύ του. Με τέτοια σειρά και αρχιτεκτονική που διατηρεί ισορροπία. Αυτή η ισορροπία οφείλεται, σε στοιχεία σχετικά μεταξύ τους, όγκο, μάζα , ταχύτητα, απόσταση, ελκτική δύναμη, μαγνητισμό κλπ.
Βέβαια εμείς δε βλέπουμε καμία υλική επαφή μεταξύ τους, ας πούμε του Δία και της Γης. Κι όμως αυτή υπάρχει με το μαγνητισμό. Π.χ. η μαγνητική ουρά του Δία, εκτείνεται 692 εκ. χιλιόμετρα. Η απέχει από το Δία 628 εκ. χιλιόμετρα, άρα η Γη είναι μέσα στο πεδίο της ουράς του. Κι αυτό χωρίς να υπολογίσουμε το πεδίο της ουράς του Αρη που είναι ενδιάμεσα, ούτε της μαγνητικής ουράς της Γης.
Μαγνητική ουρά Δία
ΗΛΙΟΣ Γη Αρης ΔΙΑΣ
Αρα τα «γρανάζια» του Σύμπαντος είναι υπαρκτά. Το ένα σώμα κινεί το άλλο και όλα μαζί δουλεύουν σαν ένα καλοκουρντισμένο ρολόι.
Ετσι θα πρέπει να στέκει ο συλλογισμός ότι ο Κρόνος που έχει κύκλο 30 ετών γύρω από τον ήλιο «φορτίζει», την κηλίδα που εμφανίζεται στο Δία κάθε τριάντα χρόνια. Κι ο Δίας που έχει κύκλο 12 ετών, περίπου, προκαλεί τις ηλιακές κηλίδες που εμφανίζονται κάθε 11, και 22 χρόνια.
Οσοι ασχολούνται με το διάστημα γνωρίζουν ότι οι εκρήξεις σούπερ-νόβα υπερνέων αστέρων- εκτοξεύουν στο διάστημα τη γαλαξιακή διαστημική ακτινοβολία. Μεγάλο μέρος της φθάνει στον ήλιο και τον φορτίζει.. Γιατί λοιπόν -λένε- να μην φορτίζει και τα άλλα ουράνια σώματα, δημιουργώντας ένα κύκλο φόρτισης με τελικό αποδέκτη τον ήλιο;
Ακόμη τους επιστήμονες απασχολεί το ερώτημα:
Ο ήλιος λειτουργεί σαν αντιδραστήρας θερμοπυρηνικής σύντηξης-συνένωσης ατόμων- και όχι διάσπασης. Που βρίσκει τόσα υλικά για καύσιμα δισεκατομμύρια χρόνια τώρα; Κάθε δευτερόλεπτο 657 εκ τόνοι υδρογόνου μετατρέπονται σε ήλιο. Αν υποτεθεί ότι όλα αυτά βρίσκονται στη μάζα του πως δεν καίγονται μονομιάς, αφού δεν υπάρχει χώρος αποθήκευσης, ούτε άλλα διαχωριστικά, όπως σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα ώστε να καίγονται με κάποιο ρυθμό;
Το πλανητικό μας σύστημα, λοιπόν, δουλεύει σαν ένα καλοκουρντισμένο ρολόϊ.
Ο χρόνος περιστροφής κάθε πλανήτη γύρω από τον ήλιο είναι συνάρτηση, της απόστασης από αυτόν, της μάζας, της περί τον εαυτόν του, της ταχύτητάς του. Και ανάλογα με το χρόνο περιστροφής του έχει και την επίδρασή του στη Γη και τα έμβια όντα της.
Παρατηρείται ότι με αρχή τη Γη, κάθε επόμενος, κάνει σχεδόν το διπλάσιο χρόνο περιστροφής γύρω από τον ήλιο, η ακριβώς πολλαπλάσιο αν μεσολαβούν άλλα ουράνιο σώματα ή μεγαλύτερη απόσταση.
24 ώρες Ημερονύκτιο
7 ΕΒΔΟΜΑΣ
27 ημ 29 ημ ή ένα μήνα ΗΛΙΟΣ - ΣΕΛΗΝΗ
88 ημ ή 3 μήνες ΕΡΜΗΣ
225 ημ ή 7,5 μήνες ΑΦΡΟΔΙΤΗ
1 έτος(365 μέρες) 12 μήνες ΓΗ
1 έτος 10μήνες 22 ημέρες ΑΡΗΣ
αστεροειδείς
11 έτη 10μήνες 15ημέρες ΔΙΑΣ
29 έτη 5μήνες 17 ημέρες ΚΡΟΝΟΣ
84 έτη 7 ημ ΟΥΡΑΝΟΣ
164 έτη 9 μήνες 10 ημ ΠΟΣΕΙΔΩΝ
248 έτη ΠΛΟΥΤΩΝ
Αποστάσεις πλανητών από τον Ήλιο
σε εκατομμύρια χιλιόμετρα: Ογκος με βάση το 1
- Ερμής 57,9 0,06
- Αφροδίτη 108,2 σχεδόν διπλάσιο του Ερμή 0.88
- Γη 149,6 σχεδόν τριπλάσιο του Ερμή 1
- Άρης 227 σχεδόν τετραπλάσιο του Ερμή 0,151
- Δίας 778,3 σχεδόν δεκατετραπλάσιο του Ερμή 1318
- Κρόνος 1.427 σχεδόν διπλάσιο του Δία 755
- Ουρανός 2,870 σχεδόν διπλάσιο του Κρόνου 67
- Ποσειδώνας 4.497 μιάμισυ φορά του Ουρανού 57
- Πλούτωνας 5.906 διπλάσιο του Ουρανού 0,0013
ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΕΣ ΚΗΛΙΔΕΣ
Οι ηλιακές κηλίδες και η επίδρασή τους στη Γη είναι γνωστές και γράφονται πολλά γι αυτές. Οι τελευταίες άρχισαν να εμφανίζονται το 1988-1990, και τώρα μετά ένα περιοδικό κύκλο 12 τείνουν προς το μάξιμουμ.
Ωστόσο να πούμε ότι τα προϊόντα των ηλιακών εκρήξεων εν γένει, ιδία των εκλάμψεων, κατά τον 11ετή και 22ετή κύκλο είναι δύο ειδών:
1) Αφθονη υπεριώδης ακτινοβολία και,
2) Υλικά σωματίδια ηλεκτρικά φορτισμένα, ηλεκτρόνια.
Η υπεριώδης ακτινοβολία και οι άλλες κυματικές ακτινοβολίες φθάνουν στη Γη μετά 8,5 λεπτά, τα δε σωματίδια μετά από 30 λεπτά, ή 18-20 ώρες ή και αργότερα.
Όταν οι ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες και τα φορτισμένα σωματίδια φθάσουν στη Γη, ακολουθούν τις γραμμές του γήινου μαγνητικού πεδίου και κατευθύνονται προς τους πόλους της Γης σπειροειδώς και προκαλούν:
1) Μαγνητικές καταιγίδες- διαταραχές του γήινου μαγνητικού πεδίου.
2) Ηλεκτρικά ρεύματα εξ επαγωγής που διαρρέουν την ατμόσφαιρα και διαταράσσουν τις τηλεπικοινωνίες.
Εξ άλλου η άφθονη υπεριώδης ακτινοβολία, απορροφάται από την ατμόσφαιρα, προκαλεί έκτακτο ιονισμό (φόρτιση) των στρωμάτων της ιονόσφαιρας, που έχει σαν αποτέλεσμα τη μερική ή ολική απορρόφηση των βραχέων ραδιοφωνικών κυμάτων και την εξασθένιση ή πλήρη κατασίγαση των μέσων τηλεπικοινωνίας στα κύματα αυτά.
3) Ιονίζουν τα άτομα, ιδίως του αζώτου, των υψηλών ατμοσφαιρικών στρωμάτων και δημιουργείται το σέλας.
Εχει δε εξακριβωθεί ότι τα πολικά σέλα, ο γήινος μαγνητισμός και τα σπουδαιότερα μετεωρολογικά φαινόμενα , όπως η διακύμανση της θερμοκρασίας, η βροχόπτωση, η στάθμη των νερών λιμνών και άλλα, ακολουθούν τον 11ετή κύκλο της ηλιακής δραστηριότητας.
Παρόμοια σχέση βρίσκεται και στη βλάστηση. Η εξέταση των δακτυλίων της τομής ενός δένδρου που μαρτυρούν τα χρόνια του, αποδεικνύει ότι οι δακτύλιοι που συμπίπτουν με τους 11ετείς κύκλους είναι παχύτεροι. Γεγονός που σημαίνει ότι η βλάστηση ακολουθεί τον 11ετή κύκλο.
Αναμφισβήτητα οι ηλιακές κηλίδες επηρεάζουν και τον άνθρωπο, και έχουν σχέση με την υγεία του. Υπάρχουν πλείστα όσα φαινόμενα και παραδείγματα.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ – ΟΖΟΝ - ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ – ΑΝΕΜΟΙ
ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Η ατμόσφαιρα, όπως ήδη είπαμε, έχει ένα δυναμικό πεδίο 1-2 βολτ, το οποίο συχνά μεταβάλλεται, αλλά ο οργανισμός μας προσπαθεί να προσαρμοσθεί και εν πολλοίς το καταφέρνει και διατηρεί υγιή ισορροπία.
Την αρχική ατμόσφαιρα της Γης αποτελούσαν το μεθάνιο, οι υδρατμοί και η αμμωνία, στοιχεία που έχουν σήμερα οι πλανήτες Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας, απαραίτητα για να γίνουν τα αμινοξέα, κύρια συστατικά για να ξεκινήσει η ζωή.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ
Ατμοσφαιρική παλίρροια ονομάζεται ή άνοδος και η πτώση της ατμοσφαιρικής πίεσης που γίνεται δύο φορές την ημέρα, από τον ήλιο και τη σελήνη, και φυσικά επηρεάζει τον ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό, και κατά συνέπεια τον ανθρώπινο οργανισμό. Ο αέρας είναι γεμάτος με θετικά ή αρνητικά ιόντα. Τα θετικά μας φέρνουν ενέργεια – ευεξία, τα αρνητικά κατάπτωση.
Οι άνεμοι είναι ένα σύστημα που μεταφέρουν ενέργεια, ιόντα, και «πληροφορίες» και ο άνθρωπος δέχεται τα αποτελέσματα αυτής της μεταφοράς. Οι άνεμοι αποτελούν το κυκλοφορικό σύστημα της Γης.
Κάθε άνεμος έχει τη δική του επίδραση στο ανθρώπινο σώμα. Π.χ. ο νοτιάς επηρεάζει το στομάχι, ο ΒΑ φέρνει νευρικότητα, ο βοριάς ευεξία.
ΤΟ ΚΛΙΜΑ
Το κλίμα της Γης είναι αποτέλεσμα των επιδράσεων του Σύμπαντος. Κάθε τόπος της Γης έχει το δικό του κλίμα ανάλογα με τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες που δέχεται, το μαγνητισμό του και τη βαρύτητά του.
ΤΟ ΟΖΟΝ
Το όζον δεν υπήρχε από την αρχή της εμφάνισης της Γης στην ατμόσφαιρά της, γι αυτό και οι υπεριώδεις, οι φονικές ακτίνες του ήλιου έφθαναν άφθονες στη Γη. Τότε πριν 3,5 δις χρόνια , ο ήλιος έκανε περιστροφή γύρω από τον εαυτό του σε τρεις ώρες- τώρα την κάνει σε 27 μέρες. Κάπου εκεί δημιουργήθηκε το οξυγόνο (Ο) και με κατάλληλες χημικές διεργασίες στις οποίες συνέβαλε ολόκληρο το Σύμπαν, άρχισε να δημιουργείται το όζον (Ο3) και να προστατεύει τη Γη από τις υπεριώδεις. Ο πλανήτης μας άρχισε να γίνεται δροσερός, ώσπου 2,5 δις χρόνια πριν εμφανίστηκε το πρώτο κύτταρο ζωής.
Πάντως οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν 300 εκ. χρόνια όταν εμφανίστηκαν τα ερπετά, ο ήλιος έλαμπε όπως λάμπει σήμερα.
Η σημερινή μείωση του όζοντος και η αύξηση της υπεριώδους ακτινοβολίας, επιβεβαιώνει όσα ισχυρίζονται οι επιστήμονες.