Άκρα του τάφου σιωπή παρατηρείται εκ μέρους του τραπεζικού κόσμου. Ουδεμία επίσημη ανακοίνωση, καμία εξήγηση ούτε και ερμηνεία έχει κατατεθεί μετά την αποκάλυψη από τη zougla.gr της υπόθεσης με τη μετοχή της «Τράπεζας της Ανατολής».
Ακριτομυθίες μόνον και γενικόλογες αναφορές, ανεπισήμου χαρακτήρα, συνοδεύουν την εξέλιξη των αποκαλύψεων, παρά το γεγονός ότι η κοινή γνώμη έχει αναστατωθεί.
Στην πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου αναφέρθηκε ότι η «Τράπεζα της Ελλάδος» δηλώνει πως δεν γνωρίζει απολύτως τίποτε για την υπόθεση αυτή.
Ωστόσο, τα πράγματα, τα αρχεία και τα έγγραφα καταδεικνύουν μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Η «Τράπεζα της Ελλάδος» γνωρίζει, όπως γνωρίζουν και τουλάχιστον δύο υπάλληλοι της, οι οποίοι υπηρετούν στο νομικό της τμήμα. Διότι και συνάντηση υπήρξε μεταξύ του δικαιούχου των μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής» και των νομικών της «Τραπέζης Ελλάδος» και η συνάντηση πραγματοποιήθηκε εν γνώσει της «Εθνικής Τράπεζας», η οποία απέστειλε και τους δικούς της δικηγόρους και... επιχειρήθηκε να υπάρξει συμφωνία με την καταβολή ενός ποσού της τάξεως του 1,5 δις ευρώ στον δικαιούχο έναντι 10 (δέκα) μετοχών.
Για του λόγου το αληθές, η zougla.gr αποκαλύπτει σήμερα έγγραφο το οποίο συνετάχθη σε συμβολαιογραφικό γραφείο, όπου ένας συγκεκριμένος πολίτης δηλώνει ενόρκως πως παρίστατο σε αυτήν τη συνάντηση.
Διαβάστε όλο το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης του μάρτυρα:
Οι λεπτομέρειες έχουν ως εξής:
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε πριν από το Πάσχα του 2010 στο δικηγορικό γραφείο των κκ. Καραγιαννόπουλου - Λελούδα - Φουφόπολου επί της οδού Πινδάρου 5, στο Κολωνάκι. Παρόντες ήταν οι δύο νομικοί σύμβουλοι της «Τραπέζης Ελλάδος». Πρόκειται για τους Σοφία Τοσουνίδου και Ηλία Αντωνιάδη. Παρών ο δικαιούχος Αρτέμης Σώρρας και βεβαίως ο βεβαιώσας, ενόρκως, πως η συνάντηση αυτή όντως πραγματοποιήθηκε. Παρόντες επίσης και δύο νομικοί σύμβουλοι της «Εθνικής Τράπεζας», οι οποίοι είχαν ήδη προετοιμάσει εξασέλιδο συμφωνητικό εκπροσώπησης του δικαιούχου Αρτέμη Σώρρα. Άρα, υπήρξε προεργασία και προετοιμασία για την εκπροσώπηση του δικαιούχου.
Η πρόταση η οποία υπεβλήθη στον δικαιούχο, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, από την Τράπεζα Ελλάδος ήταν να καταβληθεί ένα ποσό της τάξεως του 1,5 δις στον Αρτέμη Σώρρα έναντι δέκα μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής». Η συμφωνία προέβλεπε πως η πράξη θα πραγματοποιούταν μέσω βρετανικής εταιρείας και τα χρήματα θα καταβάλλονταν μετά την παρέλευση μίας ημέρας από την καταβολή των μετοχών. Ο δικαιούχος αρνήθηκε να ακολουθήσει αυτό το σκεπτικό. Τα συμπεράσματα είναι τα εξής. Για κάποιους λόγους, τα εμπλεκόμενα τραπεζικά ιδρύματα επιθυμούσαν να αποφύγουν πάσα εμπλοκή που θα φανέρωνε πως υπήρξε πράξη ανταλλαγής με τον δικαιούχο αυτών των συγκεκριμένων μετοχών. Θα μπορούσε κανείς και να σκεφτεί ότι προτάθηκε η βρετανική οδός έναντι ενός τιμήματος ύψους 1,5 δις ευρώ, με σκοπό κάποιος να επωφεληθεί στη συνέχεια από την πραγματική αξία των μετοχών, χωρίς βεβαίως να αποκαλύπτεται. Τρίτο πιθανό συμπέρασμα είναι το ακόλουθο: Κάποιοι επιθυμούσαν να βάλουν χέρι στις μετοχές, χωρίς να καταβάλουν ούτε μία δραχμή. Ανεξάρτητα όμως από όλα τα παραπάνω, η ουσία είναι η εξής: Υπήρξε συνάντηση και συζήτηση επί της υποθέσεως, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της Κεντρικής Τράπεζας και της Εθνικής. Άρα και ο κ. Προβόπουλος γνωρίζει και η ηγεσία της Εθνικής γνωρίζει.
Διαβάστε την πράξη παύσεως των εκκαθαριστών:
Υπάρχει, άλλωστε, και ένα άλλο έγγραφο υπό τύπον εξώδικης επιστολής, η οποία έχει σταλεί στον κ. Γ. Παπανδρέου, στον κ. Αντώνη Σαμαρά και στον κ. Γ. Προβόπουλο.
Η σιωπή λοιπόν που παρατηρείται δεν έχει να κάνει με την άγνοια του περιεχομένου της υπόθεσης 
«Τράπεζα της Ανατολής».
«Τράπεζα της Ανατολής».Ένα δεύτερο σημείο που καταδεικνύει τη δυσεξήγητη σιωπή των αρμοδίων είναι πως οι εμπλεκόμενοι τραπεζικοί κύκλοι δεν απαντούν σε ένα κρίσιμο ερώτημα. Γιατί δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η εκκαθάριση της τραπεζικής συγχώνευσης της «Τράπεζας της Ανατολής» στην Εθνική Τράπεζα το 1932.
Δύο έγγραφα αποδεικνύουν ότι η εκκαθάριση άρχισε νομίμως το 1932 με την τοποθέτηση τριών εκκαθαριστών, δεν είχε ολοκληρωθεί το 1935 και το 1936 ο εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας απλώς «παύει» τους εκκαθαριστές.
Μείζον, λοιπόν, ερώτημα προκύπτει. Αν η εκκαθάριση είχε ολοκληρωθεί, τότε τι εμποδίζει το εμπλεκόμενο τραπεζικό ίδρυμα να δημοσιοποιήσει το ΦΕΚ με το οποίο πιστοποιείται η ολοκλήρωσή της; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Δεν υφίσταται τέτοιο ΦΕΚ, διότι η εκκαθάριση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.