«Πράσινη» εναλλακτική λύση για τη μείωση των εκπομπών ρύπων μπορεί να αποτελέσει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το κρέας που αναπτύσσεται με τεχνητό τρόπο στο εργαστήριο.Πιο συγκεκριμένα, νέα μελέτη υποστηρίζει ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή κρέατος στο εργαστήριο, θα ήταν πολύ λιγότερες συγκριτικά με τις εκπομπές που συνδέονται με τη ζωική παραγωγή.
Οι επιστήμονες μάλιστα εκτιμούν ότι το «τεχνητό κρέας» θα μπορούσε να συμβάλλει στην ικανοποίηση των αναγκών του αυξανόμενου πληθυσμού για τροφή, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον.
Όπως επισημαίνουν, ο ιστός που αναπτύσσεται στο εργαστήριο μπορεί να μειώσει τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 96%, σε σχέση με την εκτροφή ζώων.
Υπολογίζουν δε ότι η παραγωγή «τεχνητού κρέατος» απαιτεί μέχρι και 45% λιγότερη ενέργεια συγκριτικά με τις παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής χοιρινού, αρνίσιου και βοδινού κρέατος.
Εκτός αυτού, χρειάζεται μόνο το 1% της γης και το 4% του νερού που απαιτεί η συμβατική παραγωγή.
«Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του τεχνητού κρέατος θα μπορούσαν να είναι πολύ μικρότερες από τις επιπτώσεις που έχει για το περιβάλλον η κτηνοτροφία», τόνισε σε δηλώσει της η Hanna Tuomisto, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και επικεφαλής της έρευνας.
«Δεν λέμε ότι θα μπορούσαμε ή ότι θα θέλαμε να αντικαταστήσουμε το συμβατικό κρέας με τεχνητό αυτή τη στιγμή».
Ωστόσο, η έρευνά μας δείχνει ότι το τεχνητό κρέας μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης του επισιτιστικού προβλήματος του παγκόσμιου πληθυσμού που συνεχώς αυξάνεται, μειώνοντας παράλληλα τις εκπομπές ρύπων και εξοικονομώντας νερό και ενέργεια. Για να το θέσω απλά, το τεχνητό κρέας είναι αποδοτικό και περιβαλλοντικά φιλικό», επισήμανε η ερευνήτρια.
Εκτός από τα περιβαλλοντικά οφέλη, το κρέας που παράγεται στο εργαστήριο θεωρείται πιο οικονομικό, ενώ θα μπορούσε να συνεισφέρει στη μείωση της ζήτησης για κτηνοτροφική γη παγκοσμίως.
Το γεγονός ότι η ζωική παραγωγή «επιβαρύνει» το περιβάλλον με εκπομπές ρύπων είναι ήδη γνωστό και η επιστημονική κοινότητα τα τελευταία χρόνια αναζητά λύσεις για τον μετριασμό των επιπτώσεων.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σύμφωνα με νέα έρευνα του Παγκόσμιου Κέντρου Αλιευμάτων και του Διεθνούς Οργανισμού Προστασίας του Περιβάλλοντος για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των βασικών συστημάτων ιχθυοκαλλιέργειας, μεγαλύτερη παραγωγή συνεπάγεται μεγαλύτερη επιβάρυνση του οικοσυστήματος.
Επισημαίνεται ωστόσο ότι σε σύγκριση με άλλα είδη πρωτεϊνικής παραγωγής, όπως η κτηνοτροφία, οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι πιο «πράσινες».
Οι ιχθυοκαλλιέργειες με τον μεγαλύτερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο περιλαμβάνουν το χέλι, το σολομό και τις γαρίδες εξαιτίας της απαιτούμενης ενέργειας και του όγκου των αλιευμάτων που χρειάζονται για την εκτροφή τους.
econews