Κυριακή 1 Μαΐου 2011

ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ Λάθος ελιγµός έριξε το υπερωκεάνιο στο παγόβουνο


ΩΣ ΤΩΡΑ πιστεύαµε πως ο «Τιτανικός» βυθίστηκε επειδή έπλεε µε µεγάλη ταχύτητα και το πλήρωµά του δεν κατάφερε την κατάλληλη στιγµή να δει το παγόβουνο. Οµως τώρα αποκαλύπτεται ότι ο κίνδυνος είχε εντοπιστεί εγκαίρως, αλλά το υπερωκεάνιο κατευθύνθηκε πάνω του εξαιτίας ενός στοιχειώδους λάθους στην πηδαλιούχηση. Σύµφωνα µε ένα νέο βιβλίο, το πλοίο είχε άφθονο χρόνο για να αποφύγει το παγόβουνο, όµως ο πηδαλιούχος έστριψε απλώς προς λάθος κατεύθυνση. Μέχρι να διορθωθεί το καταστροφικό σφάλµα, ήταν ήδη πολύ αργά και το παγόβουνο τρύπησε το κύτος του πλοίου.

Το γεγονός αυτό το οποίο έρχεται στο φως σχεδόν 100 χρόνια µετά την καταστροφή κρατήθηκε µυστικό ώς τώρα από την οικογένεια του πιο υψηλόβαθµου από τους αξιωµατικούς του πλοίου που επέζησαν της καταστροφής. Ο ανθυποπλοίαρχος Τσαρλς Λαϊτόλερ συγκάλυψε το σφάλµα επειδή ανησυχούσε ότι ίσως οδηγούσε στη χρεοκοπία τους ιδιοκτήτες του υπερωκεάνιου και να χάσουν τη δουλειά τους οι συνάδελφοί του.

Ο Λαϊτόλερ πέθανε το 1952 ως ήρωας πολέµου της µάχης της Δουνκέρκης και το γεγονός δεν αποκαλύφθηκε από φόβο ότι θα κατέστρεφε τη φήµη του. Οµως τώρα η εγγονή του, η Λαίδη Λουίζ Πάτεν, το αποκαλύπτει στο νέο µυθιστόρηµά της «Good as Gold» («Καλός σαν χρυσός»). Ο παππούς της είχε πεθάνει πριν γεννηθεί εκείνη, όµως έζησε µε τη γιαγιά της που της αφηγήθηκε την ιστορία.

«Ολο δεξιά!»
Το λάθος συνέβη επειδή την εποχή εκείνη που τα πλοία µετατρέπονταν από ιστιοφόρα σε ατµόπλοια υπήρχαν δύο συστήµατα πηδαλιούχησης εντελώς αντίθετα µεταξύ τους. Ετσι, η διαταγή για στροφή «όλο δεξιά!» σήµαινε ότι το πηδάλιο έπρεπε να γυρίσει δεξιά βάσει του παλιού συστήµατος και αριστερά βάσει του νέου. Οταν ο υποπλοίαρχος Ουίλιαµ Μέρντοκ εντόπισε το παγόβουνο σε απόσταση δύο µιλίων, η διαταγή του «όλο δεξιά!» παρερµηνεύθηκε από τον πηδαλιούχο Ρόµπερτ Χίτσινς, ο οποίος έστριψε το πλοίο δεξιά αντί αριστερά. Ειδοποιήθηκε σχεδόν αµέσως να διορθώσει το λάθος, όµως ήταν αργά.

Σύµφωνα µε τη Λαίδη Πάτεν, την κατάσταση επιδείνωσε στη συνέχεια το γεγονός ότι ο πρόεδρος της πλοιοκτήτριας εταιρείας Μπρους Ισµαϊ έπεισε τον καπετάνιο να συνεχίσει τον πλου. Ετσι αυξήθηκε η πίεση του νερού που έµπαινε στο κύτος, µε αποτέλεσµα ο «Τιτανικός» να βυθιστεί πολλές ώρες νωρίτερα απ ό,τι αν είχε σταµατήσει τις µηχανές.