Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Καναρίνια.!!! Το χόμπυ που γίνεται πάθος.

Θάπρεπε κάποτε να γίνει ένα ντοκυμαντέρ που να εξιστορεί το πέρασμα, από την επιδερμική αγάπη γι’ αυτά τα πουλιά, στο πάθος για τη διατήρηση και την αναπαραγωγής τους.

Δεν είμαστε λίγοι αυτοί που μπήκαμε σ’ αυτό το χόμπυ με πουλιά που μετρούνταν στα δάκτυλα του ενός χεριού. Σήμερα ; για κάποιους από εμάς τα 100 πουλιά είναι ένας πολύ συνηθισμένος αριθμός.Βέβαια αριθμοί τριψήφιοι δεν είναι εύκολο να διατηρηθούν.

Χρειάζεται πρίν απ’ όλα ο κατάλληλος χώρος. Για όσους υπάρχει, είναι τύχη. Οι υπόλοιποι καταφεύγουν σε κατασκευές, άλλοτε πρόχειρες και άλλοτε τέτοιες που θα τις ζήλευαν και τα καλύτερα εκτροφεία. Για όσους νέους το χόμπυ αρχίζει να γίνεται πάθος, αρχίζει και το ενδιαφέρον για το ΠΩΣ  της κατασκευής ενός τέτοιου χώρου.

Αυτό το μικρό άρθρο προσπαθεί να εστιάσει στα μικρά ή και μεγάλα ερωτηματικά. Αυτά,  που είναι πολύ καλύτερα να συζητηθούν και να απαντηθούν πρίν την έναρξη οποιασδήποτε κατασκευής.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΩ ;
Πριν απ’ όλα τον προσανατολισμό της κατασκευής. Τα ανοικτά μέρη ή τα παράθυρα να είναι ανατολικά.Ο ήλιος είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για τον σχηματισμό της βιταμίνης D3.

Πρέπει να είναι αρκετός τόσο, ώστε να μην δημιουργεί πρόβλημα υψηλής θερμοκρασίας στο χώρο.Η περιοχή ΔΕΝ πρέπει να είναι υγρή.Αν συμβαίνει αυτό θα χρειάζεται αντιμετώπιση(αφύγρανση). Μια επένδυση με κάποιο υλικό (πλακάκια) , προσφέρει πάρα πολύ στην καθαριότητα που είναι απαραίτητη. Αν η υγρασία είναι άσχημη, η ζέστη είναι αφόρητη για τα πουλιά.

Αν έχετε την δυνατότητα να βρείτε ένα σκιερό μέρος για το «στήσιμο» της εκτροφής, έχει καλώς.Αν όχι, πρέπει να σκεφθείτε σοβαρά τους τρόπους που θα κάνετε τον χώρο  ευχάριστα ανεκτό από τα πουλιά (μονώσεις-κλιματισμός ;) . Ακόμα μέρυμνα πρέπει να υπάρχει και στο πώς θα κατανεμηθεί ο χώρος.Αν είναι ένας χώρος που θα χρησιμοποιηθεί και για αναπαραγωγή(συνηθέστατα), πρέπει να υπολογήσετε ότι οι ζευγαρώστρες σας πρέπει να είναι ευρύχωρες και με χώρισμα στην μέση.

Πρέπει να υπάρχει χώρος υποδοχής των νεοσσών και μάλιστα όχι ένας, αλλά δύο. Ενας σχετικά μικρός, 100-120 π. πλάτος, για την παραμονή των απογαλακτιζόμενων αλλά και κάποιες κλούβες πτήσης, πολύ μεγαλύτερες για την μετέπειτα διαμονή τους. Πρέπει να υπολογίσετε,  ότι  θα χρειαστείτε τουλάχιστον μια κλούβα πτήσης ακόμα, για το ξεχειμώνιασμα των θηλυκών σας. Έναν χώρο που θα μπορεί να διαμορφώνεται ανάλογα με το πόσους ενοίκους φιλοξενεί κατά την περίοδο ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ.

Κάποιον θερμαινόμενο χώρο για την χρησιμοποίησή του σαν μικρό νοσοκομείο. Θα χρειαστείτε χώρο στεγνό και ξηρό όλο τον χρόνο για αποθήκευση τροφών.Μη ξεχάσετε τα ντουλάπια.Θα σας φανούν πολύ χρήσιμα στην αποθήκευση όλων των παρεκλόμενων και αξεσουάρ αλλα και στην καλή διατήρηση των φαρμάκων. Για τα τελευταία ένα μικρό ψυγειάκι ίσως είναι απαραίτητο.Τέλος να είστε σίγουροι ότι το πλέον απαραίτητο πράγμα είναι η ύπαρξη ενός μεγάλου νεροχύτη με τον ανάλογο πάγκο και αν είναι δυνατόν με παροχή ζεστού νερού. Όπως καταλάβατε είναι αρκετά αυτά που πρέπει να σκεφτείτε και να υπολογίσετε πρίν ξεκινήσετε μια κατασκευή.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η συζήτηση με παλαιότερους εκτροφείς που έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα τέτοιου είδους ,είναι κέρδος. Αν έχετε κάποιον φίλο που μπορεί να σας βοηθείσει, λόγω επαγγέλματος ή σπουδών, να σχεδιάσετε σε χαρτί τα ΘΕΛΩ σας, είναι μια πολύ καλή σκέψη. Τέλος, προυπολογείστε το κόστος. Πολλές φορές ξεκινάμε για κάτι «τελείως απλό» και μετά τρήβουμε τα μάτια μας έκπληκτοι από τον λογαριασμό.

http://mgerom.wordpress.com/2010/12/28/3393/