Ο λαγός μοιάζει με το κουνέλι, αλλά είναι πολύ μεγαλύτερος. Το σώμα του έχει μήκος 50-60εκ., ύψος 20-30εκ. και βάρος 3-6 κιλά. Το θηλυκό είναι μεγαλύτερο από το αρσενικό. Το κεφάλι του είναι ωοειδές και τα αυτιά του είναι μακριά και όρθια, κι έχουν μαύρες άκρες. Το κάτω μέρος του σώματός του είναι λευκό και η ουρά είναι κοντή κι ελαφρώς μυτερή, γύρω στα 7-10εκ.
Η τροφή του περιλαμβάνει τρυφερά χόρτα, καρπούς, δημητριακά, ακόμα και με νεαρούς βλαστούς, φλοιούς θάμνων, βελανίδια. Το απαραίτητο νερό το παίρνει με τη τροφή. Δεν πίνει πολύ νερό, εκτός κατά την περίοδο που θηλάζει τα νεογνά.
Συχνά, δεν κατευθύνεται αμέσως στη φωλιά του, αλλά εκτελεί παραπλανητικές διαδρομές, προκειμένου να ξεγελάσει τους εχθρούς του κάνοντας μεγάλα άλματα δεξιά κι αριστερά και τέλος, ένα μεγαλύτερο άλμα 1-1,5m και βρίσκεται στη φωλιά του. Η συμπεριφορά αυτή μάλλον είναι έμφυτη. Μπορεί να αναπτύξει πολύ μεγάλες ταχύτητες, αλλά η κατασκευή των ποδιών του δυσκολεύει την κίνηση του στις κατηφόρες, ενώ στις ανηφόρες είναι πιο γρήγορος. Πολλές φορές όταν κινδυνεύει χτυπά το έδαφος με τα πόδια του ή τρίβει τα δόντια του. Αυτή είναι μία συμπεριφορά που υπάρχει και στα κουνέλια.
Έχει πολύ καλή ακοή και όσφρηση. Η πλάγια κι προεξεχόμενη τοποθέτηση των ματιών τον περιορίζει να βλέπει προς τα εμπρός, αλλά στα πλάγια και πίσω έχει μια ευρεία γωνία ορατότητας.
Ο αριθμός των εχθρών του είναι πολύ μεγάλος από τα σαρκοφάγα. Απειλείται από τον λύκο, την αλεπού, την αγριόγατα, τα αρπακτικά γεράκια, τους αετούς και φυσικά, από τον άνθρωπο.http://kounelia-lagoi-ma5.blogspot.com/search?updated-max=2010-11-08T08%3A48%3A00%2B02%3A00&max-results=4
Η τροφή του περιλαμβάνει τρυφερά χόρτα, καρπούς, δημητριακά, ακόμα και με νεαρούς βλαστούς, φλοιούς θάμνων, βελανίδια. Το απαραίτητο νερό το παίρνει με τη τροφή. Δεν πίνει πολύ νερό, εκτός κατά την περίοδο που θηλάζει τα νεογνά.
Ο λαγός είναι πολυγαμικό είδος και ωριμάζει σεξουαλικά μετά από 7- 8 μήνες. Γεννά 4-5 φορές τον χρόνο, 2 - 4 λαγουδάκια. Τα νεογνά γεννιούνται κάθε 30-35 μέρες, η κύηση όμως διαρκεί 42-44 μέρες. H θηλυκιά είναι έτοιμη να ζευγαρώσει, ενώ είναι ακόμη έγκυος, γύρω στην 38η μέρα κύησης. Έτσι, πριν τον τοκετό γονιμοποιείται ξανά και το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται σε άλλο θηλαστικό και είναι γνωστό ως επικύηση. Ο θηλασμός διαρκεί 2-3 εβδομάδες και τα λαγουδάκια γίνονται ανεξάρτητα μετά από τριάντα μέρες. Αναπαράγεται από τον Φεβρουάριο ως και τον Αύγουστο. Η διάρκεια της ζωής του λαγού είναι 7-8 χρόνια.
Ο λαγός υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, την Β. Αφρική, στην Μ. Ασία και Αραβία, καθώς και στην Αμερική, στην Νέα Ζηαλνδία και στην Αυστραλία. Είναι ένα είδος που εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και παρουσιάζει αρκετές αλλαγές από τόπο σε τόπο.
Οι μορφολογικές διαφορές του οφείλονται κυρίως στον βιότοπο.
Ο λαγός υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, την Β. Αφρική, στην Μ. Ασία και Αραβία, καθώς και στην Αμερική, στην Νέα Ζηαλνδία και στην Αυστραλία. Είναι ένα είδος που εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και παρουσιάζει αρκετές αλλαγές από τόπο σε τόπο.
Οι μορφολογικές διαφορές του οφείλονται κυρίως στον βιότοπο.
Τον συναντάμε σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, εκτός από υψόμετρα άνω των 1500m και τις πολύ ψυχρές ή υγρές περιοχές. Για τον λαγό, ιδανικός βιότοπος αποτελούν οι αραιοί θαμνότοποι, τα αραιά δάση κοντά σε γεωργικές εκτάσεις και γενικότερα, περιοχές που μπορεί να βρει άφθονη τροφή και καλές κρυψώνες. Επίσης, δύσκολα και σχεδόν σπάνια εγκαταλείπει την περιοχή του ή την κρυψώνα του, ακόμα κι όταν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος εκεί κοντά. Ξέρει να κολυμπά καλά, κι αυτό είναι μεγάλο προσόν που το χρησιμοποιεί μόνο όταν βρεθεί σε κίνδυνο.
Ο Λαγός είναι μοναχικό είδος. Κινείται κυρίως τις πρωινές και απογευματινές ώρες. Την υπόλοιπη μέρα παραμένει κρυμμένος μέσα στη φωλιά του, λιάζεται ή κάνει αμμόλουτρα.
Ο Λαγός είναι μοναχικό είδος. Κινείται κυρίως τις πρωινές και απογευματινές ώρες. Την υπόλοιπη μέρα παραμένει κρυμμένος μέσα στη φωλιά του, λιάζεται ή κάνει αμμόλουτρα.
Κατά τις μετακινήσεις του, χρησιμοποιεί τα ίδια μονοπάτια τα οποία σημαδεύει με εκκρίματα, που προέρχονται από τους αδένες του προσώπου. Ο λαγός τρίβει τα πόδια του στο πρόσωπο του κι έτσι, τα εκκρίματα κολλούν στα πόδια του και μεταφέρονται με το βάδισμά του.
Συχνά, δεν κατευθύνεται αμέσως στη φωλιά του, αλλά εκτελεί παραπλανητικές διαδρομές, προκειμένου να ξεγελάσει τους εχθρούς του κάνοντας μεγάλα άλματα δεξιά κι αριστερά και τέλος, ένα μεγαλύτερο άλμα 1-1,5m και βρίσκεται στη φωλιά του. Η συμπεριφορά αυτή μάλλον είναι έμφυτη. Μπορεί να αναπτύξει πολύ μεγάλες ταχύτητες, αλλά η κατασκευή των ποδιών του δυσκολεύει την κίνηση του στις κατηφόρες, ενώ στις ανηφόρες είναι πιο γρήγορος. Πολλές φορές όταν κινδυνεύει χτυπά το έδαφος με τα πόδια του ή τρίβει τα δόντια του. Αυτή είναι μία συμπεριφορά που υπάρχει και στα κουνέλια.
Έχει πολύ καλή ακοή και όσφρηση. Η πλάγια κι προεξεχόμενη τοποθέτηση των ματιών τον περιορίζει να βλέπει προς τα εμπρός, αλλά στα πλάγια και πίσω έχει μια ευρεία γωνία ορατότητας.
Ο αριθμός των εχθρών του είναι πολύ μεγάλος από τα σαρκοφάγα. Απειλείται από τον λύκο, την αλεπού, την αγριόγατα, τα αρπακτικά γεράκια, τους αετούς και φυσικά, από τον άνθρωπο.