Η οικοσιτη κτηνοτροφία αποτέλεσε για αιώνες βασικό στοιχείο της οικογενειακής ζωής στην Κρήτη και στην περιοχή μας. Οι κατσίκες, οι "όρνιθες", τα κουνέλια και τα "βούγια" αποτελούσαν την κύρια πηγή καθημερινής διατροφής για τις κρητικές οικογένειες με το γάλα, το κρέας και τα αυγά που πρόσφεραν.
Στα τέλη του περασμένου αιώνα η αλλαγή του τρόπου ζωής, τα σύγχρονα σπίτια και η εύκολη πρόσβαση στα κτηνοτροφικά προϊόντα απομάκρυναν την οικόσιτη κτηνοτροφία από τα κρητικά σπίτια.
Όμως ευτυχώς βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια όλο και πληθαίνουν οι συγχωριανοί μας που επιλέγουν να έχουν και πάλι τα δικά τους ζώα, είτε δίπλα στο σπίτι τους (αυτό είναι κάπως δύσκολο), είτε σε κοτέτσια ή "φάρμες" έξω από το χωριό. Αυτό γίνεται κυρίως για λόγους εμπιστοσύνης, για να ξέρουν ότι έχουν τα δικά τους αυγά, το δικό τους κρέας και το δικό τους γάλα, λόγω της βιομηχανοποίησης της κτηνοτροφικής παραγωγής και των διακινούμενων στο εμπόριο προϊόντων. Επίσης οι οικονομική κρίση και οι υψηλές τιμές εμπορίας ήρθαν να προστεθούν στους λόγους που οδηγούν πολλούς συγχωριανούς μας στην οικόσιτη κτηνοτροφία. Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και για την οικόσιτη γεωργία, με τα μποστάνια και τα κηπούλια να γνωρίζουν και πάλι άνθηση τα τελευταία χρόνια.
Στα τέλη του περασμένου αιώνα η αλλαγή του τρόπου ζωής, τα σύγχρονα σπίτια και η εύκολη πρόσβαση στα κτηνοτροφικά προϊόντα απομάκρυναν την οικόσιτη κτηνοτροφία από τα κρητικά σπίτια.
Όμως ευτυχώς βλέπουμε ότι τα τελευταία χρόνια όλο και πληθαίνουν οι συγχωριανοί μας που επιλέγουν να έχουν και πάλι τα δικά τους ζώα, είτε δίπλα στο σπίτι τους (αυτό είναι κάπως δύσκολο), είτε σε κοτέτσια ή "φάρμες" έξω από το χωριό. Αυτό γίνεται κυρίως για λόγους εμπιστοσύνης, για να ξέρουν ότι έχουν τα δικά τους αυγά, το δικό τους κρέας και το δικό τους γάλα, λόγω της βιομηχανοποίησης της κτηνοτροφικής παραγωγής και των διακινούμενων στο εμπόριο προϊόντων. Επίσης οι οικονομική κρίση και οι υψηλές τιμές εμπορίας ήρθαν να προστεθούν στους λόγους που οδηγούν πολλούς συγχωριανούς μας στην οικόσιτη κτηνοτροφία. Τα ίδια βεβαίως ισχύουν και για την οικόσιτη γεωργία, με τα μποστάνια και τα κηπούλια να γνωρίζουν και πάλι άνθηση τα τελευταία χρόνια.
Έτσι σταδιακά δικαιώνονται οι γηραιότεροι συγχωριανοί μας που στα χρόνια της ξέφρενης αύξησης των τυποποποιημένων προϊόντων και των σούπερ μάρκετ προφήτευαν ότι κάποια στιγμή "πάλι στο τζένιο και στο αυλάκι θα γιαήρετε".